περίπτερο ιδεών

Η Αριστερά, εν ευρεία εννοία, δημιούργησε το έδαφος για τη σημερινή συνειδητοποίηση. Η Αριστερά έπαιξε ρόλο προθέρμανσης για την πολιτικοποίηση των ανθρώπων που τώρα κατεβαίνουν στο Σύνταγμα και τις πλατείες. Εκατοντάδες μικρές και μεγάλες κινητοποιήσεις, πολύ πλούσιο έντυπο υλικό, ποικίλες παρεμβάσεις και πάμπολλες συγκρούσεις με την κυβέρνηση και τις δυνάμεις καταστολής καλλιέργησαν το έδαφος για το επόμενο στάδιο κινητοποιήσεων.

Την εποχή που εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες είχαν παγώσει από τις σεισμικές ανατροπές που ερήμην τους συνέβαιναν στην πρώην Σοβιετική Ένωση, πολλοί αξιωματούχοι και άλλοι επιτήδειοι με διασυνδέσεις άρπαζαν ή μοίραζαν στα παιδιά και τους δικούς τους την τεράστια δημόσια περιουσία της αυτοκρατορίας. Αυτή ακριβώς την εποχή, σε μια γωνιά της καταρρέουσας αυτοκρατορίας, μερικοί άνθρωποι πίστεψαν ότι δινόταν μια απρόσμενη ευκαιρία να υλοποιήσουν τα οράματά τους. Έτσι, αντί να συμμετέχουν στη λεηλασία, έβαλαν σε εφαρμογή ένα μεγαλόπνοο ευγενικό σχέδιο και τα κατάφεραν!

Τι σχέση έχει ο Μάρκος Βαμβακάρης με τους Ρόλινγκ Στόουνς και ο Μπόμπ Ντίλαν με τον Άκη Πάνου; Αυτό ήταν το θέμα της ομιλίας στο 2ο Λύκειο Δάφνης, μπροστά σε διακόσια πενήντα κορίτσια κι αγόρια, που αποτελούν το φετινό δυναμικό του. Μαζί με τους καθηγητές και τον Λυκειάρχη, τον Στέλιο Μενεξέ. Ο πρώτος συνδετικός κρίκος ήταν η κυριακάτικη εκπομπή μου Στο Κόκκινο 105,5. Ο δεύτερος, οι ομιλίες στο «@Ρουφ» για το ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι. Έτσι γνωρίστηκα με τους καθηγητές που πήραν την πρωτοβουλία για την πρόσκληση στο Λύκειο.

Οι εικόνες στο τηλεοπτικό κανάλι «ΤΒ 7», ένα από τα τρία τοπικά, στο βραδυνό δελτίο ειδήσεων ήταν συγκλονιστικές. Μπροστά στο φακό, μία ομάδα εισπρακτόρων μπούκαρε στην κυριολεξία στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών που μένουν φτωχοί άνθρωποι για να εισπράξει τις καθυστερημένες οφειλές στην εταιρία ηλεκτρισμού! Όταν μία νοικοκυρά αρνήθηκε να ανοίξει, οι εισπράκτορες -παίρνοντας ρεύμα από την κεντρική παροχή της πολυκατοικίας- έκοψαν την πόρτα με ηλεκτρικό πριόνι μετάλλων και μπήκαν με το ζόρι μέσα στο μικρό διαμέρισμα. Κοίταξαν τριγύρω και πήραν οτιδήποτε είχε κάποια αξία.

Μία βδομάδα απερίγραπτης πυκνότητας! Αυτή τη φορά πήγα στη Μαριούπολη για να πάρω μέρος ως εισηγητής σύνεδρος και να παρακολουθήσω ως δημοσιογράφος το συνέδριο του Κρατικού Πανεπιστημίου Ανθρωπιστικών Σπουδών της Μαριούπολης, που διοργανώθηκε με αφορμή τον εορτασμό των είκοσι χρόνων λειτουργίας του πανεπιστημίου.

Αντιλαμβάνομαι τη φρίκη των Γάλλων με τις εικόνες από την αμερικανική τηλεόραση. Για τον απόλυτο διασυρμό ενός ανθρώπου που παραλίγο θα ήταν ο επόμενος πρόεδρος της γαλλικής δημοκρατίας. Για εγκλήματα που πρέπει να αποδειχτούν. Για πράξεις που μπορεί να έγιναν σύμφωνα με την καταγγελία της φερομένης ως παθούσας και τις εκτιμήσεις της ανακριτικής αρχής, αλλά μπορεί και να έγιναν με τον τρόπο που αντιτείνει ο κρατούμενος.

Το γεγονός ότι ζούμε μια ολομέτωπη επίθεση εναντίον του λαού και της χώρας, που όμοιά της δεν έχει γνωρίσει μεταπολεμικά ο τόπος, δεν το έχουν πλήρως κατανοήσει πολλοί δικοί μας. Το ότι ένα σημαντικό κομμάτι της Αριστεράς ξορκίζει το «κακό» δεν σημαίνει ότι το έχει αντιληφθεί σε όλες του τις διαστάσεις.

Ο φασισμός δεν εκφράζεται μόνο μέσα από τα ακροδεξιά κόμματα. Εκφράζεται πιο ύπουλα μέσα από τα φερόμενα ως δημοκρατικά κόμματα, χριστιανοδημοκρατικά, κεντρώα, φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά. Και με τις μεταλλάξεις του. Εξάλλου, στο κοντινό παρελθόν, ισχυρά φασιστικά καθεστώτα ήταν επί της ουσίας δημοκρατικά αναδειγμένα, αν ουσιαστικό στοιχείο της δημοκρατίας είναι η εφαρμογή της λαϊκής βούλησης με βάση την αρχή της πλειοψηφίας. Μερικά, μάλιστα, είχαν εκλεγεί σύμφωνα με όλους τους κανόνες του αστικοδημοκρατικού καθεστώτος, με μεγάλο λαϊκό έρεισμα και υποστήριξη.

Στην Πλατεία Βικτωρίας, οι κάτοικοι της περιοχής μπορούν να κυκλοφορούν στη γειτονιά συζητώντας για τα προβλήματα και την κατάσταση που επικρατεί. Η όποια ηρεμία στην Πλατεία Βικτωρίας οφείλεται μάλλον στα παιδιά της «Βίλας Αμαλία», στη Χέιδεν, αφού χάρη στην παρουσία τους η πλατεία δεν έχει καταληφθεί από τους νεοναζί, που έχουν αποκτήσει ερείσματα στους κατοίκους της περιοχής. Γιατί τα παιδιά της Βίλας έχουν μια σταθερή παρουσία είκοσι ετών και ποτέ δεν ενόχλησαν ούτε μαγαζιά ούτε σπίτια, ούτε κατοίκους, ούτε περαστικούς, αν εξαιρέσεις κάτι εκδηλώσεις με τις οποίες ξεκουφαίνουν τους περιοίκους με χαρντ ροκ στη διαπασών.