Μπαχρέιν: Σκοτώστε την ποίηση και τους ποιητές!
Αγιάτ αλ-Γκορμίζι. Από το Μπαχρέιν. Είκοσι ετών φοιτήτρια, έγραφε ποιήματα από τα παιδικά της χρόνια.
Daithi Mac An Mhaistir: “Ο κόσμος της Ιρλανδίας που περνά δύσκολα είναι πολύ θυμωμένος”
Για την κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ιρλανδία, την οποία χαρακτηρίζει αντίστοιχη με της Ελλάδας, τη νέα κυβέρνηση που υφάρπαξε την ψήφο, αλλά και για τους συσχετισμούς και τις διεργασίες στην Αριστερά μίλησε στο Δρόμο ο Daithi Mac An Mhaistir, στέλεχος του Σοσιαλιστικού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Eirigi.
Από την ανικανότητα των ηγετών στην ανικανότητα της Δημοκρατίας
Της Αλίκης Βεγίρη.
Ελπιδοφόρα μηνύματα αριστερής ενότητας στην Αργεντινή
Λιβύη: Στρατιωτικό αδιέξοδο και το παιχνίδι των διαπραγματεύσεων
Όταν το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση πολύ φιλική στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, κατήγγειλε, ύστερα από έρευνα που διεξήγαγε, ως ψευδή τον ισχυρισμό ότι στρατιώτες των κανταφικών δυνάμεων βίαζαν συστηματικά γυναίκες των αντιπάλων τους, τα ίδια ΜΜΕ που αναίσχυντα διέδιδαν αυτές τις «ειδήσεις» δεν δίστασαν να το αναφέρουν.
Μια σημαντική διεθνής συνάντηση στις Φιλιππίνες
Άδικοι φόροι, δίκαιες εξεγέρσεις
Ανέτε Γκροτ, Βουλευτής του Die Linke: Να ξαναχτίσουμε την αλληλεγγύη, να ενισχύσουμε την εργατική...
Η Ανέτε Γκροτ, προσκεκλημένη στο Φεστιβάλ Resistance, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο Δρόμο επισημαίνει το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται οι ελίτ της Ευρώπης όσον αφορά την κρίση δημόσιου χρέους, τους κινδύνους για τη δημοκρατία σε μια ήπειρο που οι τραπεζίτες διατάζουν και οι πολιτικοί εκτελούν και την αναγκαιότητα να χτιστούν ξανά οι δεσμοί αλληλεγγύης ανάμεσα στους εργαζόμενους σε όλες τις χώρες.
Το ζηλευτό δουκάτο του κ. Γιούνγκερ
Αίγυπτος: Ταχρίρ, για πάντα!
Την απόλυση του υπουργού Εσωτερικών απαίτησαν και χιλιάδες κάτοικοι του Σουέζ που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Αρμπάεεν της πόλης. Οι διαδηλωτές ζητούν την κάθαρση του υπουργείου από τους ανθρώπους του καθεστώτος Μουμπάρακ που είναι διεφθαρμένοι και ενέχονται σε βασανιστήρια και δολοφονίες πολιτών στη διάρκεια της αιγυπτιακής λαϊκής επανάστασης.
Η Αίγυπτος συγκλονίζεται και πάλι τις τελευταίες εβδομάδες από κινητοποιήσεις που στο επίκεντρό τους έχουν το θέμα της δημοκρατίας, με πρώτη απαίτηση την τιμωρία των ενόχων, που φαίνεται να ξεγλιστρούν συνεχώς με τη βοήθεια μηχανισμών που έχει αφήσει άθικτους το κυβερνών στρατιωτικό συμβούλιο. Στη διάρκεια της αιγυπτιακής εξέγερσης δολοφονήθηκαν 840 άνθρωποι και 6.000 τραυματίστηκαν και οι οικογένειές τους διαμαρτύρονται επί πολύ καιρό για την ατιμωρησία των ενόχων. Ταυτόχρονα πληροφορίες που δημοσιεύονται στον αιγυπτιακό Τύπο δείχνουν το εύρος των παρεμβάσεων για να εξασφαλιστεί η ατιμωρησία. Η εξαγορά των οικογενειών των θυμάτων είναι μία από τις μεθόδους.
Την τρέχουσα εβδομάδα εννέα οικογένειες απέρριψαν τις κατηγορίες εναντίον αξιωματικών της αστυνομίας που κατηγορούνταν για τη δολοφονία των συγγενών τους, αλλάζοντας τις καταθέσεις τους, με τον ισχυρισμό ότι δεν είχαν βεβαιότητα για την ταυτότητα των ενόχων (Al Masry Al Youm, 8/7). Υπάρχουν καταγγελίες ότι στις υποθέσεις του «ματωμένου χρήματος» εμπλέκονται ακόμη και σαλαφιστές κήρυκες (μέλη μιας θρησκευτικής σέχτας) ως μεσολαβητές με την παρότρυνση του στρατού. Ένας εξέχων σαλαφιστής διανοούμενος, ο Αμπντέλ Μονέιμ αλ-Σαχάτ, και εκπρόσωπος της θρησκευτικής αίρεσης των σαλαφιστών στην Αίγυπτο, δήλωσε στο δορυφορικό δίκτυο ONTV (4/7) ότι ο ισλαμικός νόμος επιτρέπει στις οικογένειες να δέχονται «ματωμένο χρήμα» αξίας ίσης με 100 καμήλες, δηλαδή, 500.000 αιγυπτιακές λίρες, ένα ποσό πολύ μεγάλο σε σχέση με το σύνηθες εισόδημα.
Η άποψη που εξέφρασε ο Σαχάτ, ότι ο θάνατος των ανθρώπων αφορά μόνο τις οικογένειές τους, είναι ενδεικτική τόσο της τάσης των ελίτ να υποβαθμίσουν την απόδοση δικαιοσύνης, ένα ζήτημα για το οποίο έχει λόγο η κοινωνία, σε οικογενειακό θέμα, και να πισωγυρίσουν τις δημοκρατικές κατακτήσεις, όσο και να διασώσουν αυτούς που έκαναν τη βρόμικη δουλειά, για λόγους ευρύτερου συμφέροντος των κυρίαρχων.
Δεκάδες αξιωματικοί της αστυνομίας αναμένουν να δικαστούν στα έντεκα κυβερνεία της χώρας, με τις κατηγορίες του φόνου ειρηνικών διαδηλωτών κατά τη διάρκεια της 18ήμερης εξέγερσης που οδήγησε στην παραίτηση του Χ. Μουμπάρακ και διεξάγεται μεγάλη μάχη για να συνεχιστεί ο αγώνας για την τιμωρία τους, όχι ως προσωπικό ζήτημα, αλλά ως βαθύς εκδημοκρατισμός που συναρτάται με την προώθηση των σκοπών της εξέγερσης και τη δημιουργία συνθηκών για την ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων. Σ’ αυτές τις συνθήκες , άξιος παρατήρησης είναι ο αντιδραστικός ρόλος που μπορούν να παίξουν και σ’ αυτή τη φάση οι θρησκευτικές σέχτες, σκόπιμα ή μη.