fbpx

Το φάντασμα βγήκε από το μπαούλο…

Βρικόλακες στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας. Γράφει: η Χριστίνα Ανδρέου

Με όχημα την ποίηση: Γιώργος Σεφέρης

Ανθολόγος ο Λουκάς Αξελός

Πολιτισμός & Βαρβαρότητα (φύλλο 260)

του Ηρόστρατου   Πώς να διαβάσουμε την Πηνελόπη Δέλτα σήμερα   Η πρόσκληση ήταν απολύτως τιμητική: Να είμαι ένας από τους ομιλητές στην ημερίδα για εκπαιδευτικούς που οργανώνεται...

Πολιτισμός & Βαρβαρότητα (φ.291)

του Ηρόστρατου   Για την απανθρωπιά του κρατικού μηχανισμού Εργάστηκα για τρία χρόνια στο Πρόγραμμα Οδυσσέας για την Εκπαίδευση των Μεταναστών στην Ελληνική Γλώσσα, την Ελληνική Ιστορία...

«Άγριος Σπόρος», του Γιάννη Τσίρου

Συνεχίζεται για τέταρτη χρονιά η πετυχημένη παράσταση της Ομάδας Νάμα Άγριος Σπόρος του Γιάννη Τσίρου, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου...

Πολιτισμός και Βαρβαρότητα (φ.455)

Η τέχνη της φωτογραφίας και ο Δημήτρης Κοιλαλούς Δουλεύοντας τους τελευταίους μήνες πάνω σε μια σειρά ντοκιμαντέρ για Έλληνες φωτογράφους, ανακαλύπτω ξανά τη μαγεία της...

Πολιτισμός και Βαρβαρότητα (φ.463)

Στη Λέσβο των ανθρώπων και των γεύσεων   Ο τίτλος ίσως δεν μπορεί να περιγράψει αυτή τη μεγάλη γιορτή που είχα την ευκαιρία να ζήσω κι...

Μπερνάντα Άλμπα στην Oδό Κεφαλληνίας

Όταν ο Λόρκα ολοκληρώνει αυτό το έργο, είναι Ιούνιος του 1936. Μόλις δυο μήνες αργότερα θα συλληφθεί και θα τουφεκιστεί από τους φαλαγγίτες του Φράγκο. Αδυνατώ να δεχτώ, εγώ προσωπικά, ότι δεν υπάρχει σχέση ανάμεσα στην αυταρχική καταπιεστική φασίζουσα Μπερνάντα Άλμπα και την επέλαση του Φράνκο στην Ισπανία. Για μένα ο ποιητής είναι σαφής: Η μητέρα-Ισπανία εξουσιαστική, η πρωτότοκη κόρη-πλούσια κληρονόμος συντάσσεται με τις επιταγές της μάνας και του συστήματος, η μικρότερη κόρη, η πιο ζωντανή και υγιής επαναστατεί και η προδοσία έρχεται από την πιο αδύναμη.

Με κόντρα τον καιρό: Κι αν ο ήλιος ανατείλει απ’ τη δύση ...

Τον είδα για πρώτη και τελευταία φορά από κοντά στην εκδήλωση που διοργάνωσε το «Κόκκινο» για το πολιτικό τραγούδι… Μιλήσαμε για το Αυγό, το «πιο γκαγκάν περιοδικό των Βαλκανίων», που πρωτοβγήκε μεταξύ ’79 και ΄80. Θυμάμαι ακόμα το διήγημα O Τροτσκιστής και η Μαοϊκιά, ένα ειδύλλιο ανάμεσα σε δυο «νεολαίους» που γνωρίστηκαν πουλώντας δίπλα- δίπλα τις εφημερίδες των οργανώσεών τους και αγαπήθηκαν παρά τις… αβυσσαλέες ιδεολογικές διαφορές…