Λαϊκή και αντιλαϊκή αυτοδιοίκηση στην Κατοχή και τον Εμφύλιο
Του Γιάννη Σκαλιδάκη*.
Η αυτοδιοίκηση στη δεκαετία του 1940-1950.
Καβάλα 1934: Η σύγκρουση δυο κόσμων
Του Νίκου Ε. Καραγιαννακίδη *.
Μήτσος Παρτσαλίδης, ο πρώτος "κόκκινος" Δήμαρχος.
Αποκέντρωση εναντίον συγκεντρωτισμού
των Δημήτρη Στεμπίλη – Δέσποινας Γρηγοριάδου *.
Η θεσμική ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα έως τη δεκαετία του 1980.
Τοπική Αυτοδιοίκηση και Αριστερά
Μετά από μια αναγνωριστική πορεία στους δρόμους της Αθήνας στα γεγονότα των Ιουλιανών το καλοκαίρι του 1965, αυτό το δεύτερο μας αφιέρωμα είναι και η πραγματική έναρξη του ταξιδιού μας. Οι Δρόμοι της Ιστορίας διευθύνονται από μια συντακτική ομάδα ιστορικών και φιλοδοξούν να συναντήσουν στη διμηνιαία έκδοση τους, πολλούς και ιδιαίτερα νεότερους ερευνητές και να αποτελέσουν βήμα προβολής της ιστορικής έρευνας και διαλόγου πάνω σε αυτήν. Θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε ζητήματα ελληνικά και διεθνή, παλιότερα και νεώτερα και ακόμη με αφορμή τα αφιερώματά μας, να συναντηθούμε και να συζητήσουμε με καθέναν που θεωρεί την ιστορία και τη γνώση της σημαντική υπόθεση.
Στο παρόν αφιέρωμα θα βρείτε μια επισκόπηση της ιστορίας της αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα στον 19ο και τον 20ό αιώνα, καθώς και άρθρα για την αυτοδιοικητική περιπέτεια της Αριστεράς στο Μεσοπόλεμο, την Κατοχή, τον Εμφύλιο και στα ταραγμένα μετεμφυλιακά χρόνια. Ακόμα θα βρείτε συνέντευξη μιας πολύ σημαντικής προσωπικότητας της αυτοδιοικητικής Αριστεράς, του επί πολλά χρόνια δημάρχου Ανωγείων Γιώργη Κλάδου και παράλληλα την πορεία της γυναίκας στην ελληνική αυτοδιοίκηση. Σας καλωσορίζουμε στη δεύτερη διαδρομή μας.
Κύπρος: Ανίκητος ο λαός που αγωνίζεται
Του Βάσου Λυσσαρίδη *
Απολογούμαι γιατί τα μηνύματα που μεταφέρω από την Κύπρο με τον πανάρχαιο ελληνικό πολιτισμό, την Κύπρο του Ζήνωνα, του Ονήσιλλου, του Ευαγόρα, των κλασικών θεάτρων, των Βυζαντινών εκκλησιών, την Κύπρο του Ρε, του Αυξεντίου, του Παλληκαρίδη, την Κύπρο με την Ομηρική προφορά είναι καταθλιπτικά.
Κύπρος: Λύση με συνέπεια και ρεαλισμό
Του Δημήτρη Χριστόφια *
Η πατρίδα μας συμπληρώνει μισό αιώνα ζωής ως ανεξάρτητο κράτος. Η πορεία προς την ανεξαρτησία ήταν δύσβατη, ανηφορική, κακοτράχαλη. Ήταν πορεία ποτισμένη με το αίμα, με το κλάμα και τον ιδρώτα του κυπριακού λαού. Ήταν, δυστυχώς, και πορεία διάσπαρτη με εμπόδια, παγίδες, συμφορές και προδοσίες.
50 χρόνια από την Ανεξαρτησία της Κύπρου
Τότε που Έκθεση σήμαινε πολιτισμός…
Του Βασίλη Κεχαγιά
Αν για κάποιο λόγο κατάφερε η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης να διαχυθεί ως γεγονός στη συνείδηση του μέσου Θεσσαλονικέα δεν είναι γιατί αυτή πήρε χαμπάρι τις όποιες οικονομικές παραμέτρους της. Έκθεση για τον κάτοικο της πόλης, που τη φιλοξενεί, ήταν κάποτε μαύρη μπύρα και λουκάνικα, παιχνίδια στο Λούνα Παρκ, παγωτό Δεληολάνη («Με είκοσι δραχμές τρως όσο θες»), άντε και μια βόλτα από υποχρέωση στα περίπτερα, πιο πολύ για να συλλεχθούν τα όποια δώρα πρόσφεραν οι διάφοροι εκπρόσωποί τους. Παρότι οι συγκεκριμένες δραστηριότητες δε θα μπορούσαν εύκολα να ενταχθούν στο πολιτιστικό πεδίο, εν τούτοις δεν παύουν να αποτελούν, έστω και με λοξό τρόπο, πολιτιστικές δραστηριότητες.