Να τα πούμε; «Εναλλακτική» παραποίηση
Δυστυχώς, συχνά πυκνά, πολίτες που αντιδρούν στην εξουσία και τα κακώς κείμενα, μεταχειρίζονται τις ίδιες ανορθόδοξες μεθόδους που καταγγέλουν στην κριτική τους. Στα μπλογκ kentrinews.gr, roufianos.com κ.ά. αναδημοσιεύτηκε το άρθρο με τίτλο «Άκης Πάνου: Θέλω να τα πω όπως υπάρχουν στο μυαλό» (Δρόμος, αρ. φ. 61), με τον παραπλανητικό τίτλο «Ο κύριος της κυρίας υπουργού (επαν)εκτελεί τον Άκη Πάνου» και με φωτογραφία του Γιώργου και της Άννας Νταλάρα με τον υπουργό Γιάννη Ραγκούση αντί για το σκίτσο του Πέτρου Ζερβού. Κάθε αναδημοσίευση, και η πιο καλοπροαίρετη, πρέπει να διαπνέεται από σεβασμό στο πρωτότυπο, στις γνώμες, τα γραφτά και τις ιδέες των άλλων. Αλλιώς, βράσε όρυζα!
Μεταπασχαλινό υστερόγραφο: Το ψέμα προστατεύει τον καπιταλισμό και τη βαρβαρότητα
Η κοινωνία πρέπει να ενημερωθεί και να ευαισθητοποιηθεί. Η Αριστερά να ενεργοποιηθεί εκλαϊκεύοντας τα λογικά της επιχειρήματα. Γιατί αυτός ο ιός μπορεί να εξελιχθεί σε πανούκλα! Τέτοιοι ιοί κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, στα σχολεία, στα ταξί, στα σαλόνια, παντού, με φοβερή διεισδυτική ικανότητα σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, γιατί δίνουν εύκολες ερμηνείες στα δύσκολα κοινωνικά ζητήματα.
Ελλάς Ελλήνων Καθυστερημένων!
Ο ταξιτζής, με εμφάνιση μεσήλικα νοικοκύρη, καταριέται τους μετανάστες που βλέπουμε στα πεζοδρόμια καθ’ οδόν προς το σταθμό υπεραστικών λεωφορείων Πελοποννήσου, στον Κηφισό. Το ίδιο και η κυρία, γύρω στα σαράντα, που μπαίνει δεύτερη κούρσα στο πίσω κάθισμα. Συμφωνεί και επαυξάνει. Όχι για τις χαμένες δουλειές, ούτε για την εγκληματικότητα που την αναφέρουν επικουρικά. Όλοι αυτοί, λένε, έρχονται στην Ελλάδα πληρωμένοι από τους Εβραίους για να αλλοιώσουν την πληθυσμιακή σύσταση του ελληνικού λαού και να εξαφανίσουν το ελληνικό έθνος. Το έχει πει και ο Κίσινγκερ, τι πρέπει να γίνει για να εξαφανιστεί το ελληνικό έθνος, που οι Εβραίοι το μισούν!
Η ακτινοβολία του Λάκη Σάντα και του Μανώλη Γλέζου
Όταν πρωτοπήγα στη Μαριούπολη, πάνε κοντά δεκαπέντε χρόνια, ένιωσα ότι ανακάλυπτα ξαφνικά ένα καινούριο κόσμο, πραγματικά θαυμαστό, σαν μαγική εικόνα. Στιγμή προς στιγμή, σπιθαμή προς σπιθαμή, ξεδιπλωνόταν μπροστά μου ένας καινούριος πλανήτης με ανθρώπους, τοπία, ιστορίες και κουλτούρες πρωτόγνωρες. Αυτό για κάποιον που ταξιδεύει σε μέρη απομονωμένα και εξωτικά ίσως να είναι φυσικό και αναμενόμενο. Αλλά δεν ήταν. Γιατί υπήρχε μια πολύ μεγάλη διαφορά: ο κόσμος αυτός, ο ζωντανός και άγνωστος, ήταν κόσμος ελληνικός!
