Συνέντευξη στον Ηλία Καραλή
Ας ξεκινήσουμε με τις τελευταίες διεθνείς εξελίξεις. Η γερμανική κυβέρνηση στην περίπτωση της Λιβύης κράτησε άλλη στάση από αυτήν των ΗΠΑ, της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας. Πώς βλέπετε τη στάση της Γερμανίας στην περίπτωση της Συρίας;
Χαιρετίζουμε το γεγονός ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν θέλει να αναμειχθεί σε μια πιθανή στρατιωτική δράση εναντίον της Συρίας, εντούτοις πιστεύουμε ότι η στάση αυτή έχει να κάνει με τις επερχόμενες εκλογές καθώς η πλειοψηφία των Γερμανών είναι εναντίον μιας επίθεσης στη Συρία. Επειδή από την άλλη η Άνγκελα Μέρκελ υπέγραψε τη Διακήρυξη της Αγίας Πετρούπολης, στην ουσία έδωσε λευκή επιταγή στις ΗΠΑ για επίθεση και απέδωσε στην κυβέρνηση Άσαντ την ευθύνη για τις επιθέσεις με χημικά αέρια, χωρίς ικανές και αδιάσειστες αποδείξεις. Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι η γερμανική κυβέρνηση ήδη από το 2011 έχει ανάμειξη με την αντικαθεστωτική ομάδα «Φίλοι της Συρίας», ενώ ήδη το 2006 η Άνγκελα Μέρκελ είχε εγκρίνει τις εξαγωγές χημικών ουσιών προς το καθεστώς Άσαντ, παρόλο που ήταν γνωστό ότι από αυτές μπορούν να παραχθούν χημικά όπλα. Αυτό αποτελεί μεγάλο σκάνδαλο αυτήν τη στιγμή στη Γερμανία.
Σχετικά με τις εκλογές: πόσο πιθανή βλέπετε τη δημιουργία μιας κυβερνητικής συνεργασίας Χριστιανοδημοκρατών (CDU) και Σοσιαλδημοκρατών (SPD);
Αυτό εξαρτάται από τα εκλογικά αποτελέσματα του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (FDP). Αν δεν μπει στο Κοινοβούλιο, τότε ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών είναι πολύ πιθανός. Τις διαβεβαιώσεις του υποψηφίου του SPD Πέτερ Στάινμπρουκ ότι οι Σοσιαλδημοκράτες δεν σχεδιάζουν να συγκυβερνήσουν με τους Χριστιανοδημοκράτες, τις κρίνω ως ψεύτικες.
Στο παρελθόν η συμμετοχή των Σοσιαλδημοκρατών σε κυβερνήσεις συνεργασίας δεν απέτρεψε -το αντίθετο μάλιστα- την αύξηση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων εντός της Γερμανίας. Πώς μπορεί το Die Linke σε μια πιθανή συμμετοχή στην κυβέρνηση να προωθήσει την κοινωνική δικαιοσύνη;
Το Die Linke έθεσε ξεκάθαρους κοινωνικο-πολιτικούς όρους για μια συμμετοχή του σε κυβέρνηση: π.χ. θεσμοθέτηση του ελάχιστου ωρομισθίου στα 10 ευρώ, κατάργηση του συστήματος Hartz IV, κατάργηση της αύξησης του ορίου συνταξιοδότησης στα 67. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πετύχουμε μερικές πολύ σημαντικές βελτιώσεις για εκατομμύρια ανθρώπους στη Γερμανία, οι οποίοι ανήκουν στον λεγόμενο τομέα «επισφαλούς ή ελάχιστα αμειβόμενης εργασίας» δηλ. εργαζόμενοι για λιγότερα από 8 ευρώ/ώρα και οι οποίοι πλήττονται από τις διατάξεις Hartz IV για τους ανέργους.
