Αυτό, λοιπόν, που «κρύβεται» πίσω από όσα συμβαίνουν στο χώρο της υγείας, είναι η προσπάθεια εφαρμογής του μνημονίου που υπέγραψαν με την τρόικα και σε αυτό τον τομέα. Και επιχειρείται με το νέο νομοσχέδιο για την υγεία, το οποίο κατεδαφίζει το δημόσιο χαρακτήρα της, μειώνοντας τις δαπάνες και τις νοσοκομειακές μονάδες και αναγκάζοντας παράλληλα τους γιατρούς να εργάζονται με αδιευκρίνιστο τρόπο απολαβών.
Όλα για τη κυβέρνηση είναι αριθμοί και χρονοδιαγράμματα. Από τη παιδεία μέχρι την υγεία.
Όλα για τη κυβέρνηση είναι αριθμοί και χρονοδιαγράμματα. Από τη παιδεία μέχρι την υγεία.
Το νέο νομοσχέδιο που θα καταθέσει άμεσα η υπουργός Υγείας αφορά –όπως τονίζεται- την «αναβάθμιση του ΕΣΥ». Μέσα στο σκηνικό του απόλυτου εξευτελισμού της παροχής υπηρεσιών υγείας, είναι δύσκολο να διαχωρίσει κανείς αν η κυβέρνηση κάνει μαύρο χιούμορ ή αν πρόκειται για αστοιχείωτους και επικίνδυνους ανθρώπους που αντιλαμβάνονται ως αναβάθμιση την κατεδάφιση της δημόσιας υγείας.
Το τι θα επιχειρηθεί αποτελεί άμεση συνέχεια των δραματικών εξελίξεων που λαβαίνουν χώρα στα νοσοκομεία. Η κυβέρνηση, που με αυστηρό ύφος απευθύνει προειδοποιήσεις στους προμηθευτές, είναι ο υπ’ αριθμόν ένα εκβιαστής απέναντι στους εργαζόμενους στο ΕΣΥ.
Ο προϋπολογισμός για την υγεία προέβλεπε δραματικές και αυθαίρετες περικοπές και στις λειτουργικές και στις μισθολογικές δαπάνες. Μάλιστα, διαιρεμένες διά του… δώδεκα, έτσι ώστε ό,τι υπερβαίνει τις προϋπολογισμένες ανά μήνα δαπάνες, να κόβεται -έτσι απλά.
Παράλληλα, συνεχίστηκε και εντάθηκε η καθιερωμένη ήδη από τις πασοκικές υπουργίες της δεκαετίας του’90, τακτική καθυστέρησης επί μήνες της καταβολής των αμοιβών των εφημεριών των γιατρών και πλέον και των υπερωριών των νοσηλευτών.
Ο συστηματικός αυτός εκβιασμός οδηγεί τους εργαζόμενους κάθε τόσο σε πολυήμερες και εξαντλητικές κινητοποιήσεις, όχι για να καλυτερεύσουν τις συνθήκες εργασίας, αλλά για να διασφαλίσουν τα δεδουλευμένα τους.
Με το νέο νόμο γίνεται το πρώτο βήμα της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και της ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ. Καταργείται η αμοιβή της εφημεριακής απασχόλησης των γιατρών και αντικαθίσταται από πάγιο επίδομα εφημέρευσης.
Όταν οι γιατροί θα πραγματοποιούν παραπάνω εφημερίες για να λειτουργούν στοιχειωδώς τα νοσοκομεία, από όσες θα προβλέπει το επίδομα, τότε θα αμείβονται όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά από τα έσοδα της «ολοήμερης λειτουργίας» των νοσοκομείων.
Δηλαδή; Εδώ είναι το δεύτερο «μαργαριτάρι του υπουργείου». Θεσπίζεται ολοήμερη λειτουργία για τακτικές και όχι επείγουσες εξετάσεις και επεμβάσεις, όπου το κόστος λειτουργίας και οι αμοιβές του προσωπικού εξασφαλίζονται μέσω συμβάσεων με τα ασφαλιστικά ταμεία και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, ενώ προβλέπεται και άμεση συμμετοχή του ασφαλισμένου.
Ήταν το ΠΑΣΟΚ που επί υπουργίας Παπαδόπουλου θέσπισε ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία για τους γιατρούς του ΕΣΥ, μέσα στα δημόσια νοσοκομεία.
