Αγωνιστής του ιταλικού κομμουνιστικού κινήματος, ιδρυτής του Il Manifesto.
Έβαλε τέρμα στη ζωή του μέσα σε μια εξειδικευμένη κλινική για τέτοιες ειδικές περιπτώσεις, μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Ιταλικής αριστεράς, ο Lucio Magri. Η είδηση για το χαμό του συγκλόνισε τον κόσμο της ιταλικής αριστεράς.
Ο Magri έγινε μέλος του ιταλικού Κ.Κ. τη δεκαετία του ’50 σε ηλικία 20 χρονών και σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα αναδείχθηκε μέλος της διεύθυνσης του Κόμματος. Το 1969, μετά την επέμβαση στην Τσεχοσλοβακία, σε διαφωνία με τις θέσεις της πλειοψηφίας του Ιταλικού Κ.Κ. οργάνωσε δική του τάση μαζί με την Rossana Rossanda, τον Luigi Pintor, τον Aldo Natoli, τον Valentino Parlato, τον Eliseo Milani, την Luciana Castellina, τον Massimo Caprara κ.ά. και ίδρυσε τη γνωστή εφημερίδα «Il Manifetsto», όπου υπήρξε και διευθυντής της.
Στη συνέχεια διεγράφη από το Ιταλικό Κ.Κ. και το 1971 και ίδρυσε το κόμμα της Προλεταριακής ενότητας για τον Κομμουνισμό (PdUP)
Το 1984 επανήλθε στο Ιταλικό Κ.Κ. όπου παρέμεινε μέχρι την μετάλλαξη και διάλυσή του το 1991. Στη συνέχεια συμμετείχε ενεργά στην ίδρυση του κόμματος της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης όπου παρέμεινε μέχρι το 1995. Τα τελευταία χρόνια αποφάσισε να μείνει έξω από τα κόμματα της Ιταλικής Αριστεράς.
Ο Lucio Magri εκτός από ηγετική προσωπικότητα μέσα στο ιταλικό κομμουνιστικό κίνημα υπήρξε και ένας σημαντικότατος διανοούμενος της Αριστεράς. Χιλιάδες είναι τα άρθρα του στην «Unita» και στο «Ιl Manifesto». Έγραψε πολλά βιβλία για το ιταλικό εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα. Το σημαντικότερο από τα βιβλία του είναι το «Il Sarto di Ulm» όπου γίνεται αναφορά στην ιστορία του Ιταλικού Κ.Κ. από την μεταπολεμική περίοδο και μετά.
Στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας απέκτησε στενές συντροφικές σχέσεις με δεκάδες κομμουνιστές και αντιφασίστες έλληνες που βρέθηκαν αναγκαστικά στην Ιταλία. Η συμπαράστασή του στον αντιδικτατορικό αγώνα της Ελλάδας ήταν σημαντικότατη.
Ο Magri έγινε μέλος του ιταλικού Κ.Κ. τη δεκαετία του ’50 σε ηλικία 20 χρονών και σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα αναδείχθηκε μέλος της διεύθυνσης του Κόμματος. Το 1969, μετά την επέμβαση στην Τσεχοσλοβακία, σε διαφωνία με τις θέσεις της πλειοψηφίας του Ιταλικού Κ.Κ. οργάνωσε δική του τάση μαζί με την Rossana Rossanda, τον Luigi Pintor, τον Aldo Natoli, τον Valentino Parlato, τον Eliseo Milani, την Luciana Castellina, τον Massimo Caprara κ.ά. και ίδρυσε τη γνωστή εφημερίδα «Il Manifetsto», όπου υπήρξε και διευθυντής της.
Στη συνέχεια διεγράφη από το Ιταλικό Κ.Κ. και το 1971 και ίδρυσε το κόμμα της Προλεταριακής ενότητας για τον Κομμουνισμό (PdUP)
Το 1984 επανήλθε στο Ιταλικό Κ.Κ. όπου παρέμεινε μέχρι την μετάλλαξη και διάλυσή του το 1991. Στη συνέχεια συμμετείχε ενεργά στην ίδρυση του κόμματος της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης όπου παρέμεινε μέχρι το 1995. Τα τελευταία χρόνια αποφάσισε να μείνει έξω από τα κόμματα της Ιταλικής Αριστεράς.
Ο Lucio Magri εκτός από ηγετική προσωπικότητα μέσα στο ιταλικό κομμουνιστικό κίνημα υπήρξε και ένας σημαντικότατος διανοούμενος της Αριστεράς. Χιλιάδες είναι τα άρθρα του στην «Unita» και στο «Ιl Manifesto». Έγραψε πολλά βιβλία για το ιταλικό εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα. Το σημαντικότερο από τα βιβλία του είναι το «Il Sarto di Ulm» όπου γίνεται αναφορά στην ιστορία του Ιταλικού Κ.Κ. από την μεταπολεμική περίοδο και μετά.
Στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας απέκτησε στενές συντροφικές σχέσεις με δεκάδες κομμουνιστές και αντιφασίστες έλληνες που βρέθηκαν αναγκαστικά στην Ιταλία. Η συμπαράστασή του στον αντιδικτατορικό αγώνα της Ελλάδας ήταν σημαντικότατη.
* Το παραπάνω άρθρο, του Βασίλη Πριμικήρη, δημοσιεύτηκε στο site www.iskra.gr
Σχόλια
