διεθνή

Στην... καλή περίπτωση δουλεύουν σε καταστήματα, γκαρσονάκια σε εστιατόρια, βοηθοί σε κομμωτήρια, ακόμα και εργάτες στα βυρσοδεψεία - Στην κακή περίπτωση γίνονται βαποράκια για τη μαφία και συνήθως και τα ίδια χρήστες ναρκωτικών ή τα βγάζουν στο κλαρί

Εδώ και 16 χρόνια οι εξεγερμένες ιθαγενικές κοινότητες της Τσιάπας συνεχίζουν το χτίσιμο της αυτονομίας τους σε συνθήκες πολέμου. Έχουν τεθεί στο στόχαστρο του νεοφιλελευθερισμού και της ακροδεξιάς του Μεξικού, ακριβώς γιατί -σε πείσμα των καιρών- επιμένουν στην κοινοκτημοσύνη της γης, την άμεση δημοκρατία και την ανακλητότητα των αντιπροσώπων τους, ενάντια στους «ειδικούς» και τις «πρωτοπορίες»… Είναι αυτοί οι λόγοι που το μεξικανικό κράτος, συνεπικουρούμενο από τις φασιστικές παραστρατιωτικές οργανώσεις, τους επιτίθεται λυσσαλέα το τελευταίο διάστημα με εκτοπίσεις από τη γη τους, εμπρησμούς σπιτιών και καλλιεργειών, δολοφονίες, βιασμούς, συλλήψεις και εξαφανίσεις αγωνιστών/τριών.
Το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης βρέθηκε πολλές φορές δίπλα τους και τους στήριξε πολιτικά και οικονομικά.
Συνεχίζοντας την πλούσια παράδοση αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας που έχει αναπτυχθεί στη χώρα μας, δημιουργήθηκε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη η συλλογική πρωτοβουλία αλληλεγγύης «sin remedio».
Όπως λένε οι ίδιοι, «η ομάδα μας ονομάζεται sin remedio, που σημαίνει ‘‘χωρίς φάρμακο’’ (κυριολεκτικά) και ‘‘δίχως γιατρειά’’ (μεταφορικά). Θα μας βρείτε στο δρόμο, στις πλατείες, στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ, να προπαγανδίζουμε την αναγκαιότητα στήριξης του ζαπατίστικου αγώνα και να μαζεύουμε λεφτά για φάρμακα βοηθώντας τους στο πρόγραμμα μιας ‘‘άλλης υγείας’’, που ήδη έχουν οικοδομήσει αυτόνομα».