Ύστερα από περίπου 20 ημέρες συνεχών κινητοποιήσεων, που αντιμετώπισαν την ευθεία επίθεση της κυβέρνησης, την καθημερινή καταστολή από τα ΜΑΤ, την λυσσαλέα επίθεση των Μέσων Ενημέρωσης, αλλά και μια εκδικητική τροπολογία που πλέον θα τους σέρνει στα δικαστήρια όταν αρνούνται την επίταξη των φορτηγών τους, οι ιδιοκτήτες φορτηγών αυτοκινήτων σε κλίμα έντασης, έληξαν την απεργία χθες Παρασκευή.
Χωρισμένοι στα δύο
Η τελική απόφαση που ελήφθη σε κλίμα έντασης ύστερα από 5ωρη συνεδρίαση, βρήκε τον κλάδο χωρισμένο στα δύο. Ο «Δρόμος» επικοινώνησε με μέλη της συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα που είχαν συστήσει από την πρώτη ημέρα των κινητοποιήσεων οι ιδιοκτήτες φορτηγών, οι οποίοι οργισμένοι δήλωσαν «είμαστε αντίθετοι. Οι πρόεδροι δεν σεβάστηκαν τη βούληση της βάσης». Ο συντονιστής της Επιτροπής, μάλιστα, μας τόνισε ότι «δεν μπορούμε παρά να σταματήσουμε, εάν δεν είμαστε ενωμένοι». Πάντως αρκετοί απλοί εργαζόμενοι – μεταφορείς εξέφραζαν σε πηγαδάκια την αντίθεσή τους στη συμφωνία που τελικώς επετεύχθη, τονίζοντας ότι η εισαγωγή του επαγγέλματός τους στο ΕΣΠΑ δεν λύνει και πολλά προβλήματα στους μικρομεσαίους του χώρου, που και πάλι δεν θα ξέρουν τι να κάνουν με τη μία ή και τη μισή άδεια που διαθέτουν, καθώς με την εφαρμογή του νέου νομοσχεδίου θα υποχρεωθούν να συστήσουν ΕΠΕ ή Α.Ε. ή να φύγουν από το επάγγελμα.
«Είμαστε απαραίτητοι»
Μπροστά στο τελευταίο αυτό ενδεχόμενο οι ίδιοι έσπευσαν να μας εξηγήσουν πως ο μικρομεσαίος μεταφορέας είναι αναγκαίος για το κοινωνικό σύνολο, παρά την προσπάθεια των καθεστωτικών ΜΜΕ αλλά και της κυβέρνησης να παρουσιάσουν τον κλάδο τους ως συντεχνία που λυμαίνεται τις εθνικές μεταφορές.
Χαρακτηριστική η δήλωση μεταφορέα από τη Θεσσαλία, ο οποίος σε τηλεφωνική μας συνομιλία τόνισε: «Mας κατηγορούν ότι αποτελούμε κλειστό επάγγελμα και ότι δήθεν με την απελευθέρωση θα βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και θα πέσουν οι τιμές. Εγώ που μεταφέρω πολλές φορές δωρεάν ή με πληρωμή ‘‘έναντι’’ πλήθος αγαθών σε τοπικά δρομολόγια, εξυπηρετώντας τους συμπολίτες μου, στηριζόμενος μόνο στο λόγο τους ότι θα πληρωθώ, αποτελώ συντεχνία; Και αν εξαφανιστούμε εμείς οι μικροί μεταφορείς, κυρίως στην περιφέρεια, πόσο θα ανεβάσουν τις τιμές οι μεγάλες εταιρίες για τέτοιου είδους μικρομεταφορές;».
Νομοθετικές απειλές και πανικός
Η… νίκη της κυβέρνησης να κάμψει τους μεταφορείς, προσφέροντάς τους ουσιαστικά ψίχουλα μπροστά σε αυτά που θα τους πάρει (η ένταξη στο ΕΣΠΑ και τον Αναπτυξιακό, εξασφαλίζει περισσότερο τους «μεγάλους» του κλάδου και δεν εγγυάται τίποτα για τον χρονικό ορίζοντα παράτασης της «απελευθέρωσης») ήρθε μετά την εκδικητική ψήφιση μιας κατάπτυστης και αντισυνταγματικής τροπολογίας που ουσιαστικά ποινικοποιεί τον αγώνα των μεταφορέων.
