Το προηγούμενο Σάββατο, με αφορμή την υπόθεση της Κιβωτού, γράφαμε ότι «το καλό των παιδιών είναι το τελευταίο που νοιάζει κυβέρνηση, κόμματα και ΜΜΕ»*. Το επιβεβαιώνει ένα γεγονός που αυτήν την εβδομάδα πέρασε στα… πολύ ψιλά: η δημοσιοποίηση της απόφασης της Δικαιοσύνης να θέσει στο αρχείο ως ανυπόστατη τη δικογραφία που είχε ανοιχτεί μετά από μηνυτήρια αναφορά της υφυπουργού-τηλεαστέρα Δόμνας Μιχαηλίδου περί «σεξουαλικής κακοποίησης» παιδιών στο Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο Καλλιθέας. Στο άρθρο του περασμένου Σαββάτου περιγράφαμε πώς η αγαπημένη υφυπουργός του Μεγάρου Μαξίμου και των τηλεοπτικών καναλιών, χωρίς κανένα στοιχείο, επιχείρησε να καταστρέψει με απίθανες και συκοφαντικές κατηγορίες τη συγκεκριμένη δομή φιλοξενίας εγκαταλειμμένων και κακοποιημένων νηπίων.
Η υφυπουργός γνώριζε ότι το ΠΕΝ είναι σχετικά μικρό και δίχως ισχυρές διασυνδέσεις. Έτσι το αντιμετώπισε ως ιδανικό εναρκτήριο λάκτισμα για το μεγάλο παιχνίδι – αυτό της κατά μέτωπο επίθεσης συνολικά στην παιδική μέριμνα, που «πρέπει» να ιδιωτικοποιηθεί και να εξαμερικανιστεί ώστε το κράτος και οι εκάστοτε κυβερνώντες να ξεφορτωθούν κάθε ευθύνη προς χιλιάδες ταλαιπωρημένα παιδιά. Στο μεγάλο αυτό παιχνίδι συμπίπτουν οι επιδιώξεις τόσο της κυβέρνησης όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης που, όταν κυβερνούσε, προώθησε έναν εκτρωματικό νόμο περί αναδοχής, ο οποίος μεταξύ άλλων άνοιξε τον δρόμο για την επιβολή των «επαγγελματιών αναδόχων» α λα ΗΠΑ.
Η σύμπτωση φάνηκε και σε πρόσφατη συνέντευξη της πρώην υπουργού και νυν τομεάρχη κοινωνικής πρόνοιας του ΣΥΡΙΖΑ Θεανώς Φωτίου στον Real FM, όπου σε πρώτο ενικό πρόσωπο επαιρόταν ότι «καθιέρωσα τον θεσμό των επαγγελματιών αναδόχων» κ.λπ., στο όνομα βέβαια της αποϊδρυματοποίησης (δεν προβληματίζει ούτε την πρώην υπουργό ούτε τη νυν υφυπουργό το πώς παιδιά παντοιοτρόπως κακοποιημένα θα ανατεθούν απευθείας στην επί πληρωμή «φροντίδα» ιδιωτών, χωρίς να περάσουν ένα στάδιο κατευνασμού και απόκτησης αισθήματος ασφάλειας με τη βοήθεια παιδοψυχολόγων κ.ά. ειδικών). Στην πραγματικότητα βέβαια τα περί αποϊδρυματοποίησης είναι προσχηματικά, αφού πολλά παιδιά παρατιούνται κυριολεκτικά επί εβδομάδες και μήνες όχι έστω σε δομές φιλοξενίας, αλλά σε… δημόσια νοσοκομεία.
Ας επανέλθουμε στην από πολλές πλευρές διδακτική υπόθεση του ΠΕΝ: η υφυπουργός Μιχαηλίδου, χωρίς καμιά απόδειξη για όσα εξωφρενικά ισχυριζόταν, μπλόκαρε την ετήσια χρηματοδότηση, και υποχρέωσε ακόμη και τον Δήμο Καλλιθέας να πάψει να καταβάλλει τα ενοίκια για τους χώρους του ΠΕΝ που χρησιμοποιούσε. Προσπάθησε –χωρίς επιτυχία– να αντικαταστήσει το Δ.Σ. της δομής. Αυθαίρετα και αιφνιδιαστικά πήρε τα φιλοξενούμενα παιδιά και τα σκόρπισε σε άλλα ιδρύματα και σε «αναδόχους». Και ούτω καθεξής… «Φυσικά» κανένας δημοσιογράφος ή βουλευτής δεν της υπέβαλε ποτέ την παραμικρή ερώτηση σχετικά με όλα αυτά.
Έτσι αποδεικνύεται πόσο (δεν) ενδιαφέρονται όλοι τους για τα παιδιά, τα οποία αντιμετωπίζονται ως «επικοινωνιακό εργαλείο» για ατομική προβολή και για την επιβολή μιας συγκεκριμένης διακομματικής πολιτικής… Με τον ίδιο κυνικό τρόπο αντιμετωπίζουν και την υπόθεση της Κιβωτού – που αποτελεί μια τεράστια και πλούσια δομή την οποία εποφθαλμιούν πολλοί (π.χ. η επίσημη Εκκλησία δεν άντεξε να μην… αυτοκαρφωθεί επ’ αυτού), κι όπου είναι δύσκολο να ξεχωρίσει ακόμη κανείς τι πραγματικά συμβαίνει και σε ποιον τομέα. Διότι άλλο οι οικονομικές ατασθαλίες, άλλο η σεξουαλική κακοποίηση… Η Δικαιοσύνη (κι όχι τα τηλεδικεία με πρόεδρο την υφυπουργό!) οφείλει να βρει την αλήθεια.
Εάν όμως οι πρωταγωνιστές τέτοιου είδους «αποκαλύψεων» ενδιαφέρονταν στοιχειωδώς για τα παιδιά, θα φρόντιζαν πρώτα απ’ όλα να ελέγχουν πλήρως και τακτικά όλα τα ιδρύματα, σε κάθε πτυχή της λειτουργίας τους (βέβαια αυτό απαιτεί υπηρεσίες επαρκώς στελεχωμένες, που εδώ απλά δεν υφίστανται). Εάν… θα φρόντιζαν για την πρόσληψη στις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες παιδοψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών κ.λπ., καθώς και για την επαρκή στελέχωση της Δικαιοσύνης, ώστε τα παιδιά να φροντίζονται έγκαιρα, και γρήγορα να βρίσκουν θαλπωρή σε εξονυχιστικά ελεγμένες οικογένειες. Εάν… θα σταματούσαν με το μαχαίρι την απόπειρα επιβολής του αποδεδειγμένα αποτυχημένου αμερικανικού μοντέλου των foster homes. Και πάει λέγοντας – εάν…
Ν.Τ.
* Εγκιβωτισμένοι στην επιλεκτική “πληροφόρηση” (φύλλο 614).
