Το θέμα είναι τώρα τι λες
Η επιδίωξη του διεθνούς και εγχώριου κεφαλαίου δεν είναι άλλη από τη μετατροπή της πλειοψηφίας του πληθυσμού σ’ ένα ηττοπαθές προσωπικό που θα υπηρετεί το νέο αφέντη, χωρίς να διεκδικεί τα μέχρι χθες αυτονόητα εργασιακά και πολιτικά του δικαιώματα.
Μεσαίωνας λοιπόν; Όχι ακριβώς, κάτι χειρότερο. Καπιταλισμός με χρηματοπιστωτική μορφή, τουτέστιν με νέα, πιο άγρια, έξυπνα και επιθετικά χαρακτηριστικά που μεταμορφώνουν το λαό σε δουλοπάροικο, μ’ ένα βουβό μηχανισμό, χωρίς δηλαδή να (δια)κηρύττουν ανοιχτά τον πόλεμο. Το ζήσαμε το «κόλπο» -χωρίς να πάρουμε χαμπάρι την απειλή του- τα τελευταία σαράντα χρόνια, τότε που θεωρούσαμε ότι ζούσαμε καλά, αν δεν... «ευτυχούσαμε» κιόλας. Για την ίδια συστημική αδικία, για τον ίδιο άπληστο πόλεμο επρόκειτο, αντεστραμμένο όμως, καθώς τότε διεξαγόταν με ελκτικά «καταναλωτικά» μέσα και άλλες «παροχές» ελπίδας.
Όμως, τώρα που οι άνθρωποι γίνονται αναλώσιμοι και πετιούνται στα σκουπίδια, τώρα που οι συνειδήσεις αντιλαμβάνονται το παιχνίδι και ωριμάζουν ραγδαία, τι λες; Ιδού το καίριο ερώτημα της κοινωνίας, ιδού η εναγώνια αναμονή της. «Επιστροφή δεν θα υπάρξει. Το καλύτερο που μπορούμε να ελπίσουμε είναι να μοιράσουμε δίκαια τη φτώχεια μας. Είναι η μεγαλύτερη, η ουσιαστική, επανάσταση που απαιτείται σήμερα από την όποια πραγματική ή δυνητική Αριστερά, η οποία οφείλει να προετοιμάσει τον κόσμο για τον κακοτράχαλο αλλά μοναδικό δρόμο που ανοίγεται μπροστά του…».
Αυτό το απόσπασμα από πρόσφατο κείμενο του Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλου στο περιοδικό Σημειώσεις υπήρξε η αφορμή για το ανά χείρας αφιέρωμα. Δεν απευθυνθήκαμε σε διανοούμενους που σιτίζονται ή χαριεντίζονται με το σύστημα και τις πρυτανείες του. Οι καιροί, άλλωστε, είναι επικίνδυνοι δεν συγχωρούν τερτίπια...
Όσο μεγεθύνεται η κρίση κι εξαθλιώνεται ο λαός, τα πολιτικά ερωτήματα πολλαπλασιάζονται, οι απαντήσεις επείγουν. Το πανικόβλητο σύστημα αμύνεται λυσσαλέα, επιστρατεύει «πρόθυμους» θεούς και δαίμονες, από το χώρο των ιδεών για να στιγματίσουν τα «άκρα» κι απ’ το χώρο του υποκόσμου για να τσακίσουν κεφάλια… Εμείς;
Στο σημερινό φύλλο γράφουν οι: Φώτης Τερζάκης, Γιώργος Μερτίκας, Δημήτρης Σεβαστάκης και Κώστας Δεσποινιάδης. Το αφιέρωμα θα ολοκληρωθεί στο προσεχές φύλλο του Δρόμου με κείμενα των Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλου, Γιώργου Λιερού, Θανάση Παπαθανασίου και Γιώργου Κοροπούλη.
Μιχάλης Σιάχος
Αφιέρωμα: Μια χώρα σε μετάβαση – Αγωνιζόμενοι για μια άλλη Ελλάδα
Στην εκδήλωση, την οποία συντόνιζε ο συγγραφέας, διευθυντής του περιοδικού Τετράδια, Λουκάς Αξελός, μίλησαν οι Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ευτύχης Μπιτσάκης, ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας και Ρούντι Ρινάλντι, εκπρόσωπος της ΚΟΕ.
Παρεμβάσεις έκαναν ο δημοσιογράφος Νίκος Ξυδάκης, οι πανεπιστημιακοί Σία Αναγνωστοπούλου και Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, ο χορογράφος Κωνσταντίνος Μίχος, η ιστορικός – σκηνοθέτης Έλενα Πατρικίου και ο αναλυτής – προγραμματιστής Γιάννης Φούντας.