Την στιγμή που ο κλάδος μετρούσε δύο νεκρούς (δύο μικροϊδιοκτήτες που έχασαν τη ζωή τους από προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζαν, μετά όμως από τις σοβαρές συμπλοκές της προηγούμενης Δευτέρας στο Λιμάνι του Πειραιά με τα ΜΑΤ), η κυβέρνηση σε κατάσταση πλήρους πανικού, έδειχνε το πραγματικό της πρόσωπο, με την ψήφιση μιας ρύθμισης που θύμιζε εποχές χούντας.
Υπό την ανερυθρίαστη δήλωση του κυβερνητικού εκπρόσωπου Γ. Πεταλωτή, «κλείνουμε το θέμα με τον καλύτερο και οριστικό τρόπο», και τη συνδρομή των γνωστών πρόθυμων (εκπρόσωποι επιμελητηρίων, εμπορικών συλλόγων, συνδέσμων εξαγωγέων), το υπουργείο Δικαιοσύνης κατέθεσε τροπολογία στο (άσχετο) νομοσχέδιο της περαίωσης, που καθιστά την κινητοποίηση ουσιαστικά ιδιώνυμο αδίκημα. Με αυτή προβλέπονται αυστηρές ποινές (φυλάκιση τριών ετών, αφαίρεση αδειών) σε όσους δεν συμμορφώνονται με την επίταξη, ενώ επιτρέπει στον εκάστοτε υπουργό Υποδομών & Μεταφορών να διατάσσει, ουσιαστικά, και την εκτέλεση δημοσίων μεταφορών από τον στόλο των περίπου 1,2 εκατομμυρίων φορτηγών Ι.Χ. Στην «άρνηση συμμόρφωσης» συμπεριλαμβάνεται και η παρακώλυση συγκοινωνιών, που από απλή παράβαση του ΚΟΚ πλέον «αναβαθμίζεται» σε κακούργημα!
Ας σημειωθεί, ότι στον πανικό της η κυβέρνηση να σταματήσει, πάση θυσία, τον αγώνα τον μεταφορέων, που πλέον καθίσταται επικίνδυνος για το σύνολο των επιδιώξεων περί των κλειστών επαγγελμάτων, τους απείλησε -διά στόματος Ρέππα- με άμεση απελευθέρωση της αγοράς και κατάργηση της τριετούς μεταβατικής περιόδου που προβλέπει ο νέος νόμος, αν δεν σταματούσαν άμεσα τις κινητοποιήσεις.
Το «πείραμα» των μεταφορέων
Οι ίδιοι οι μεταφορείς αναγνώρισαν την «παγίδα» της συγκεκριμένης ρύθμισης. Μέλη της Επιτροπής Αγώνα των μεταφορέων δήλωσαν στο Δρόμο: «Πλέον, δεν στρέφονται κατά των μεταφορέων ως κλάδο, αλλά κατά του αγώνα μας, προσπαθώντας να μας φιμώσουν με την απειλή των δικαστηρίων και καθημερινή καταστολή και συλλήψεις». Αρκετοί μεταφορείς έθεσαν το ζήτημα στην πραγματική του βάση λέγοντας: «Aν κάνουμε πίσω εμείς, θα υπάρξει λυσσαλέα επίθεση σε όποιον κλάδο τολμά να σηκώσει ανάστημα στις επιταγές της τρόικας».
