Ψιλά γράμματα που προβληματίζουν, στην πρωτοβουλία της Τρ. Πειραιώς
Του Ζαχαρία Ρουστάνη
Η Τράπεζα Πειραιώς προανήγγειλε διαγραφή χρεών από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες, καθώς και τόκων από τα στεγαστικά δάνεια με πάγωμα δόσεων, για όσους πελάτες της υπάγονται στις διατάξεις του νόμου 4320/15 που ψηφίστηκε πρόσφατα για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας.
Οι ευεργετικές αυτές διατάξεις θεωρητικά αφορούν όλους εκείνους που πληρούν τα εισοδηματικά και περιουσιακά στοιχεία για την ένταξή τους στο νόμο για την ανθρωπιστική κρίση. Που έχουν δηλαδή εισόδημα μικρότερο των 2.400 ευρώ, εάν πρόκειται για μεμονωμένα άτομα, ή οικογενειακό 3.400, που προσαυξάνεται κατά 600 ευρώ για κάθε παιδί ή προστατευόμενο μέλος, και συνολική ακίνητη περιουσία που να μην ξεπερνά τις 90.000 ευρώ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η τράπεζα διαγράφει το 100% των συνολικών οφειλών μέχρι 20.000 ευρώ για όλα τα καταναλωτικά δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες, ενώ ταυτόχρονα παγώνει τα στεγαστικά δάνεια και διαγράφει τους τόκους για όσο χρόνο οι δικαιούχοι υπάγονται στις διατάξεις του συγκεκριμένου νόμου. Σύμφωνα με την τράπεζα, «η παρέμβαση αυτή αντανακλά τη γενικότερη κινητοποίηση της Τράπεζας για την κάλυψη των αναγκών της οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας, μέσα στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της κρίσης, σηματοδοτώντας την προσπάθεια όλων μας για μια νέα αρχή», και ενδέχεται να οδηγήσει και τις υπόλοιπες τράπεζες σε ανάλογες κινήσεις.
Μήπως όμως;…
Ερωτηματικά γεννούν, ωστόσο, ορισμένα ψιλά γράμματα που συνοδεύουν (και ευελπιστούμε να μην τη… στοιχειώνουν κιόλας) αυτή την πρωτοβουλία. «Μπορείτε να αιτηθείτε την ένταξή σας στο πρόγραμμα της Τράπεζας μόνο εφόσον έχετε ήδη υπαχθεί στο Νόμο. Να υποβάλετε το αίτημά σας στο δίκτυο καταστημάτων της Τράπεζας Πειραιώς και μετά το πέρας της αξιολόγησης του αιτήματός σας, θα ενημερωθείτε σε σύντομο χρονικό διάστημα», αναφέρει στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας της η Τράπεζα. Μιλάει δηλαδή για «αίτημα» που θα «αξιολογηθεί», σε «σύντομο χρονικό διάστημα», και μάλιστα, όπως μας… καθησυχάζει, «σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι εάν δεν εμπίπτετε στις παραπάνω προϋποθέσεις(;), η Τράπεζα θα σας προτείνει μια ευνοϊκή λύση ρύθμισης των οφειλών σας».
Το πράγμα καταντά σπαζοκεφαλιά με την προσθήκη μιας ακόμη υποσημείωσης: «Εφόσον έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία υπαγωγής σας στο Νόμο, και προκειμένου να εξεταστεί η ρύθμιση ή η διαγραφή των δανείων σας, πρέπει να προσκομίσετε σε οποιοδήποτε Κατάστημα του δικτύου της Τράπεζας Πειραιώς: 1) Το σχετικό αποδεικτικό ένταξης στο Ν. 4320/2015, 2) Το εκκαθαριστικό σημείωμα του 2014, 3) Το εκκαθαριστικό ΕΝΦΙΑ».
Μα γιατί δεν της αρκεί της τράπεζας το πρώτο αποδεικτικό, αυτό της «ένταξης στον νόμο», το οποίο εκδίδεται με βάση τα αυστηρά δεδομένα του δεύτερου και του τρίτου; Δεν εμπιστεύεται μήπως τις δημόσιες υπηρεσίες που έχουν επιφορτιστεί αυτόν τον έλεγχο; Αυτή θα ήταν η καλύτερη εκδοχή. Η χειρότερη, όμως, εκδοχή παραμένει το να θέλει να αποκτήσει η τράπεζα στη βάση δεδομένων της τον ακριβή χάρτη κάθε περιουσιακού στοιχείου του πελάτη της, έστω και αν η συνολική τους αξία δεν υπερβαίνει κατά περίπτωση τις 90.000 ευρώ. Να μετατρέψει δηλαδή με τη συναίνεση των ίδιων των πελατών εν μια νυκτί όλα τα «θαλασσο-συμβόλαια» των πιστωτικών καρτών και των καταναλωτικών δανείων που έπιασαν πάτο (επειδή η βίαιη φτωχοποίηση της ελληνικής οικονομίας υπήρξε επαχθής, εσκεμμένη και απροκάλυπτη, επειδή βρίθουν παρανομιών, τρελών επιβαρύνσεων και καταχρηστικών όρων) σε «θαλασσο-συμβόλαια» με αντίκρισμα… στα μαγικά λιμανάκια της Κερατέας, με θέα στα χωραφάκια των προγόνων, με πρόσβαση και εποπτεία που τους περιορίζει κατά τα λοιπά η Αρχή για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Γιγαντώνεται έτσι ο κίνδυνος –εάν συνυπολογιστεί ότι ακόμα και οι αγνότερες προθέσεις μιας τράπεζας που τελεί υπό αυστηρό «θεσμικό» έλεγχο μπορούν να ακυρωθούν αιφνιδίως από τους θεσμικούς επιτηρητές της– το φαγοπότι που θα ακολουθήσει εις βάρος των λαϊκών περιουσιών «κάτω των 90.000 ευρώ» να είναι πραγματικά… σαρωτικό.
