Μελετώντας την Κατοχή «από τα κάτω»
Πολυμέρης Βόγλης, Η ελληνική κοινωνία στην Κατοχή (1941-1944), Αλεξάνδρεια, 2010, σελ. 182
Στην κοινωνική ιστορία της περιόδου 1941-1944 είναι αφιερωμένος ο τόμος που συνέθεσε ο καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Π. Βόγλης και εντάσσεται στην ιδιαίτερα επιτυχημένη σειρά Θέματα Ιστορίας των εκδόσεων Αλεξάνδρεια, που διευθύνει ο Κώστας Κωστής.
Με κόντρα τον καιρό: Η νύχτα των σαλτιμπάγκων
Έπρεπε να σκύψω, να σκύψω, να σκύψω. Τόσο
που η μύτη μου να ενωθεί με τη φτέρνα μου. Έτσι
βολικά κουλουριασμένος να κυλώ και να φθάσω,
Κανάγιες!
Κ.Γ.Καρυωτάκης
Πολιτισμός & Βαρβαρότητα (φ.247)
του Ηρόστρατου
Ποτάμι: Να τα αλλάξουμε όλα, εκτός από το layout
Ο τίτλος είναι από εύστοχο σχόλιο ανθρώπου που είδε με ποιον τρόπο η προεκλογική αφίσα...
Ευτυχώς που υπάρχουν και οι ιστορίες
Η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Τα κανάλια της τηλεόρασης μας αποθαρρύνουν, η πραγματικότητα μας αποθαρρύνει, οι άνθρωποι μας αποθαρρύνουν.
Όμως, ευτυχώς που υπάρχουν και οι ιστορίες - αληθινές ή ψεύτικες δεν έχει σημασία. Γιατί είναι μερικοί άνθρωποι που ακόμα τις αγαπούν, τους αρέσει να τις ακούνε και να τις διηγούνται στον κόσμο. Μια τέτοια ιστορία μας διηγείται και η Αγγελική Δαρλάση, μια ιστορία με τίτλο Το δέντρο που είχε φτερά.
Όμως, ευτυχώς που υπάρχουν και οι ιστορίες - αληθινές ή ψεύτικες δεν έχει σημασία. Γιατί είναι μερικοί άνθρωποι που ακόμα τις αγαπούν, τους αρέσει να τις ακούνε και να τις διηγούνται στον κόσμο. Μια τέτοια ιστορία μας διηγείται και η Αγγελική Δαρλάση, μια ιστορία με τίτλο Το δέντρο που είχε φτερά.
Άγνωστοι ήρωες: Δόμνα Βισβίζη
Πουλάκι πόθεν έρχεσαι, πουλάκι για αποκρίσου,
μην είδες και μην άκουσες για την κυρά Δομνίτσα,
την όμορφη, τη δυνατή, την αρχικαπετάνα,
πούχει καράβι ατίμητο και πρώτο μες...
Ο σαρκασμός μιας ανελέητης καλοσύνης
Τολμηρός σε πειραματισμούς με διαφορετικά είδη, εποχές αλλά και διάρκειες, ο οσκαρικός Γιώργος Λάνθιμος δεν εγκαταλείπει το προσωπικό του κινηματογραφικό όραμα, με κάθε ταινία...
Με κόντρα τον καιρό: Φαρενάιτ 452
Καθώς ανοίγουμε τη ρώσικη κούκλα, εμφανίζεται μια μικρότερη και πανομοιότυπη, που κι αυτή περιέχει, με τη σειρά της, το σμικρυμένο ομοίωμά της. Και θα μπορούσαμε, θεωρητικά, να παίζουμε αυτό το (έτσι κι αλλιώς αναγωγικό, απλουστευτικό λοιπόν και επισφαλές) παιγνίδι επ’ άπειρον, αρκεί να θυμόμαστε ότι το μέγεθος έχει κι αυτό σημασία, ότι δηλώνει μιαν ουσιαστική τροποποίηση, ότι δηλαδή η μια κούκλα προκύπτει απ’ την άλλη διά μετασχηματισμού, όπως θα μετασχηματίζαμε ένα σύνολο εξισώσεων για να ισχύσουν σε διαφορετικό αδρανειακό σύστημα... Υπ’ αυτόν τον όρο, ναι, είναι σκόπιμο να δείχνουμε διαρκώς ότι η επίθεση κατά του (να πω «δημόσιου»; πρέπει να επιμείνουμε ότι πρόκειται για ταυτολογία) Πανεπιστημίου «εμφανίζεται» αμέσως, αρκεί ν’ «ανοίξουμε» τη Μεγάλη Κούκλα του γενικού πολέμου ο οποίος μαίνεται εδώ και καιρό.
Θέατρο: 12η Νύχτα
Θέατρο Αλίκη, Αμερικής 4
Τέσσερις εποχές η ζωή μας
της Νίκης Σταματιάδου* Η ποιητική συλλογή του Τριαντάφυλλου Σερμέτη Άπειρος Κύκλος βασίζεται σε τέσσερις ενότητες με 10 περίπου ποιήματα στην κάθε ενότητα, στα οποία πραγματεύεται...
Με το βλέμμα στις γυναίκες στην 69η Μπερλινάλε (7 – 17/2)
Ηλιόλουστο το φετινό Βερολίνο, με στάσεις εργασίας στα μέσα μεταφοράς και εργαζόμενους με κίτρινα γιλέκα στους δρόμους, φιλοξενεί για 69η χρονιά τη Μπερλινάλε, ένα...
