Πίο Αλμπέργκο Τριβούλτζιο στο Μιλάνο: το παλιότερο και μεγαλύτερο γηροκομείο της Ιταλίας. Και δυστυχώς, όχι το μεγαλύτερο, αλλά ένα μόνο από τα σκάνδαλα που φέρνει στο φως η πανδημία: 110 ηλικιωμένοι «φιλοξενούμενοι» πέθαναν εδώ αφού προσβλήθηκαν από τον ιό και δεν κρίθηκε δυνατό να μεταφερθούν σε νοσοκομεία. Εβδομήντα άνθρωποι τον Μάρτιο, κι άλλοι σαράντα τις πρώτες μέρες του Απριλίου. Ξεψύχησαν σιωπηρά, ξεχασμένοι από Θεό και ανθρώπους, και θάφτηκαν εξίσου σιωπηρά. Τόσο σιωπηρά ώστε οι Αρχές κατάφεραν να μην τους προσμετρήσουν στον αριθμό των θυμάτων του κορωνοϊού. Τώρα που μαθεύτηκε βέβαια το έγκλημα της εγκατάλειψης και της συγκάλυψης, ο περιφερειάρχης της Λομβαρδίας Ατίλιο Φοντάνα (που ανήκει στη Λέγκα του Σαλβίνι) και ο δήμαρχος του Μιλάνου Μπέπε Σάλα (που ανήκει στο συγκυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα) διέταξαν… ΕΔΕ. Μαζί θα το ξεπεράσουν κι αυτό, όπως έκαναν σε όλα μέχρι τώρα: τυπικά πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά ουσιαστικά σύμμαχοι και συνένοχοι. Η μεγαλύτερη αγωνία και των δύο, άλλωστε, είναι πότε θα σταματήσει η καραντίνα – με την οποία και οι δύο διαφωνούσαν…

«Η Τελευταία Κοινωνία»: Ο πίνακας αυτός του 1884, του Άντζελο Μορμπέλι, δείχνει τον τελευταίο αποχαιρετισμό τροφίμων του γηροκομείου Πίο Αλμπέργκο Τριβούλτζιο σε σύντροφό τους. 136 χρόνια αργότερα, η σκηνή επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, καθώς το εν λόγω γηροκομείο του Μιλάνου βρέθηκε στο επίκεντρο της πανδημίας…

Το ίδιο σιωπηρό έγκλημα επαναλαμβάνεται σε όλα τα γηροκομεία του ανεπτυγμένου ιταλικού Βορρά, αλλά και της Γαλλίας, και της Ισπανίας, τελικά όλων των κρατών της πολιτισμένης Ευρώπης – και βέβαια και των πλούσιων ΗΠΑ. Σιγά-σιγά έρχονται στο φως τραγικές ιστορίες. Οι εργαζόμενοι στο Πίο Αλμπέργκο καταγγέλλουν ότι οι ίδιοι και οι αναλώσιμοι «φιλοξενούμενοι» έχουν εγκαταλειφθεί από τις διοικήσεις, χωρίς υλικά και μέσα προστασίας. Αρκεί που είναι εκεί για να ειδοποιούν τις δημοτικές υπηρεσίες οι οποίες έχουν αναλάβει να θάβουν τους ξεχασμένους. Τουλάχιστον έτσι αποφεύγεται το αίσχος ορισμένων ισπανικών και γαλλικών γηροκομείων, όπου τους νεκρούς από τον κορωνοϊό τους καταλάβαιναν καθυστερημένα, από την οσμή… Και τους παράχωναν στα γρήγορα, χωρίς τυπικότητες και πιστοποιητικά θανάτου: έτσι κρατιούνται όσο χαμηλά γίνεται τα ποσοστά που ανακοινώνουν οι Αρχές (της απανθρωπιάς), και ταυτόχρονα δεν νιώθουν άσχημα όσοι προτιμούν να μην ξέρουν.

Την Τρίτη ο εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης παραδέχθηκε ότι «τουλάχιστον» 3.237 ηλικιωμένοι πέθαναν στα υποστελεχωμένα και απροστάτευτα γαλλικά γηροκομεία από τον κορωνοϊό τον τελευταίο μήνα. «Τουλάχιστον», διότι πολλά γηροκομεία δεν είχαν στείλει ακόμη τον μακάβριο απολογισμό τους. Μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, τα θύματα που εξέπνευσαν σε γηροκομεία ήταν εκτός των γαλλικών στατιστικών… Το ίδιο συμβαίνει και στην Ισπανία, όπου οι Αρχές υποχρεώθηκαν να αναγνωρίσουν ότι χιλιάδες νεκροί σε εγκαταλελειμμένα γηροκομεία, οι οποίοι θάφτηκαν εσπευσμένα, «μάλλον» ανήκουν στα θύματα της πανδημίας. Πολλούς από αυτούς τους ανακάλυψαν νεκρούς στα κρεβάτια τους σοκαρισμένοι στρατιώτες, οι οποίοι κλήθηκαν να «ελέγξουν» την κατάσταση ελλείψει εξειδικευμένου προσωπικού… Σε εκατοντάδες μετρούνται και οι νεκροί φιλοξενούμενοι των γηροκομείων του πολυδιαφημισμένου σουηδικού μοντέλου, με τις εκεί Αρχές να παραδέχονται ότι δεν έχουν «ακριβή εικόνα». Ο κατάλογος δεν έχει τέλος, όπως τέλος δεν έχει και η εγκληματική εγκατάλειψη των «απόμαχων της ζωής» στο έλεος της πανδημίας, και η απόπειρα να συγκαλυφθεί η τραγική πραγματικότητα.

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!