Στις 9 Σεπτεμβρίου το Die Linke έθεσε δέκα ουσιώδεις στόχους για μια πολιτική αλλαγή στη Γερμανία. Πρόκειται για αδιαπραγμάτευτες προϋποθέσεις για μια συγκυβέρνηση με τους Σοσιαλδημοκράτες ή μια αρχική πλατφόρμα διαπραγμάτευσης κατά τις συζητήσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας;
Υπάρχουν στόχοι, προϋποθέσεις και όροι. Στους κοινωνικο-πολιτικούς όρους αναφέρθηκα ήδη και σ’ αυτούς προστίθεται και η ανάκληση όλων των γερμανικών στρατιωτικών αποστολών από το εξωτερικό, καθώς εμείς θέλουμε να σταματήσουμε την άσκηση πολιτικής μέσω του πολέμου. Αυτοί είναι τέσσερις όροι, τους οποίους αν δεν υποστηρίξουν οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι, δεν πρόκειται να προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε συνεργασία. Μάλιστα φαίνεται ότι έτσι θα γίνει, καθώς το SPD και οι Πράσινοι αρνούνται να συνεργαστούν μαζί μας μετεκλογικά. Είναι όμως και τα δύο αυτά κόμματα έτοιμα να συμμαχήσουν με την Άνγκελα Μέρκελ και αυτό δείχνει πόσο έντονα γέρνουν προς συντηρητικές θέσεις και πόσο λίγο επιδιώκουν να ασκήσουν μια άλλη πολιτική.
Οι ουσιώδεις στόχοι της 9ης Σεπτεμβρίου περιέχουν τη θέση «η Γερμανία να γίνει κινητήρια δύναμη της κοινωνικής αλλαγής στην Ευρώπη». Μπορείτε να μας μιλήσετε για το προτεινόμενο «Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Συμβόλαιο» και για το αν θεωρείτε αναγκαία μία σημαντική ελάφρυνση του χρέους για τις χώρες του Νότου ;
Θέλουμε να απαλλαγούμε από τη δικτατορία της Τρόικας και γι’ αυτό απαιτούμε την ανάκληση των κοινωνικών περικοπών και πρόκειται να συμφωνήσουμε σε μελλοντικά πακέτα διάσωσης μόνο αν αυτά συνδέονται με εγγυήσεις για την ύπαρξη και λειτουργία Κοινωνικού Κράτους. Περικοπές σε μισθούς και συντάξεις αποκλείονται και στις υπόψη χώρες θα πρέπει να αυξηθεί η φορολογία στις μεγάλες περιουσίες, ώστε οι πλούσιοι να συμμετέχουν αναλογικά με τις δυνατότητές τους στην έξοδο από την κρίση. Ταυτόχρονα απαιτούμε εδώ καιρό μια ευρεία ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας, αυτό έπρεπε να περάσει ήδη από το 2011!
Πώς βλέπετε την απαίτηση της Ελλάδας για τις γερμανικές αποζημιώσεις;
Υποστηρίζουμε τις απαιτήσεις για τις αποζημιώσεις. Το δάνειο του 1942 ήταν ένα εξαναγκαστικό δάνειο το οποίο ποτέ δεν αποπληρώθηκε και επομένως η σχετική απαίτηση της Ελλάδας είναι δίκαια. Για το ύψος της αποπληρωμής πρέπει να γίνουν οι σχετικές διαπραγματεύσεις.
Το προεκλογικό σας πρόγραμμα μιλάει για μια «επανεκκίνηση της Ε.Ε.», τονίζει πάντως ότι το Die Linke δεν υποστηρίζει το τέλος του ευρώ ακόμη κι αν η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση εμπεριέχει δομικά ελαττώματα.
Θέλουμε να προσαρτήσουμε στις Ευρωπαϊκές Συνθήκες μια Κοινωνική Χάρτα, η οποία θα βάζει θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα, όπως ο ελάχιστος μισθός, τα επίπεδα των συντάξεων, οι χρόνοι εργασίας κλπ., πάνω από την ελευθερία του κεφαλαίου. Και πρέπει επιτέλους στη Γερμανία να καταπολεμήσουμε το μισθολογικό ντάμπινγκ. Χρειαζόμαστε υψηλότερους μισθούς έτσι ώστε τα γερμανικά προϊόντα να γίνουν ακριβότερα και να μην κυριαρχεί η Γερμανία σε όλη την Ε.Ε. μέσω των εξαγωγών της. Ο κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Οικονομίας, Γιόσεφ Στίγκλιτζ, είπε ήδη πριν από δύο χρόνια: το πρόβλημα για το ευρώ δεν είναι η Ελλάδα αλλά η Γερμανία, διότι εξάγει πάρα πολύ ενώ οι υπόλοιπες χώρες εξαιτίας του κοινού νομίσματος δεν μπορούν να προχωρήσουν σε υποτιμήσεις ώστε να ανταγωνιστούν. Γι’ αυτό και το ευρώ έχει μόνο ένα μέλλον: αυτό της εξισορρόπησης των εμπορικών ισοζυγίων των κρατών – μελών της Ευρωζώνης.