Τώρα το έργο ολοκληρώνεται. Όχι μόνο πλήρης ιδιωτικοποίηση, αλλά και απόλυτη εξάρτηση των αμοιβών των γιατρών στα επείγοντα και στις κλινικές από τη λειτουργία των νοσοκομείων στα πρότυπα μίας μικρομεσαίας ιδιωτικής κλινικής.
Ήδη η ομοσπονδία των γιατρών του ΕΣΥ, ΟΕΝΓΕ, θέτει στο στόχαστρο την πολιτική ΔΝΤ-Ε.Ε., όπως υλοποιείται από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και καλεί σε ευρύτερο κοινωνικό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής της καταστροφικής κυβερνητικής πολιτικής για τη δημόσια υγεία.
Το τι θα επιχειρηθεί αποτελεί άμεση συνέχεια των δραματικών εξελίξεων που λαβαίνουν χώρα στα νοσοκομεία. Η κυβέρνηση, που με αυστηρό ύφος απευθύνει προειδοποιήσεις στους προμηθευτές, είναι ο υπ’ αριθμόν ένα εκβιαστής απέναντι στους εργαζόμενους στο ΕΣΥ.
Ο προϋπολογισμός για την υγεία προέβλεπε δραματικές και αυθαίρετες περικοπές και στις λειτουργικές και στις μισθολογικές δαπάνες. Μάλιστα, διαιρεμένες διά του… δώδεκα, έτσι ώστε ό,τι υπερβαίνει τις προϋπολογισμένες ανά μήνα δαπάνες, να κόβεται -έτσι απλά.
Παράλληλα, συνεχίστηκε και εντάθηκε η καθιερωμένη ήδη από τις πασοκικές υπουργίες της δεκαετίας του’90, τακτική καθυστέρησης επί μήνες της καταβολής των αμοιβών των εφημεριών των γιατρών και πλέον και των υπερωριών των νοσηλευτών.
Ο συστηματικός αυτός εκβιασμός οδηγεί τους εργαζόμενους κάθε τόσο σε πολυήμερες και εξαντλητικές κινητοποιήσεις, όχι για να καλυτερεύσουν τις συνθήκες εργασίας, αλλά για να διασφαλίσουν τα δεδουλευμένα τους.
Με το νέο νόμο γίνεται το πρώτο βήμα της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και της ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ. Καταργείται η αμοιβή της εφημεριακής απασχόλησης των γιατρών και αντικαθίσταται από πάγιο επίδομα εφημέρευσης.
Όταν οι γιατροί θα πραγματοποιούν παραπάνω εφημερίες για να λειτουργούν στοιχειωδώς τα νοσοκομεία, από όσες θα προβλέπει το επίδομα, τότε θα αμείβονται όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά από τα έσοδα της «ολοήμερης λειτουργίας» των νοσοκομείων.
Δηλαδή; Εδώ είναι το δεύτερο «μαργαριτάρι του υπουργείου». Θεσπίζεται ολοήμερη λειτουργία για τακτικές και όχι επείγουσες εξετάσεις και επεμβάσεις, όπου το κόστος λειτουργίας και οι αμοιβές του προσωπικού εξασφαλίζονται μέσω συμβάσεων με τα ασφαλιστικά ταμεία και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, ενώ προβλέπεται και άμεση συμμετοχή του ασφαλισμένου.
Ήταν το ΠΑΣΟΚ που επί υπουργίας Παπαδόπουλου θέσπισε ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία για τους γιατρούς του ΕΣΥ, μέσα στα δημόσια νοσοκομεία.
Τώρα το έργο ολοκληρώνεται. Όχι μόνο πλήρης ιδιωτικοποίηση, αλλά και απόλυτη εξάρτηση των αμοιβών των γιατρών στα επείγοντα και στις κλινικές από τη λειτουργία των νοσοκομείων στα πρότυπα μίας μικρομεσαίας ιδιωτικής κλινικής.
Ήδη η ομοσπονδία των γιατρών του ΕΣΥ, ΟΕΝΓΕ, θέτει στο στόχαστρο την πολιτική ΔΝΤ-Ε.Ε., όπως υλοποιείται από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και καλεί σε ευρύτερο κοινωνικό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής της καταστροφικής κυβερνητικής πολιτικής για τη δημόσια υγεία.
Δ.Υ.
Σχόλια
