fbpx

Ο πόλεμος ενάντια στους Σιίτες

Οι αταίριαστοι συνέταιροι της Δύσης. Του Patrick Cockburn

Μάτωσε η Μέρα της Νεολαίας στη Βενεζουέλα

Νικολάς Μαδούρο: «Στη Βενεζουέλα είμαστε αντιμέτωποι με μια ναζιστική-φασιστική αναβίωση»

Δικτυακά κινήματα και η νέα «κοινωνική ατμόσφαιρα»

Του Bernardo Gutiérrez*   Νέες μορφές κοινωνικής κινητοποίησης έχουν καταστήσει ξεπερασμένες προηγούμενες πολιτικές πρακτικές. Κινήματα με τη μορφή δικτύου είναι η νέα «κοινωνική ατμόσφαιρα» που έχει...

Γαλλία – Ιταλία – ΗΠΑ, πρωταθλητές στη λιτότητα

Παραπλανητική εικόνα η αντιπαράθεση με την πολιτική της Μέρκελ   Σφοδρές,χαρακτηρίζονται από τον παγκόσμιο Τύπο οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στις κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας με...

«Κατασκευάζουν ελπίδες που καταλήγουν σε προδοσίες»

Του Μουμία Αμπού Τζαμάλ*   Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι το πραγματικό πρόσωπο της κακομούτσουνης αμερικανικής αυτοκρατορίας. Ναι, δεν είναι όμορφος. Δεν είναι μαύρος. Δεν είναι γυναίκα....

Αβεβαιότητα διαρκείας στη Γαλλία

Κατακερματισμένο, βρώμικο και ασταθές το πολιτικό σύστημα του Ερρίκου Φινάλη   Λιγότερος από ένας μήνας απομένει ως τον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών – το μεγαλύτερο...

ΟΗΕ; Ποιος ΟΗΕ;

Στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Βελιγράδι ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν είπε ότι η πολιτική των επικεφαλής του δυτικού προτεκτοράτου του Κοσόβου, μεταξύ άλλων η...

Ρεπορτάζ για την επίθεση, τα πλοία και τους εθελοντές του Free Gaza

Σάββατο 5/6/2010 

Το θράσος των δολοφόνων] Μπ. Νετανιάχου (με αφορμή την -αναίμακτη όπως όλα δείχνουν - κατάληψη σήμερα του Rachel Corrie προσπαθεί να δικαιολογήσει τις δολοφονίες της Δευτέρας): "Σήμερα είδαμε τη διαφορά ανάμεσα σε μια αποστολή ειρηνικών ακτιβιστών, με τους οποίους διαφωνούμε αλλά σεβόμαστε το δικαίωμά τους στη διαφορετική άποψη, και σε μια αποστολή μίσους οργανωμένη από βίαιους εξτρεμιστές υποστηρικτές της τρομοκρατίας" (!) 
Δύο βίντεο από την κατάληψη του Rachel Corrie έδωσαν στη δημοσιότητα οι ισραηλινές δυνάμεις άμυνας (1 - 2). Στα συνοδευτικά κείμενα υποστηρίζουν πως η κατάληψη του πλοίου έγινε με τη συναίνεση των επιβατών (φυσικά στους ακτιβιστές δεν έχει επιτραπεί καμία επικοινωνία ώστε να τους επιβεβαιώσουν ή διαψεύσουν) ενώ το Free Gaza Movement μιλά για βίαιη κατάληψη του πλοίου (χωρίς τραυματισμούς) και ομηρία των επιβατών του
11:55 Σχεδόν 20 μίλια από τις ακτές σε διεθνή ύδατα και ενώ, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες αναφορές, ήταν ορατό από το λιμάνι της Γάζας το Rachel Corrie κατελήφθη από το Ισραηλινό ναυτικό και οδηγείται στο λιμάνι του Ashdod. Όπως αναφέρεται όλοι οι επιβάτες είναι ασφαλείς
    10:50 Το Rachel Corrie αγνοεί τις μέσω ασυρμάτου ισραηλινές διαταγές να αλλάξει πορεία προς το λιμάνι του Asdod. "Αν δεν συμμορφωθούν θα αναγκαστούμε να ανέβουμε στο πλοίο" δήλωσε στο BBC ισραηλινός αξιωματούχος

      05:48 Σύμφωνα με πηγές απο τη Μαλαισία το πλοίο κατελήφθη από το Ισραηλινό ναυτικό. Δεν υπάρχουν αναφορές για βία

      05:25 Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν πως, 35 μίλια από τις ακτές της Γάζας, δύο πολεμικά πλοία του Ισραήλ και ένα ταχύπλοο κατευθύνονται με ταχύτητα προς το Rachel Corrie.

      https://www.jpost.com/: Το Rachel Corrie πλέει παράλληλα με τις ακτές και μόλις πέρασε το λιμάνι της Αλεξάνδρειας

      Εσωτερικές αντιπαραθέσεις στην Αριστερά της Λατινικής Αμερικής

      Τoυ Ιμάνιουελ Βαλερστάιν *

      Η Λατινική Αμερική ήταν το καμάρι των αριστερών όλου του κόσμου, κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Αυτό ισχύει κατά δύο έννοιες: Η πρώτη και περισσότερο προφανής είναι πως τα κόμματα της Αριστεράς ή της κεντρο-αριστεράς επικράτησαν σε μια σειρά εκλογικών αναμετρήσεων, στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας. Όλες μαζί οι κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής, για πρώτη φορά, κράτησαν ορισμένες αποστάσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Λατινική Αμερική έγινε μια σχετικά αυτόνομη γεωπολιτική δύναμη στο παγκόσμιο στερέωμα. Όμως, η Λατινική Αμερική ήταν το καμάρι της Αριστεράς όλου του κόσμου και για έναν ακόμη λόγο. Τα κινήματα των ιθαγενικών πληθυσμών είχαν καταξιωθεί πολιτικά σε αυτές τις χώρες, διεκδικώντας το δικαίωμα να οργανώνουν αυτόνομα την πολιτική και κοινωνική τους ζωή.

      Είναι «τέλος εποχής» για την Τουρκία η παραίτηση των στρατηγών;

      Ίσως έχουν δίκιο όσοι λένε (και είναι πολλοί τόσο στην Τουρκία όσο και διεθνώς) ότι με την παραίτηση της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, στις 29 Ιουλίου, έκλεισε και επισήμως μια εποχή για την Τουρκία, που άρχισε με το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1960 και χαρακτηρίστηκε, μέσω άλλων δύο πραξικοπημάτων και αμέτρητων παρεμβάσεων στην πολιτική ζωή, από τον κυρίαρχο ρόλο των στρατιωτικών στην πολιτική.