Στο σημερινό φύλλο του Δρόμου δημοσιεύουμε όλες τις ομιλίες – παρεμβάσεις των συμμετεχόντων, εκτιμώντας ότι αποτελούν μια καλή αφετηρία γόνιμου προβληματισμού και κυρίως εμβάθυνσης της σκέψης γύρω από τα κορυφαία πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα τη ςπεριόδου.
Λουκάς Αξελός (συγγραφέας, διευθυντής του περιοδικού Τετράδια): «Για τη συγκρότηση ενός νέου ιστορικού μπλοκ»
Σοφία Σακοράφα (βουλευτής Β΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ): «Να περάσουμε από την αντίσταση στην κατάκτηση».
Ρούντι Ρινάλντι (εκπρόσωπος της ΚΟΕ): «Η μετάβαση έχει αρχίσει».
Έλενα Πατρικίου (ιστορικός – σκηνοθέτης): «Αριστερό χρέος και νέα εθνική ταυτότητα».
Αλέξης Τσίπρας (πρόεδρος ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ): «Να διεκδικήσουμε ένα νέο σοσιαλισμό».
Σταύρος Κωνσταντακόπουλος (πανεπιστημιακός): «Στοίχημα η διάρκεια»
Νίκος Ξυδάκης (δημοσιογράφος): «Ιστορική πρόκληση η διάσωση της χώρας»
Σία Αναγνωστοπούλου (πανεπιστημιακός): «Να κάνουμε το μεγάλο άλμα»
Ευτύχης Μπιτσάκης (ομότιμος καθηγητής φιλοσοφίας): «Για ένα λαϊκό μέτωπο σωτηρίας»
Κωνσταντίνος Μίχος (χορογράφος): «Ας ενεργοποιήσουμε τον μυ»
Γιάννης Φούντας (αναλυτής – προγραμματιστής): «Αυτό που ξεκίνησε ο λαός, ο λαός θα το τελειώσει».
Αφιέρωμα στην Προφορική Ιστορία
Προφορική Ιστορία: Για μια πιο ζωντανή και αληθινή Ιστορία
Η προφορική ιστορία στην Ελλάδα - Οι εμπειρίες μιας δύσκολης πορείας
Η Media dell' arte και η πρωτοβουλία για τη δημουργία του Αρχείου Προφορικής Ιστορίας Κυκλάδων
Ομάδα Προφορικής Ιστορίας Κυψέλης
Προφορικές μαρτυρίες στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο
Η ίδρυση της Ένωσης Προφορικής Ιστορίας
Το Αρχείο Προφορικών Μαρτυριών της ΔΕΗ
Από την αυτοκρατορία στο έθνος – κράτος
Η «υγειονομική βόμβα» των πολιτικών του Μνημονίου
Οι αγώνες, που πυκνώνουν στο χώρο της Υγείας υποδηλώνουν πως οι πολιτικές της κατεδάφισης απειλούν ολόκληρο το οικοδόμημα, από την πρωτοβάθμια περίθαλψη και την πρόνοια ώς τα νοσοκομεία και από τη φαρμακευτική κάλυψη μέχρι τους κλάδους υγείας των ασφαλιστικών ταμείων. Η κατάσταση φτάνει σε οριακό σημείο.
Αξιόπιστες διεθνείς έρευνες πιστοποιούν τα δραματικά αποτελέσματα των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, όπου κι αν εφαρμόστηκαν οι συνταγές λιτότητας, περικοπών και ιδιωτικοποιήσεων υπό το ΔΝΤ. Τα στοιχεία, πλέον, επαληθεύονται και στη χώρα μας, μετά τα δύο χρόνια της σαρωτικής επέλασης των μνημονίων. Είναι τώρα η στιγμή για μια καταγραφή και ανάλυση όχι μόνο των ισοπεδωτικών συνεπειών, αλλά και των προοπτικών και των ελπίδων που γεννούν τόσο οι μαχητικές αντιστάσεις των εργαζόμενων στο χώρο, όσο και οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης μέσω των κοινωνικών ιατρείων που ξεφυτρώνουν σε όλη τη χώρα.
