fbpx

Όσα θάφτηκαν: Η ελπιδοφόρα απειλή της φραντζόλας

Στην ιστορική διαδρομή των λαών, υπάρχουν κάποιες στιγμές, κάποια γεγονότα, κάποια συνθήματα, κάποιες εικόνες, που συνοψίζουν με δραματική αυθεντικότητα το εκρηκτικό μείγμα της ανάγκης για κοινωνικές αλλαγές, που δηλώνουν λιτά και χωρίς περιθώρια παρερμηνειών, συνειδητές λαϊκές επιλογές για το μέλλον.
Γεγονότα, εικόνες και συνθήματα, που σηματοδοτούν ιστορικές στιγμές, στιγμές-καμπές στην ανθρώπινη πορεία, «δηλωτικά λαϊκών αποφάσεων» στην κάθε εξουσία, στο σύστημα. Ξεφυλλίζοντας τον προηγούμενο Δρόμο και φτάνοντας στη σελίδα 17, καθηλώθηκα.
Τι φωτογραφία ήταν τούτη!

Στο προαύλιο: Μερικές σκέψεις για τις εκλογές

Τελικά έχει γίνει πολύ καλή δουλειά, από τα δύο «μεγάλα» κόμματα, που έχει δημιουργήσει φοβικό σύνδρομο στον ελληνικό λαό. Δουλεμένη και καλοσχεδιασμένη μαζική πλύση εγκεφάλου. Τώρα το κατάλαβα, με τα αποτελέσματα αυτών των αυτοδιοικητικών εκλογών ίσως γιατί είμαι πλέον σε μία ικανή ηλικία για να συνειδητοποιώ τι παίζεται…

Mε όχημα την ποίηση: Τάκης Βαρβιτσιώτης (1916-2011)

Το αίμα που χύθηκε Το αίμα που χύθηκε Δεν άφησε ίχνη Η πάχνη μαράθηκε Της καρυδιάς ο ίσκιος Πήρε τη θέση της Δίπλα στο νεκρό τζάμι Και πάνω στις άσπρες κουρτίνες Ένας...

Διπλή Ταρίφα: Καλλιθέα – Φάληρο μέσω… Γουινέας

Καλημέρα πελάτες μου, συντρόφια του Δρόμου.
Άρχισε, που λέτε να αδειάζει κάπως η πόλη, δεν ξέρω αν θα είναι μαζική η φυγή φέτος, γιατί μπορεί οι «τζαμπαζήδες» του αρνιού να είναι πολλοί (στα πατρικά τους ή τους κουμπάρους) αλλά με τα διόδια, τα ναύλα και τις βενζίνες, θα το πληρώσουν δύο και τρεις φορές!

Ανθρωπί

Της Μαρίας Πετρίτση   Καθόταν δίπλα μου στο θρανίο, στα Αγγλικά. Την έλεγαν Τένα, εκ του Παρθένα. Λαϊκή οικογένεια, το σπίτι τους δυο βήματα απ’ το...

Πολλαπλά μέτωπα

Τα μέτωπα που έχουν ανοίξει ταυτόχρονα είναι πολλά. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν τελειώνει τις επόμενες βδομάδες. Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν προχωρήσει στον Ντονμπάς,...

Με όχημα την ποίηση: Χόρχε Λουίς Μπόρχες (1899-1986)

Σ’ ένα γέρο ποιητή Γυρίζεις μες στους κάμπους της Καστίλης Και ούτε που τους βλέπεις. Ένα σκοτεινό εδάφιο του Σαν Χουάν είναι η μόνη σου έγνοια Κι ούτε που...

Με όχημα την ποίηση: Αλεξάντρ Πούσκιν (1799-1837)

Θυμούμαι τη στιγμή τής τόσης ευτυχίας! Μπροστά μου τότε πρόβαλες εσύ, Σαν όραμα και οπτασία περαστική, Κι ωσάν το όργιο πλούσιας φαντασίας. Μια καλλονή ασύγκριτης μαγείας.   Στον ποιητή Ποιητή! Η...

Με όχημα την ποίηση: Γεώργιος Κ. Στρατήγης (1860-1938)

Εις πρωτοδίκην Σ’ απόφευγαν οι δυστυχείς πελάται μετά φρίκης, και για να τους εκδικηθής, έγινες πρωτοδίκης! Εις το Πανεπιστήμιον Όλος ο κόσμος «φλογερό καμίνι» τ’ ονομάζει, διότι … τούβλα κάποτε και κεραμίδια βγάζει. Εις...

Όσα θάφτηκαν: Ο δικός τους κόσμος

Όλο και συχνότερα μονολογούμε «σε ποιον κόσμο ζούμε;» ή ακόμη «σε ποιον κόσμο ζούνε;» όσοι ορίζουνε τις τύχες λαών και χωρών.