Απειλώντας, έτσι, ξεκάθαρα τους μεταφορείς, η κυβέρνηση του ΓΑΠ δίνει σαφές μήνυμα: Όποιος ξεσηκώνεται στα σχέδια που έπονται για την «απελευθέρωση» και άλλων επαγγελμάτων, θα στέλνεται στον Καιάδα. Τη συστράτευση στο «μοντέλο ανάπτυξης» που προτείνει η τρόικα, άλλωστε, έδειξαν και οι συνεργάτες της κυβέρνησης -ΣΕΒ, ΕΒΕΑ, Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων, δηλώνοντας πρόθυμοι να αναλάβουν ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ της κυβέρνησης και των απεργών, υπό τον όρο, βέβαια, να αρθούν οι όποιες κινητοποιήσεις, παριστάνοντας τους τιμητές στον αγώνα ενός ολόκληρου κλάδου.
Ο επικεφαλής της ελεύθερης Αττικής που βρέθηκε τις προηγούμενες μέρες στα μλόκα, τόνισε ότι «ο Χανς – Βέρνερ Ζιν, οικονομικός σύμβουλος της Μέρκελ, δήλωσε ότι με το πρόγραμμα της τρόικας η Ελλάδα οδηγείται στον εμφύλιο πόλεμο. Η πολιτική της κυβέρνησης απέναντι σε όσους κινητοποιούνται, όπως οι ιδιοκτήτες των φορτηγών, είναι πολιτική μίσους. Θεσπίζει νέα νομοθεσία πολιτικών διώξεων, γιατί δεν της αρκούν οι νόμοι της δικτατορίας. Ανοίγει μέσα στην κοινωνία το κουτί της Πανδώρας του φθόνου και του αλληλοσπαραγμού. Αυτή η κυβέρνηση, κι όλο το δικομματικό σκηνικό, πρέπει να φύγουν το γρηγορότερο δυνατό».
Αποκαλυπτική η στάση των πολιτικών φορέων
Η αποφασιστικότητα των μεταφορέων προκάλεσε ρήγματα σε πολιτικό επίπεδο, βγάζοντας στη σέντρα όσους προσπαθούν να εμφανιστούν αλληλέγγυοι και όσους πραγματικά είναι.
Χαρακτηριστικό το «ρήγμα» στο κυβερνόν κόμμα, ειδικά μετά την ψήφιση της τροπολογίας για την επίταξη, όταν η Τ. Αντωνίου τάχθηκε κατά της απόφασης τονίζοντας ότι η τροπολογία «ρίχνει λάδι στη φωτιά των κινητοποιήσεων». Η Ν.Δ., που εδώ και χρόνια επιχειρηματολογούσε υπέρ του ανοίγματος της αγοράς, ψέλλισε κάτι περί «ανάγκης διαφορετικής αντιμετώπισης», το ΛΑΟΣ -πάντα πρόθυμος κυβερνητικός εταίρος του δικομματισμού- ενώ χειροκροτεί εν γένει τις πολιτικές απελευθέρωσης των κλειστών αγορών, τάχθηκε κατά σε μια προσπάθεια να αποσπάσει μικροκομματικά οφέλη. Τα κόμματα της Αριστεράς, ενώ έθεσαν το πρόβλημα στην πραγματική του βάση μιλώντας για «αντιδημοκρατικές μεθόδους» και επικίνδυνες ατραπούς, έδειξαν να διστάζουν να ταχθούν ανοιχτά υπέρ του δίκαιου του αγώνα των αυτοκινητιστών.
Από την πλευρά του ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, σε ανακοίνωσή του, εκφράζει την συμπαράστασή του στον αγώνα των φορτηγατζήδων εξηγώντας πως «η εκχώρηση των δραστηριοτήτων τους στο μεγάλο και πολυεθνικό κεφάλαιο θα οδηγήσει, όχι μόνο στην κατάρρευση των αμοιβών και του επιπέδου ζωής των ελευθέρων επαγγελματιών και των μισθωτών των μεταφορών, αλλά και σε νέα βάρη στην κοινωνική πλειοψηφία από την εκτίναξη της ακρίβειας». Δηλώνει πως «βρίσκεται στο πλευρό όλων αυτών των χιλιάδων μικροϊδιοκτητών, που επιμένουν αγωνιστικά παρά την επιστράτευση και την επίταξη που τους έχει επιβληθεί, κόντρα στο νόμο που ψηφίστηκε».