60 χρόνια από την εκτέλεση Μπελογιάννη – Μπάτση
Στις 30 Μαρτίου συμπληρώνονται 60 χρόνια από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και του Δημήτρη Μπάτση. Με αυτή την αφορμή οι Δρόμοι της Ιστορίας εξετάζουν τις επεξεργασίες και το λόγο της Αριστεράς για την ανάπτυξη της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Το έργο του Μπελογιάννη και του Μπάτση δημιουργήθηκε μέσα στις πλέον αντίξοες συνθήκες εγκλεισμού και διώξεων από τη μεταξική δικτατορία, την κατοχή-αντίσταση και τη δίνη του εμφυλίου, μέχρι την εκτέλεσή τους στις 30 Μάρτη του 1952. Το Ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα του Μπελογιάννη και Η βαρειά βιομηχανία του Μπάτση, αποτελούν τους δύο κύριους «πυλώνες» της σκέψης και της ανάλυσης της Αριστεράς για την ελληνική οικονομία και τη δυνατότητα ανεξάρτητης ανάπτυξης.
Το έργο τους βρίσκεται σε απόλυτη συνάφεια με το γεγονός ότι το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα κατόρθωσε να συσπειρώσει πλατιές λαϊκές μάζες, όσο και σημαντικό μέρος της διανόησης και της επιστήμης. Στα χρόνια της Κατοχής ένα ευρύ επιστημονικό δυναμικό στρατεύτηκε στο κίνημα της Αντίστασης και της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης.
Μέσα από τον κύκλο του επιστημονικού δυναμικού που εργάστηκε στο πλαίσιο του Τεχνικού Επιμελητηρίου και των Ομάδων Μελέτης Σχεδιοποιημένης Ανοικοδόμησης (ΟΜΣΑ) που δημιουργήθηκαν με πρωτοβουλία του ΚΚΕ την άνοιξη του 1944, δημιουργήθηκε στη συνέχεια και το περιοδικό Ανταίος. Τον Σεπτέμβρη του 1945 περίπου εβδομήντα επιστήμονες και διανοούμενοι (Δ. Μπάτσης, Α. Αγγελόπουλος, Π. Κόκκαλης, Σ. Μάξιμος, Η. Ηλιού, Δ. Καββαδάς, Ν. Κιτσίκης κ.ά.) ιδρύουν την επιστημονική εταιρία νεοελληνικών προβλημάτων «Επιστήμη - Ανοικοδόμηση», γνωστή ως ΕΠ-ΑΝ, από την οποία συγκροτήθηκε η ομάδα του Ανταίου που εξ αρχής στράφηκε στη μελέτη των προβλημάτων της ανοικοδόμησης της οικονομίας και της χώρας, προβάλλοντας και τις μελέτες της ΕΠ-ΑΝ. Η δυνατότητα ανοικοδόμησης και αυτοδύναμης ανάπτυξης που θα στηρίζεται στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας και στην αξιοποίηση της εργασίας προς όφελος των αναγκών του λαού, στη βάση μιας σχεδιασμένης οικονομίας και κοινωνικής ανασυγκρότησης, αποτέλεσε για το επιστημονικό δυναμικό της Αριστεράς το μείζον διακύβευμα για το οποίο συγκρούστηκε με το αντίπαλο στρατόπεδο της οικονομικής σκέψης του αστισμού. Έχει σημασία, ωστόσο, ότι για την Αριστερά όρους πραγματοποίησης αυτής της ανοικοδόμησης και ανάπτυξης συνιστούσαν η εθνική ανεξαρτησία και η αδέσμευτη αξιοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου.
Στο μνημειώδες έργο του Μπάτση, Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα, μπορούμε να πούμε ότι συμπυκνώνονται οι επεξεργασίες αυτού του κύκλου τεχνικών και οικονομολόγων της Αριστεράς.
Ωστόσο, η εκτέλεση του Μπελογιάννη και του Μπάτση έκοψε απότομα το νήμα αυτών των αναλύσεων. Στη συνέχεια οι επεξεργασίες αυτές εγκαταλείφθηκαν από την Αριστερά, ενώ η έλλειψη ανάλογων σύγχρονων μελετών γίνεται σήμερα οδυνηρά αισθητή σε συνθήκες κρίσης και συνολικής αποδιάρθρωσης.
Το έργο του Νίκου Μπελογιάννη και του Δημήτρη Μπάτση αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα και θεωρούμε ότι εμπλουτίζει τη συζήτηση σήμερα για τη διέξοδο της χώρας και την ανάγκη παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Μαρία Μαυροειδή
Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα: Η επικαιρότητα του έργου του Δημήτρη Μπάτση, του Γιώργου Τοζίδη
Συζητώντας για επαναστάσεις, του Πολυμέρη Βόγλη
Βιβλιοπαρουσίαση: Αθέατες όψεις της ιστορίας, του Δημήτρη Μπαχάρα
Η ελληνική έκδοση του περιοδικού Tidal, έντυπο του κινήματος Occupy Wall Street
Το Tidal προσφέρει θεωρία και στρατηγική σαν μέσα για την ενίσχυση των καταληψιών, πραγματική ή δυνητική, για να οραματιστούν δράσεις που τροποποιούν οριστικά τις υπάρχουσες δομές εξουσίας.
