πολιτισμός

Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ

Χάμερσταϊν ή περί ιδιορρυθμίας

Μετάφραση: Κώστας Κοσμάς

Εκδόσεις Καστανιώτης

Tον Εντσενσμπέργκερ τον γνωρίζουμε, κυρίως, από το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας που, επικεντρωμένο στη μορφή του αναρχικού επαναστάτη Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι, καταπιάνεται με τον ισπανικό εμφύλιο και την ιστορία του αναρχικού κινήματος της Ισπανίας.

Ο Κουρτ φον Χάμερσταϊν ήταν ο αρχηγός του γερμανικού στρατού την εποχή που ο Χίτλερ καταλάμβανε την εξουσία.

Γόνος παλιάς αριστοκρατικής οικογένειας, συντηρητικών αλλά σταθερών αρχών και απόλυτα φιλελεύθερος, όχι μόνο δεν έκρυψε την απόλυτη περιφρόνησή του για τους ναζί, αλλά δεν έκανε και τίποτε για να εμποδίσει τις κόρες του να παραδώσουν απόρρητα έγγραφα στη σοβιετική κατασκοπεία και να συνδεθούν στενά με διανοούμενους Εβραίους της Aντίστασης.

Ισορροπώντας μεταξύ ιστορίας και μύθου ο Εντσενσμπέργκερ, «πειραματίζεται» -όπως και τόσοι άλλοι- σε μια εκδοχή της γερμανικής παθολογίας.

Ανν Σέξτον

Ερωτικά Ποιήματα

Μετάφραση, επίμετρο: Ευτυχία Παναγιώτου

Εκδόσεις Μελάνι

Η Ανν Σέξτον είναι μια από τις πιο αυθεντικές γυναίκες- γυναίκες ποιήτριες. Μια βαθύτατα ειλικρινής φωνή που μπορεί σε τόνους «πρόσκλησης»-«συζήτησης» να μιλήσει για τη στοργή, την αγάπη, το φόβο, τον έρωτα, να γίνει μητέρα, αδερφή, ερωμένη, άπιστη ερωμένη, φλογερή, περιπαικτική, αφοσιωμένη.

Μια αφοσιωμένη σύζυγος που περιμένει. Έγραφε και συνεχώς έγραφε όλο και περισσότερο, στην αρχή, επειδή η συγγραφή ποίησης της είχε προταθεί ως πιθανό φάρμακο που θα οδηγούσε στη θεραπεία της βαριάς κατάθλιψής της. Στη συνέχεια, με το κέντρισμα της τέχνης της και της αναγνώρισης.

Μιλώντας η ίδια για τη συλλογή της Ερωτικά Ποιήματα έλεγε ότι είναι ένα πολύ σωματικό βιβλίο, πρόσθετε όμως ότι είναι δύσκολο να γράψεις καλά για τον έρωτα.

Η ανθολόγηση που έγινε από τις εκδόσεις Μελάνι είναι από τις πιο εκτενείς που έχουν γίνει στα ελληνικά, η μετάφραση, όμως, μάλλον δεν είναι από τις πιο εύστοχες, όχι τόσο για τα όποια ολισθήματα, αλλά επειδή «γειώνει» το λυρισμό της Σέξτον, καθηλώνει τις εξάρσεις της σε μια -συχνά- επίπεδη γραφή. Παρ’ όλα αυτά, δίνει την ευκαιρία να γνωρίσει κανείς μια μεγάλη ποιήτρια.

Γκέοργκ Χάυμ

Ο κλέφτης. Εφτά Αφηγήματα

Μετάφραση Γιάννης Καλιφατίδης

Εκδόσεις Νεφέλη

Ο Γκέορκ Χάυμ πέθανε σχεδόν παιδί, ούτε 25 χρονών, από πνιγμό στον ποταμό Χάφελ.

Τα επτά αφηγήματα αυτής της συλλογής που στρέφονται γύρω από την εξέγερση, την αρρώστια, τις αρρώστιες και τα πάθη της ψυχής, και το θάνατο, περιγράφουν μια νατουραλιστική καθημερινότητα, εκτυλίσσονται σε ένα επίσης νατουραλιστικό περιβάλλον, παίρνοντας συμβολικές, «μεταφυσικές» προεκτάσεις.