Πολλοί Γερμανοί είναι της γνώμης ότι τα λεφτά τους βοηθούν τους «τεμπέληδες» του Νότου. Πώς μπορεί το Die Linke να συνεργαστεί με άλλα ευρωπαϊκά κόμματα (όπως ο ΣΥΡΙΖΑ), ώστε να αλλάξει αυτή τη γενικευμένη πεποίθηση του γερμανικού και των άλλων λαών και να τους μεταπείσουν ενάντια στην αδιέξοδη πολιτική λιτότητας;
Η πολιτική λιτότητας το μόνο που έχει καταφέρει είναι ότι η οικονομία της Ελλάδας έχει καταστραφεί και βρίσκεται σε ύφεση. Μ’ αυτόν τον τρόπο χάνει φορολογικά έσοδα το ελληνικό κράτος και τώρα το χρέος της Ελλάδας είναι υψηλότερο απ’ ό,τι στην αρχή της κρίσης. Αυτό κοινωνικά αλλά και οικονομικά είναι μία εντελώς αναποτελεσματική και παράλογη πολιτική. Οι μέχρι στιγμής ωφελούμενοι από την κρίση είναι οι τράπεζες και τα hedge funds, δηλαδή όσοι σπεκουλάρησαν και ανταμείφθηκαν με λεφτά των Γερμανών φορολογούμενων. Αντί για διασώσεις τραπεζών, θέλουμε προγράμματα επενδύσεων για την Ελλάδα και έτσι να δημιουργούνται θέσεις εργασίας και όχι διαρκώς να χάνουν όλο και πιο πολλοί τις δουλειές τους.
Και χρειαζόμαστε περισσότερη πραγματική πληροφόρηση αντί για την προπαγάνδα των ΜΜΕ. Μόνο λίγοι Γερμανοί γνωρίζουν, για παράδειγμα, ότι από τα 210 δισ. ευρώ τα οποία έχει λάβει μέχρι τώρα η Ελλάδα, περίπου τα 198 δισ. διοχετεύτηκαν στις τράπεζες. Επίσης θέλουμε μέσω στενών συνεργασιών μεταξύ των γερμανικών και των ελληνικών κοινοτήτων να έρθουν οι δύο λαοί πιο κοντά. Για παράδειγμα το Τούμπινγκεν, η πόλη μου, έχει επαφές με το Δήμο Καισαριανής. Κάτι τέτοιο θέλουμε να το διευρύνουμε.
Καταλήγοντας θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε, ποιο πολιτικό θέμα θεωρείτε εσείς ότι κρίνεται στις εκλογές της Κυριακής στη Γερμανία;
Πάνω από όλα στη Γερμανία κρίνεται η πολιτική στην αγορά εργασίας, δηλαδή οι ελάχιστοι μισθοί, η ενοικιαζόμενη εργασία, τα λεγόμενα mini-jobs, με άλλα λόγια οι άσχημες εργασιακές συνθήκες και η επισφαλής εργασία, σε αυτό το πεδίο πρέπει να αλλάξουν πολλά.
Η Γερμανία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο τομέα χαμηλά αμειβόμενης και επισφαλούς εργασίας στην Ευρώπη, με περισσότερους από 8 εκατομμύρια ανθρώπους. Και είναι μια χώρα όπου οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν τα τελευταία 10 χρόνια πάνω από 5%. Αν μπορέσουμε να δώσουμε ένα τέλος σε αυτό, τότε θα βοηθήσουμε έτσι και όλη την Ευρώπη ενάντια στο μισθολογικό ντάμπινγκ και θα δώσουμε προϋποθέσεις ανάπτυξης στον Ευρωπαϊκό Νότο!
Κυρία Χενζλ, σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη.
Η 47χρονη Χάικε Χενζλ από τη Στουτγάρδη, είναι βουλευτής του Die Linke από το 2005 στη Βάδη-Βυρτεμβέργη και μέλος της Αντιφασιστικής–Αντιναζιστικής Ένωσης. Είναι η βουλευτής που το Φεβρουάριο του 2012 είχε εκφωνήσει μέσα στην Μπούντεσταγκ το «είμαστε όλοι Έλληνες». Στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Δρόμο, μιλάει για τις γερμανικές εκλογές, τα πραγματικά τους επίδικα, τα μετεκλογικά ενδεχόμενα, αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ, το ελληνικό χρέος, την Ευρωζώνη, τις γερμανικές αποζημιώσεις.