Για το Tidal, θεωρία σημαίνει μία υπόθεση που στηρίζεται σε περιορισμένη πληροφορία ή γνώση. Στρατηγική σημαίνει την τέχνη να εφευρίσκεις ή να ενεργοποιείς σχέδια και στρατηγήματα προς έναν στόχο. Δράση σημαίνει αυτό. Αυτή την στιγμή. Αυτόν τον αγώνα. Πολλές φωνές στην ιστορία. Και διαδικασία. Συλλογικά, να οραματίζεσαι.
Είμαστε ένας διαρκής οριζόντιος διάλογος ανάμεσα σε αυτούς που έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους σκεπτόμενοι αυτή την στιγμή και στον κόσμο του Κινήματος των Καταλήψεων που αποφασίζουν κάθε μέρα για το μέλλον της. Γνωρίζοντας ότι η δυνατότητα είναι προνόμιο, το Tidal επιχειρεί να προσφέρει τολμηρές ιδέες σε μία γλώσσα προσβάσιμη στο μέσο άνθρωπο. Ελπίζουμε αυτά τα κείμενα να επηρρεάσουν θετικά το Κίνημα των Καταλήψεων, να το ωθήσουν μπροστά και να διευκρινίσουν τους στόχους του.
Επιμελητές: Natasha Bhagat Singh, Amin Husain, Babak Karimi, Laura Gotterdiener, Isham Cristie Φωτογραφία: Alex Fradkin Εικονογράφηση: Anthony!, Suzahn E., Katie Falkenberg Παραγωγή: Jed Brandt Ανατύπωση: Michael Levitin Ευχαριστίες: Jesal Kapadia, Farideh, Gregg Osofsky, Joshua Nelson, Thomas Hintze Έκδοση: Occupied Media
OCCUPYRTHEORY.ORG
Την ελληνική έκδοση του Tidal, αρ.1, επιμελήθηκε η Ελληνική Ομάδα Μεταφραστών της OWSJ, που συγκροτήθηκε τον Οκτώβρη του 2011 σε συνεννόηση με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες του OWS και είναι ανοιχτή. Επικοινωνία: [email protected]
Η ελληνική έκδοση του Tidal παρουσιάζει μία συντμημένη εκδοχή των κειμένων, λόγω οικονομίας και χώρου. Ολόκληρα τα κείμενα μπορείτε να τα βρείτε στην ηλεκτρονική έκδοση του ένθετου στην σελίδα www.edromos.gr. Γραφιστικά προσπαθήθηκε να αποδοθεί όσο καλύτερα η αισθητική της πρωτότυπης έντυπης έκδοσης. Τα κείμενα μετέφρασαν και επιμελήθηκαν οι: Ιωάννα Βόγλη, Ελένη Βουγιουκλάκη, Έφη Γαλιάτσου, Χρήστος Γιοβανόπουλος, Ρένια Γιορδαμπλή, Κώστας Δολγεράς, Δώρα Κομματά, Μαρία Μαυροειδή, Μαρία Περβολαράκη, Ιχάμπ Σαμπάνα, Έλλη Σιαπκίδου.
Περιεχόμενα
Διακήρυξη 1
Βήμα 1! Καταλάβετε τα πανεπιστήμια - Βήμα 2: Αλλάξτε τα, του Conor Tomas Reed
Σημειώσεις μιας καταληψία, της Suzahn E.
Υψώνουμε το ανάστημά μας και γινόμαστε υπολογίσιμοι, του Michael Premo
Γενική απεργία, της Gayatri Chakravorty Spivak
Υπέρ και κατά της επισφάλειας, της Judith Butler
Δυνατότητα, Οικουμενικότητα και Ριζοσπαστικότητα, του Isham Christie
Η ισχύς στο κίνημα, του Alex C.
Ο ιστός σαν μήτρα είναι το βασικό στοιχείο, της Rira
Σημειώσεις: Για τις διασημότητες,
Για την εξουσία
Για τους εξωτερικούς χώρους
99%, της Najaya Royal, 14 χρονών
Οι ενενήντα και εννιά, της Rose Elizabeth Smith