Ο Χάυμ δεν μεταφέρει μόνο την εμπειρία του και την τριβή του από την καθημερινότητα του Βερολίνου του 1900, αλλά και την αναγνωστική του εμπειρία από τον Νίτσε και τον Μποντλέρ, κατακτώντας ένα γλωσσικό όργανο που αποτυπώνει την ενατένιση, την απόδραση, αλλά και το σπάραγμα της ψυχής ανθρώπων μόνων, ανήμπορων, δέσμιων από ανάγκες ή εξουσίες.

Λ.Π.

Little, Brown and Company, 352 σελίδες

Ο Τζόναθαν Σάφραν Φόερ κέρδισε μια θέση ανάμεσα στους πιο πολυσυζητημένους πρωτοεμφανιζόμενους της περασμένης δεκαετίας με τα μυθιστορήματα Everything is Illuminated και Extremely Loud & Incredibly Close.

Τα δάνεια και το κενό νοήματος στο Νησί των Καταραμένων του Μάρτιν Σκορσέζε

Μια "στιγμιαία" έκθεση εμπνεόμενη από τα σύμβολά της χορηγού Nestle

Του Κώστα Στοφόρου

Σε ηλικία μόλις 54 ετών, την Πρωτομαγιά του 2009, χάσαμε ένα φίλο και σύντροφο. Η Αριστερά έχασε ένα μαχητή και διανοούμενο, με την πραγματική σημασία που έχει αυτή η λέξη: Μελέτη και γνώση, αλλά και χαμόγελο. Και χαρά της ζωής. Και αισιοδοξία…

Γράφει η Έλενα Πατρικίου

Συνέντευξη του συγγραφέα Τέου Ρόμβου στον Βαγγέλη Μπέκα.

Ολοκληρώνεται στη Θεσσαλονίκη η 7η διεθνής έκθεση βιβλίου

Δεν είμαστε σίγουροι για τη σοβαρότητα με την οποία η κυβέρνηση προχωράει στις απαραίτητες συγχωνεύσεις και καταργήσεις φορέων. Αν κρίνουμε από την πληροφορία που διέρρευσε, ευρέως, προς τον Τύπο από την Αντιπροεδρία της Kυβέρνησης, ότι δηλαδή και το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης εντάσσεται στους υπό κατάργηση φορείς, τότε μάλλον είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ως αιτία κλεισίματος του Μουσείου τα 40.000 ευρώ που καταβάλλει μηνιαίως(!) ως ενοίκιο στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης, όπου στεγάζεται ο εκθεσιακός του χώρος. Βέβαια, το Μουσείο Κινηματογράφου δεν καταβάλλει κανένα ενοίκιο, αφού ο χώρος έχει παραχωρηθεί δωρεάν ώς το 2013, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των τότε υπουργείων Πολιτισμού και Εμπορικής Ναυτιλίας, το 2003. Αν σ’ αυτό προστεθεί και το πρόσφατο έργο της ανακαίνισής του, που έγινε με κοινοτικού πόρους, πράγμα που δεν επιτρέπει την κατάργηση του φορέα, τότε τα πράγματα γίνονται σοβαρά ως προς τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται κάποιες αποφάσεις. Κι όλα αυτά, για ένα μουσείο που ξεπέρασε τις 12.000 εισόδους επισκεπτών σε λιγότερο από ένα χρόνο λειτουργίας και που τα εκπαιδευτικά του προγράμματα συστήνουν, συνεχώς, την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου σε νεαρές ηλικίες που φεύγουν ενθουσιασμένες από την επίσκεψη.

Ένα ευρύτατο φάσμα κοινωνικού προβληματισμού αλλά και βιογραφικού περιεχομένου καλύπτουν τα ντοκιμαντέρ των κινηματογραφιστών που απείχαν από το Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης και τώρα προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ταινιοθήκη της Αθήνας.