Σε αντίθεση με ότι θα περίμενε κανείς, το παιχνίδι ήταν αρκετά ισορροπημένο, γιατί οι μεν βετεράνοι υπερείχαν σε τεχνική, οι δε μεταλλουργοί σε αντοχή και ταχύτητα λόγω διαφορών στην ηλικία και, για ορισμένους, στα κιλά. Από τους ερασιτέχνες που συμμετείχαν στον αγώνα, ο Βασίλης ο Λέκκας, ο οποίος μετά από μία σύντομη αλλά εξαιρετική παράσταση με τραγούδια εξεγερτικά, με δυο-τρία όργανα, σε μια μικρή σκηνή, υπό τα εκκωφαντικά σε ένδειξη συμπαράστασης κορναρίσματα των νταλικιέρηδων που περνούσαν με τα τριαξονικά μπροστά από τη Χαλυβουργία Α.Ε., με εξέπληξε όχι μόνο με την αντοχή του στο πάνω-κάτω, αλλά και με την ευχέρειά του στις τρίπλες, από τη θέση του αριστερού εξτρέμ! Πιο πίσω, ως δεξιό μπακ, ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος, μου φάνηκε πιο βαρύς, αλλά στέρεος και θετικός στις ανασχέσεις και τις πάσες προς τους επιθετικούς. Από τους επαγγελματίες, περισσότερο τραβούσε την προσοχή μου ο Κωφίδης, που εφορμούσε ανάλαφρα με την κοτσίδα του σαν λοφίο που στοχεύει στον ουρανό!
Οι ομάδες έλαμπαν με τις ωραίες στολές τους. Οι εργάτες της Χαλυβουργίας στα κίτρινα, και οι βετεράνοι της Hasta la Victoria Siempre εντυπωσιακοί στα μαύρα, με τον Τσε σήμα κατατεθέν στο στήθος και ονόματα σημαντικών προσωπικοτήτων, π.χ. Μπολιβάρ και Μάνος Λοΐζος, στην πλάτη! Σ. Κωφίδης, Κ. Μπατσινίλας, Μ. Παπαϊωάννου, Π. Παπαναγής, Η. Πουρσανίδης, Χ. Ρ. Ρότσα, Σ. Σεραφείδης, και ο προπονητής Μ. Σιμιγδαλάς (αναπλήρωνε τον Σ. Παπάζογλου), μαζί με δημοσιογράφους και καλλιτέχνες από τη μία πλευρά, και οι πιο μπαλαδόροι εργάτες της Χαλυβουργίας από την άλλη. Παρόντες ήταν επίσης, οι Τ. Κάκος, Λ. Καραδήμος, Γ. Κτενάς, Κ. Μουρατίδης, Γ. Ντράγκοβιτς, Π. Τσαρούχας, Κ. Τσιάκαλος, κ.ά.
Ένας ευγενικός αγώνας, σε ένα γήπεδο ανάμεσα στα πελώρια κτήρια της Χαλυβουργίας και του παρακείμενου συνοικισμού με τα μικρά περιποιημένα σπίτια με τις αυλές και τα λουλούδια, κάτω από τη θανατερή απειλή της σιδηρόσκονης που σωρεύει η βιομηχανία σε λόφους και των φουγάρων που εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα μολύνοντας καθ’ όλο το εικοσιτετράωρο την ατμόσφαιρα. Η ποιότητα ζωής της εργατικής τάξης, σε ώρες εργασίας, αλλά και σχόλης, δεν φαίνεται να έχει αλλάξει πολύ στις δεκαετίες της «ευημερίας». Απλά, κρύβεται επιμελώς από τις κυβερνήσεις, τα κόμματα εξουσίας, τους βιομήχανους και τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης στις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις.
Πάντως, το ενθαρρυντικό είναι ότι μετά το μούδιασμα των πρώτων είκοσι μερών, που οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στο πνίξιμο της απεργίας από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ο αγώνας των εργατών της Χαλυβουργίας, χάρη στην επιμονή, τη διάρκεια και τη συνοχή τους, έγινε το επίκεντρο ενός σημαντικού κινήματος συμπαράστασης και αλληλεγγύης, που εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους και αναπτύσσεται σε όλη την Ελλάδα. Χρήματα από εράνους σε σωματεία και χώρους εργασίας, τρόφιμα από σχολεία, συλλόγους και κινήσεις πολιτών καταφθάνουν καθημερινά. Στη φρέσκια κατάληψη του άλσους της Αγίας Τριάδας-Λαμπηδόνα, μαζεύτηκαν 600 ευρώ και πολλές τσάντες με είδη πρώτης ανάγκης από εισφορές πολιτών του Βύρωνα. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών παρέδωσε τρεις χιλιάδες ευρώ, αλλά και μεμονωμένοι πολίτες προσφέρουν ότι μπορούν, σαν τον ομογενή από τον Καναδά Θ. Α. που πρόσφερε ένα τενεκέ λάδι. Ανάμεσά τους και αρκετοί καλλιτέχνες, όπως οι ηθοποιοί Ηλίας Λογοθέτης, Τάκης Βαμβακίδης και Γιάννη Μποσταντζόγλου, που πλαισίωσαν την περασμένη Τετάρτη τον Βασίλη Λέκκα, τον Γιώργο Τζώρτζη και τους Πόντιους μουσικούς και χορευτές μπροστά στο εργοστάσιο.