Λιβύη: Ανθρωπιστικοί βομβαρδισμοί και αριστεροί τυχοδιωκτισμοί
Εσείς εισβάλετε στο Μπαχρέιν. Εμείς διώχνουμε τον Μουαμάρ Καντάφι από τη Λιβύη. Αυτή, εν συντομία, είναι η ουσία μιας συμφωνίας που κλείστηκε ανάμεσα στην κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα και τον Οίκο των Σαούντ. Δύο ξεχωριστές διπλωματικές πηγές στα Ηνωμένα Έθνη επιβεβαιώνουν ότι η Ουάσινγκτον, μέσω της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, έδωσε το πράσινο φως στη Σαουδική Αραβία να εισβάλει στο Μπαχρέιν και να συντρίψει το δημοκρατικό κίνημα στη γειτονική χώρα σε αντάλλαγμα για το «ναι» της Αραβικής Λίγκας στη δημιουργία απαγορευμένης ζώνης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη, η κύρια λογική που οδήγησε στην απόφαση 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
(Από το άρθρο τού Pepe Escobar «Αίμα στους δρόμους τού Μπαχρέιν», Asian Times)
(Από το άρθρο τού Pepe Escobar «Αίμα στους δρόμους τού Μπαχρέιν», Asian Times)
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής: Κοινωνία επικίνδυνων κουτών;
«Πόσο κουτοί είναι αυτοί;» Με αυτό το μεγάλο κεντρικό τίτλο, παρουσιάζει το αμερικανικό περιοδικό Newsweek τα συμπεράσματα μιας έρευνας στις ΗΠΑ που ανιχνεύει το βαθμό γνώσεων των Αμερικανών πολιτών, χρησιμοποιώντας σαν βάση το ερωτηματολόγιο που θέτει το αμερικανικό υπουργείο Εσωτερικών στους αλλοδαπούς μετανάστες που ζητούν την αμερικανική υπηκοότητα.
«Το 38% των ερωτηθέντων απέτυχε στο τεστ υπηκοότητας. Το μέλλον της χώρας κινδυνεύει από την άγνοια.» Και μ’ αυτό τον εξίσου αποκαλυπτικό υπότιτλο, ο Andrew Romano, αναλύει τα στατιστικά δεδομένα.
«Το 38% των ερωτηθέντων απέτυχε στο τεστ υπηκοότητας. Το μέλλον της χώρας κινδυνεύει από την άγνοια.» Και μ’ αυτό τον εξίσου αποκαλυπτικό υπότιτλο, ο Andrew Romano, αναλύει τα στατιστικά δεδομένα.
Νίκος Παπάζογλου: Φύσηξε ο Βαρδάρης…
Τι εποχή κι αυτή! Στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης που βροντάγανε κι αστράφτανε τα τραγούδια που είχαν εξοστρακιστεί από τη χούντα των συνταγματαρχών (1967-74), μαγειρευόταν αθόρυβα ένας δίσκος που έμελλε να φέρει ένα φρέσκο αεράκι στο ελληνικό τραγούδι που το νιώθουμε ακόμα. Μια παρέα, μισή από Θεσσαλονίκη και μισή από Αθήνα, ένα πετυχημένο συνταίριασμα που τα είχε όλα και δεν έδειχνε ούτε πρόδιδε τίποτα εθνοτοπικό.
Πετώντας στην Αμερική και την Αυστραλία, με τον Παπάζογλου!
Της Βάσως Διαμαντοπούλου *
Φθινόπωρο του 1986, η Γλυκερία, ο Στέλιος Φωτιάδης, ο Νίκος Παπάζογλου, ο Χαράλαμπος Γαργανουράκης και η πολυμελής εξαιρετικών μουσικών ορχήστρα τους, ξεκινήσαμε από την Αθήνα για μία περιοδεία που όμοιά της δεν είχαν πραγματοποιήσει μέχρι τότε Έλληνες καλλιτέχνες.
«Στιγμές»… της επαφής μου με τον Νίκο Παπάζογλου
Της Ελένης Αλεξανδράκη *
Τον Νίκο τον ανακάλυψα όταν ήμουνα στο γυμνάσιο και πρωτάκουσα την Εκδίκηση της Γυφτιάς. Είχα ενθουσιαστεί μ’ αυτόν τον καταπληκτικό δίσκο και με τη φωνή του.
Ένα φως στο Νεπάλ: Οι κομμουνιστές επιστρέφουν στην κυβέρνηση
Το νέο πολίτευμα του Νεπάλ δεν κατάφερε να ευδοκιμήσει, παρ’ όλο που ξεκίνησε εντυπωσιακά με την πρωτιά του μαοϊκού κομμουνιστικού κόμματος στις εκλογές και το σχηματισμό κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον πρόεδρο του κόμματος Πρατσάντα. Η άρνηση του αρχηγού του στρατού που υπηρετούσε στον βασιλικό στρατό να παραιτηθεί, οδήγησε τους μαοϊκούς στην αντιπολίτευση, με συνέπεια η πολιτική κατάσταση στη χώρα να παραμένει εξαιρετικά ασταθής.
