«Λαϊκός Μαραθώνιος: Από τον Μάρκο στο Άκη»
Βραδιά λόγου και μουσικής με τον Στέλιο Ελληνιάδη και τους «Χι Πσι», αφιερωμένη στον Μανώλη Χιώτη και τον Μίκη Θεοδωράκη.
Ζώσα Βυζαντινή παράδοση και Μίκης Θεοδωράκης
του Θανάση Μουσόπουλου* Μια πολύ σημαντική πλευρά της μουσικής δημιουργίας του Μίκη Θεοδωράκη είναι η σχέση του με την παράδοσή μας, ιδιαίτερα μάλιστα την εκκλησιαστική...
Η Χιονάτη και ο Σουρεαλισμός στον Κινηματογράφο
Του Ηρόστρατου.
Πολιτισμός & Βαρβαρότητα (φ.340)
του Ηρόστρατου Μια ξεχασμένη επέτειος και τα διδάγματά της Το πιο ενδιαφέρον γεγονός σχετικά με το έργο του είναι ότι τον ανάγκασε να προτείνει μια λύση...
Το Βερολίνο αναζητά… ταυτότητα
Με το κρύο να «ξυρίζει» μέχρι το κόκαλο, όπως μας μετέφεραν χαρακτηριστικά συνάδελφοι από το παγωμένο Βερολίνο, η 60η διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της γερμανικής πόλης (11-21/2) αναζητά την ταυτότητά της μες στο γενικότερο χαμό των ευρωπαϊκών φεστιβάλ, την άνοδο της ιταλικής Μόστρα (της Βενετίας) και τον αέναο βεντετισμό των Καννών.
Πολιτισμός & βαρβαρότητα τ.131
Του Ηρόστρατου. Με μια παράσταση που δόθηκε προ δύο μηνών τα βάζει τώρα η Χρυσή Αυγή. Περί Αθανασίου Διάκου ο λόγος, στην εκδοχή της Λένας Κιτσοπούλου.
Οι δικοί μας Αρμένιοι – Το μπλόκο στο Δουργούτι
Σκόπευα να γράψω κάτι άλλο, όμως καμιά φορά παράξενες συμπτώσεις και συνειρμοί γεννιούνται. Επισκέφθηκα αυτήν την εβδομάδα τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου του Αρμένικου Κυανού...
Πολιτισμός & Βαρβαρότητα (29/5/2015)
του Ηρόστρατου
Μια βραδιά στη Σβούρα ή ο Πολιτισμός που ονειρεύομαι
«Γιατί η ομορφιά, παιδί μου, είναι κάτι που σου επιβάλλει (ή μάλλον σου υποβάλλει) να...
με κόντρα τον καιρό: «Σερφάρισμα» στην καταιγίδα
Γεννήθηκα την δεκαετία του ‘80 και μεγάλωσα την δεκαετία του ‘90. Τα μουσικά μου ακούσματα περιελάμβαναν διάφορους ήχους. Από Χατζιδάκι ως Θεοδωράκη, από Scorpions ως Iron Maiden αλλά και από Σάκη Μπουλά ως Πωλίνα. Το ραδιόφωνο ήταν στα «πάνω» του και η ιδιωτική τηλεόραση παρουσίαζε τις πρώτες της μουσικές εκπομπές. Ωστόσο, πάντα είχα μία αισθητική απέχθεια ως προς την δεκαετία του ‘80. Λίγες οι εξαιρέσεις.
με κόντρα τον καιρό: Πολιτισμός… offshore
«Ο,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», είχε δηλώσει με περισσή αφέλεια ο κ. Βουλγαράκης για να δικαιολογήσει αδασμολόγητα -πλην νομότυπα κέρδη- που είχε προσποριστεί ενόσω διατελούσε υπουργός πολιτισμού. Αυτή του η φράση, η οποία έγινε σλόγκαν στη συνέχεια, υπήρξε η αιτία του στιγματισμού και της αποπομπής του από ένα καθόλα «υγιέστατο» πολιτικό σύστημα, το οποίο τον απέπεμψε χωρίς καν να του αναγνωρίσει το δακρύβρεκτο επιχείρημα ότι είχε τέσσερα παιδιά να θρέψει… Η «τιμωρία» Βουλγαράκη οφείλεται στο ότι, άθελά του, αποκάλυψε μια καλά κρυμμένη αλήθεια: Ότι δηλαδή, η ανηθικότητα είναι η μοναδική «νόμιμη» βάση στο σημερινό χρηματοπιστωτικό πολιτισμό.