Οι εργάτες της Χαλυβουργίας έδειχναν ενωμένοι και αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το δικαίωμα όλων στην εργασία. Και με τις αντιδράσεις τους ήταν φανερό ότι κάθε εκδήλωση αλληλεγγύης, τονώνει τη μαχητικότητά τους και συντηρεί τον αγώνα τους. Τόσο ο έφορος του σωματείου Νάσος Παυλάκης όσο και ο πρόεδρος Γιώργος Σιφωνιός επανέλαβαν πολλές φορές τη σημασία αυτής της συμπαράστασης και μάλιστα από αθλητές που αποδεικνύουν ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα λαϊκό, ενωτικό και ψυχαγωγικό άθλημα, που δυσφημείται από την εμπορευματοποίηση και τα οργανωμένα μαφιόζικα συμφέροντα. Ειδικά ο πρόεδρος, παλιός παίχτης του «Αστέρα Ρεθύμνου», φορώντας την κίτρινη εμφάνιση που πρόσφεραν στους απεργούς οι βετεράνοι ποδοσφαιριστές του ιστορικού συλλόγου της «Προοδευτικής», δεν έκρυψε τη συγκίνησή του, μετά από τριάντα χρόνια, όπως είπε.
«Όσο μπορούμε θα βοηθάμε τους συνανθρώπους μας που δοκιμάζονται», μου έλεγε ο Μίμης Παπαϊωάννου, που δεν έπαιξε γιατί ήταν τραυματισμένος, ενώ ο Στέλιος Σεραφείδης δήλωνε στους δημοσιογράφους ότι «η Hasta La Victoria Siempre στην οποία συμμετέχουμε είναι πάντα κοντά σε όσους συνανθρώπους μας έχουν ανάγκη».
Ίσως, ήρθε η ώρα να αναδειχτούν σε όλη τη χώρα οι άνθρωποι που δεν έχασαν την ευαισθησία και τον ανθρωπισμό τους. Στην κυριολεξία, ουδέν κακόν αμιγές καλού!
Στέλιος Ελληνιάδης
Τι είναι η Hasta La Victoria Siempre
Η Hasta La Victoria Siempre είναι μια ανθρωπιστική, πολιτιστική, κοινωνική, μα πάνω απ’ όλα επαναστατική κίνηση, η οποία στόχο έχει να αντιστέκεται σε κάθε μικρόβιο που αρρωσταίνει και ευτελίζει νου και ψυχή, και να συμπαραστέκεται σε κάθε άνθρωπο ή ομάδα ανθρώπων που έχει ανάγκη βοήθειας σε κάθε γωνιά της γης. Η Hasta La Victoria Siempre ανυστερόβουλα αγωνίζεται ενάντια:
Στο στραγγαλισμό της ελεύθερης και ανεξάρτητης συνείδησης και της ελευθερίας της έκφρασης.
Στον ευτελισμό και την εξαθλίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και υπόστασης.
Στην ένοχη σιωπή των κρατών και στην ανοχή τους στην καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και στη διεθνή αδικία.
Στο φασισμό και τις πολιτικές ηγεσίες-εξουσίες που θέλουν τον άνθρωπο σκλάβο και υποχείριό τους.
Στα καπιταλιστικά συστήματα και γενικά σε όλα τα συστήματα που αφαιρούν την πρωτοβουλία και την ακεραιότητα του ατόμου.
Η Hasta La Victoria Siempre αποτελείται από ανθρώπους διάσημους και άσημους, ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές, εργάτες, ηθοποιούς, φοιτητές και γενικά άτομα που αγωνίζονται για τα παραπάνω. Συνεπώς, συνοδοιπόρος στην κίνησή μας μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε σέβεται και επιδιώκει να κάνει μέρος της δικής του προσωπικότητας τα ιδανικά και τις ιδέες του Τσε Γκεβάρα.
Δράσεις
Μέχρι σήμερα, η Hasta La Victoria Siempre έχει πραγματοποιήσει ταξίδια αλληλεγγύης στην Κούβα, καλεσμένη από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας, στην Παλαιστίνη και στο αυτοδιαχειριζόμενο ισπανικό χωριό Μαριναλέντα. Επίσης, έχει πραγματοποιήσει δράσεις αλληλεγγύης σε μετανάστες, στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, στους Κούρδους του καταυλισμού της Πεντέλης και στο στόλο ελευθερίας για τη Γάζα με τη συμμετοχή και άλλων αθλητών και ακτιβιστών όπως οι Η. Ατματζίδης, Ι. Βαλαώρας, Ι. Δαμανάκης, Κ. Μαλουμίδης, Α. Μήνου, Ι. Παυλίδης, Δ. Σαραβάκος, Ν. Σαργκάνης, ο δήμαρχος Λειψών Σπύρος Μπενέτος κ.ά.
