Το CNN show της κατοχικής «δημοκρατίας»
Του Γιώργου Τσίπρα
Το περασμένο καλοκαίρι έγιναν εκλογές στην άλλη κατοχική «δημοκρατία» του Αφγανιστάν, που είναι… ωριμότερη κατά δύο έτη. Τι σημασία έχει που ολόκληρες περιοχές δεν πήραν μέρος στις εκλογές και σχεδόν όλοι οι διεθνείς παρατηρητές επισήμαναν στον πρώτο γύρο εκτεταμένη βία και νοθεία παντός είδους υπέρ του Καρζάι; Σε τέτοιο βαθμό, που ο έτερος υποψήφιος για το δεύτερο γύρο απλώς αποσύρθηκε «αυτοβούλως», ώστε ο Καρζάι να αναδειχτεί εκ νέου πρόεδρος από την εκλογική του επιτροπή; Η δημοκρατία νίκησε… ΟΗΕ και κατοχικές δυνάμεις δηλώνουν περίπου ικανοποιημένοι, παρά τα κάποια «προβληματάκια». Οι εκλογές στο Ιράκ ήταν οι δεύτερες μετά την εισβολή και κατοχή του 2003 – οι πρώτες έγιναν το 2005. Το γεγονός ότι γίνονται εκλογές, δεν σηματοδοτεί για το Ιράκ περισσότερη δημοκρατία από όσο οι εκλογές στο Αφγανιστάν.
Κυρίως, οι εκλογές δεν σηματοδοτούν καθόλου την εμπέδωση των συσχετισμών που οι ΗΠΑ θα επιθυμούσαν να αφήσουν πίσω τους στο Ιράκ.
Προηγείται, βέβαια, το ερώτημα αν οι ΗΠΑ θα αφήσουν «πίσω τους» το Ιράκ. Σύμφωνα με τις δεσμεύσεις Ομπάμα, μέχρι τον επόμενο Αύγουστο το προσωπικό του αμερικανικού Πενταγώνου πρέπει να έχει μειωθεί στις 50.000 από 120.000 που είναι τώρα, κάτι εξαιρετικά αμφίβολο όπως και η πλήρης αποχώρηση μέχρι το 2011.
Το πολιτικό μόρφωμα που έχουν εγκαθιδρύσει οι ΗΠΑ στο Ιράκ, μοιάζει με τον Φρανκενστάιν σε κρατική υπόσταση. Αν ο όρος φαντάζει υπερβολικός, υπάρχουν οι αριθμοί που απεικονίζουν τη διαδικασία μέσα από την οποία στήθηκαν η κατοχική «δημοκρατία», οι «εκλογές» και άλλα τινά που «παίζουν» στο CNN. Σε έναν πληθυσμό περίπου 30 εκατομμυρίων, πάνω από 1.200.000 είναι οι νεκροί από το 2003. Περίπου 5 εκατομμύρια είναι οι πρόσφυγες -οι μισοί στο εξωτερικό- που έχουν εξαναγκαστεί να φύγουν κυρίως για πολιτικούς λόγους.
Η μαζική πολιτική τρομοκρατία κορυφώθηκε το διάστημα 2006-2007 με την όξυνση του λεγόμενου θρησκευτικού πολέμου και της τυφλής βίας. Η σχέση των κατοχικών δυνάμεων με αυτή την όξυνση παραμένει ζήτημα εκτιμήσεων, αφού το μόνο περιστατικό που ήρθε στην επιφάνεια ήταν η σύλληψη, το 2005, δύο Βρετανών κομάντο με αραβική πολιτική περιβολή σε παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο, στη Βασόρα. Στη διάρκεια αυτής της όξυνσης, παραμένει επίσης άγνωστη η έκταση που πήραν οι αμερικανικές «ειδικές επιχειρήσεις» με τα αποσπάσματα θανάτου του Μακ Κρίσταλ, που απλώς εντόπιζαν και εξολόθρευαν θύλακες αντίστασης. Πάντως, η μεν ιρακινή αντίσταση γνώρισε μια σχετική ύφεση ύστερα από αυτή την περίοδο, ο δε Μακ Κρίσταλ προήχθη σε ανώτατο διοικητή στο Αφγανιστάν, αν αυτό λέει κάτι.
Η μαζική πολιτική τρομοκρατία παραμένει κομβικός πυλώνας της ιρακινής κατοχικής «δημοκρατίας», με άγνωστο τον ακριβή αριθμό πολλών χιλιάδων πολιτικών κρατουμένων, συστηματικές αυθαίρετες συλλήψεις, βασανιστήρια, εκτελέσεις, σωρεία θανατικές καταδίκες, εκφοβισμό ολόκληρων περιοχών, βομβιστικές επιθέσεις και άλλα. Στις εκλογές της τελευταίας εβδομάδας προηγήθηκε ο αποκλεισμός από αυτές εκατοντάδων υποψηφίων σε ένα σύνολο περίπου 6.000, καθώς και 14 κομμάτων, με επίσημη αιτιολογία τη σχέση τους με το μπααθισμό ή την αντικατοχική αντίσταση. Επίσης, εκατοντάδες, κυρίως από τις σουνιτικές περιοχές, συνελήφθησαν σε επιχειρήσεις-σκούπα και κρατούνται σε άγνωστη τοποθεσία από τις αρχές του χρόνου και -άτυπα- οι αρχές υπόσχονται να τους απελευθερώσουν μετά τις εκλογές.
Οι εκλογές ήταν νόθες προτού ακόμη διεξαχθούν. Όταν δεν υπάρχουν αξιόπιστοι εκλογικοί κατάλογοι, όταν ασκείται τρομοκρατία εναντίον αντιπάλων και μειονοτήτων, όταν δεν υφίστανται κανόνες που να αφορούν στα κόμματα, τους οικονομικούς τους μηχανισμούς, τις εκλογικές τους καμπάνιες και τα ίσα δικαιώματα των υποψηφίων, όταν η κυβέρνηση μπορεί να χρησιμοποιήσει όλο τον κρατικό μηχανισμό προς όφελός της, για τι είδους ελεύθερες εκλογές μιλούν;
Η ιρακινή αντίσταση και οι αντικατοχικές δυνάμεις, έχουν επίγνωση αυτών των πραγμάτων. Συνεπώς, δεν αναγνωρίζουν τις εκλογές ως νόμιμες ή δημοκρατικές.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της εκλογικής επιτροπής, στις εκλογές προσήλθε το 62% των ψηφοφόρων. Το πιθανότερο είναι κανένα από τα κόμματα να μην έχει την απαραίτητη πλειοψηφία και ο σχηματισμός κυβέρνησης συνασπισμού ενδέχεται να διαρκέσει αρκετούς μήνες. Ο ΟΗΕ έστειλε τα συγχαρητήριά του…
