Για τον Κώστα Αξελό
της Μαρίας Μαγγιώρου* Δεν ήταν απλώς στοχαστής Έκανε φιλοσοφία, αληθινή μάλιστα: ελληνική οντολογία. Ο ίδιος, αυτοχαρακτηριζόταν στοχαστής από σεμνότητα αλλά και από συνείδηση του εκφυλισμού...
Εμείς μαζί δεν κάνουμε; Και χώρια δεν μπορούμε;
Παρέμβαση στην Πανελλαδική σύσλεψη του Αριστερού Ρεύματος του Συνασπισμού (2/7/2011). Ησυχία, ο Συνασπισμός ακούει. Ακούει το βαρύ αχό που προέρχεται από τις πλατείες και από την αγανάκτηση που κοχλάζει στο σύνολο της κοινωνίας. Και, ενώ ειρωνευόμασταν και γελοιοποιούσαμε όλους εκείνους που πρότειναν και επιδίωκαν μια Πλατεία Ταχρίρ στο Σύνταγμα, εμείς περιμέναμε παθητικά πότε θα αποφάσιζαν να απεργήσουν οι κατά τ’ άλλα ξεπουλημένες ηγεσίες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, προκειμένου να δραστηριοποιηθούμε. Φυσικά, για μια απλή περιφορά –δίκην επιταφίου- μεταξύ Πεδίου του Άρεως και Πλατείας Συντάγματος.
Αιδώς, Ταχρίοι.
Αιδώς, Ταχρίοι.
