Το θαύμα του καπιταλισμού-Αϊτή: Χρωστάει ενώ της χρωστάνε
Μετά τον καταστροφικό σεισμό, οι πλούσιοι αποφάσισαν να ξαλαφρώσουν την Αϊτή από το εξωτερικό της χρέος. Τουλάχιστον έτσι ανήγγειλαν. Αλλά, με βάση τη μέχρι σήμερα μεταχείριση της Αϊτής από τους δανειστές της, πρέπει κανείς να είναι πολύ επιφυλακτικός.
Περίπτερο ιδεών- Ναόμι Κλάιν:Όχι μόνο λόγια
του Στέλιου Ελληνιάδη
Η Ναόμι Κλάιν έχει κότσια. Από το πρώτο της βιβλίο, πριν από δέκα χρόνια, ήταν φανερό ότι αυτή η κοπέλα είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί και με το διάβολο.
Στο δρόμο του Πρατσάντα: Από τη ζούγκλα στη Βουλή!
Του Στέλιου Ελληνιάδη
«Φανταστείτε. Έναν απελευθερωτικό στρατό που υποστηρίζει μια γενικευμένη εξέγερση της αγροτιάς να φτάνει στις εισόδους της πρωτεύουσας, όπου οι άνθρωποι, με τη σειρά τους, ξεσηκώνονται, ρίχνουν τη βασιλική κυβέρνηση από την εξουσία και καλωσορίζουν σαν απελευθερωτή το Κομμουνιστικό Κόμμα του Νεπάλ-Μαοϊκό, του οποίου η αποτελεσματική επαναστατική στρατηγική δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάδειξη. Εδώ πρόκειται για την πιο ριζοσπαστική νικηφόρα εξέλιξη της εποχής μας, και, γι’ αυτό το λόγο, την πιο πολλά υποσχόμενη».
Σαμίρ Αμίν, Monthly Review
Το θαύμα του καπιταλισμού: Οι γυναίκες στον αμερικανικό στρατό είναι αναλώσιμες
«Τι μας λέει η είδηση ότι οι γυναίκες στρατιωτίνες που υπηρετούν στο εξωτερικό σταματούν να πίνουν νερό από τις 7 το βράδυ, προκειμένου να μειώσουν τις πιθανότητες να υποστούν βιασμό, εάν χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα τη νύχτα;
Ινδονησία: Δημοκρατικές δολοφονίες
Η Ινδονησία (Ινδία+νήσος) είναι μία από τις χώρες με τις χειρότερες επιδόσεις κρατικής βίας στη νεότερη ιστορία. Η σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων μελών και φίλων του νόμιμου ΚΚΙ, το 1965, ήταν μόνο η αρχή της τρομοκρατίας για το καθεστώς του Σουχάρτο, που ανέτρεψε με πραξικόπημα τον ήρωα της ανεξαρτησίας (ύστερα από τρισήμισι αιώνες ολλανδικής αποικιοκρατίας) Σουκάρνο.
Το θαύμα του καπιταλισμού: Καναδάς, Άβαταρ επί γης!
Οι Ινδιάνοι του Καναδά, τα «πρώτα έθνη» όπως αποκαλούνται, κινητοποιούνται ξανά για να σώσουν ό,τι απομένει από τα μεγάλα δάση και τις απέραντες πεδιάδες που κυνηγούσαν βίσονες. Από τότε που οι Ευρωπαίοι αποβιβάστηκαν στη γη που ονόμασαν Καναδά («κανατά» σημαίνει χωριό στη γλώσσα των αυτοχθόνων), η απαλλοτρίωση της γης και η γενοκτονία των ιθαγενών συνεχίζεται επί πεντακόσια χρόνια. Σήμερα υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν τους ιθαγενείς, αλλά είναι πια αργά.
Μερικοί καλοί φεύγουν αθόρυβα
Άνοιξα το Διαδίκτυο για να δω πώς πέρασε στον «κυβερνοχώρο» η απώλεια τριών σημαντικών ανθρώπων, που είχα το προνόμιο να γνωρίσω από κοντά. Τα αποτελέσματα της αναζήτησης πενιχρά μέσα σε δισεκατομμύρια πληροφορίες. Μικρές αναφορές σε ανθρώπους που άφησαν αξιοσημείωτο και ασυνήθιστο έργο. Ανόμοιοι μεταξύ τους, στη δημιουργία, στο χαρακτήρα, στο στυλ.
Amy Goodman: «Χρειαζόμαστε ανθρώπους που σκέφτονται έξω από το κουτί»
Κάθε περίπτωση παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάθε κατάχρηση εξουσίας, κάθε αντιδημοκρατικό μέτρο, κάθε πολεμικός τυχοδιωκτισμός, βρίσκεται στο στόχαστρο της Έιμι Γκούντμαν. Μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε οι φωνές των θυμάτων της αδικίας και οι φωνές των ακτιβιστών να φτάνουν, σε ένα πολύ μεγάλο κοινό, μέσα από το καθημερινό ραδιοτηλεοπτικό πρόγραμμα Democracy Now!, το οποίο αναμεταδίδεται από 800 τοπικούς σταθμούς σε όλη την Αμερική!
Το θαύμα του καπιταλισμού: Καφέδες για βασανιστές
Το πολιτικό-στρατιωτικό-βιομηχανικό πλέγμα στην Αμερική είναι πάντα κάτι παραπάνω απ’ αυτό που φαντάζονται οι πολίτες και προσδιορίζουν με αριθμούς οι στατιστικές και οι προϋπολογισμοί. Αν στο εξωτερικό η ισχύς του πηγάζει από τις στρατιωτικές του δυνατότητες, στο εσωτερικό των ΗΠΑ, η ισχύς του έγκειται στο γεγονός ότι αποτελεί τη μεγαλύτερη οικονομική μονάδα της χώρας, χρηματοδοτούμενη από το κράτος και σε αλληλεξάρτηση με εκατοντάδες ιδρύματα, εταιρίες, πανεπιστήμια και κάθε είδους φορείς -από αθλητικούς έως θρησκευτικούς.
Μάικλ Άλμπερτ: Η έκρηξη πρέπει να πυροδοτηθεί από το όραμα για μια καλύτερη κοινωνία
Ο Αμερικανός διανοητής Μάικλ Άλμπερτ, ακούραστα, εξηγεί και επεξηγεί τη συμμετοχική κοινωνία ή συμμετοχική οικονομία που οραματίζεται, με βιβλία, αναλύσεις, άρθρα και διαλέξεις σε πανεπιστήμια, πολιτικές συγκεντρώσεις και στο Διαδίκτυο όπου λειτουργούν οι «Επικοινωνίες “Ζ”» με πολύ πλούσιο υλικό για την Parecon (Participatory Economy), αλλά και με άρθρα σημαντικών διανοουμένων για διεθνή θέματα. Πέρσι, στο Β-Φεστιβάλ, έκανε πολύωρες ομιλίες και συζητήσεις μπροστά σε ένα πολυπληθές κοινό που είχε κατακλύσει την αίθουσα στη Σχολή Καλών Τεχνών. Στη συνομιλία μας, έκανε ειδικές αναφορές στην Ελλάδα και τη Βραζιλία, προσπάθησε να οριοθετήσει τις διαφορές του από τους σοσιαλιστές και να περιγράψει συνοπτικά την Parecon.
