fbpx

Με όχημα την ποίηση: Βισέντε Ουίντομπρο (1893-1948)

Ποιητική Τέχνη Ας ειν’ ο στίχος όπως το κλειδί Που ανοίγει χίλιες πόρτες. Πέφτει ένα φύλλο• κάτι περνάει πετώντας• Ό,τι τα μάτια ιδούν ας γίνει πλάσμα Κι ασ’ την...

Όσα θάφτηκαν: Ποιοι… κομμουνιστές, ε;

Η προηγούμενη τηλεοπτική «παρέλαση» χρυσαυγιτών είχε προκαλέσει χαμό.

Για τον Τόλη Παπαγεωργίου

της Μαρίας Καδόγλου Το ανάστημα του κάθε ανθρώπου κρίνεται από το έργο που επιτελεί στη ζωή του και από τον τρόπο που επιλέγει να τελειώσει...

Στα χρόνια του Πωλ του Α’ τ.15

Η αρένα ήταν το σύμπτωμα παρακμής ενός πολιτισμού. Ενός λαμπρού πολιτισμού, βεβαίως, ο οποίος, όμως, κατάφερε στα τελευταία του να ταυτιστεί με το αιματοκύλισμα στην αρένα, με το θέαμα που πρόσφεραν στα αδηφάγα μάτια οι σφαγμένοι. Βλέπεις κ. διαβασμένε, ξεκινάω το θέμα από κει που το άφησες εσύ, στο τελευταίο σου σημείωμα.

Αν και γενικώς πιστεύεται ότι οι λέξεις είναι άδεια κελύφη, φρονώ το αντίθετο: κάποιες φορές κρύβουν νοήματα. Και στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να ανατρέχουμε στην ιστορία τους, να διαλευκάνουμε κάπως τη σημασία τους.

Ελπίζω να συμφωνείς, δεν μπορεί να είναι πάντα αλλού ο παπάς, αλλού το ράσο. Ειδεμή, ας αρχίσουμε να συνεννοούμαστε με βεγγαλικά, να πετάμε ρουκέτες και να γίνει εδώ μέσα Βαγδάτη.

Έτσι, λοιπόν, αν ανατρέξεις στα λεξικά θα δεις ότι η λέξη αρένα δηλώνει το χώρο διεξαγωγής θηριομαχιών, το πεδίο διεξαγωγής, κυρίως, ιδεολογικών και πολιτικών αγώνων. Και εγώ και εσύ, όμως, έχουμε διαβάσει λίγη ιστορία και ξέρουμε ότι στην αρένα δεν πάλευαν το θηρίο με το θηρίο, αλλά το θηρίο με αυτόν που του μέλλονταν να φαγωθεί. Και ότι οι ιδέες και η πολιτική ήταν το άλλοθι αυτού του θεάματος.

Ας έρθουμε, τώρα, κ. διαβασμένε στη δική μας αρένα. Ποιος λες εσύ να είναι το θηρίο; Μήπως η κυβέρνησή μας που συνεχώς αμύνεται, προσπαθώντας να κρατήσει μια εθνική γραμμή επιβίωσης; Σου μοιάζουμε για θηρία, έτσι όπως μας βλέπεις, με τα κεφάλια μόλις λίγο έξω απ’ το νερό; Δεν νομίζω. Αν κάνεις τον κόπο, όμως, και πατήσεις το κουμπί, θα το δεις αμέσως το θηρίο. Και ίσως καταλάβεις, ίσως κάποτε καταλάβεις ποιανής αρένας παίγνια είμαστε όλοι μας. Σε ποιον είμαστε υποχρεωμένοι να δίνουμε αναφορά, τι εξετάσεις δίνουμε καθημερινά. Αγοράζει ακριβά παπούτσια ο υπουργός; Σκάνδαλο! Αγοράζει φτηνά; Δεν προσέχει και τόσο την εμφάνισή του; Εκεί να δεις σκάνδαλο! Κάναμε προσλήψεις; Απαράδεκτο! Τις παγώνουμε; Κάνουμε και κάποιες περικοπές, γιατί δεν τα φέρνουν βόλτα οι οργανισμοί; Θύελλα αντιδράσεων!

Ό,τι και να γίνεται, φίλε μου, το θηρίο πρέπει να είναι χορτασμένο. Ό,τι και να γίνει, ο λαός έχει κόψει εισιτήριο και περιμένει να δει το δελτίο των 8.

♠ Ο βασιλόφρων

Με όχημα την ποίηση: Νικα Τουρμπινα (1974-2002)

  Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός Κωδωνοκρούστης Πάνω απ’ τον πλανήτη ηχεί και θα ηχεί της καμπάνας η φωνή από τους κάποτε καιρούς, έως τους κάποτε καιρούς. Και το ηλιοβασίλεμα το ματωμένο κρέμεται πάνω...

Εναλλάξ: Take the money and run

Μικρός απολογισμός του 2011

Όσα θάφτηκαν: Χρεοκοπίας συσκότιση

Το «επικοινωνιακό» -δυστυχώς με αφορμή δηλώσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ- σούσουρο περί χρεοκοπίας, δεν διαφώτισε κανέναν. Αναμενόμενο.

Οι άνθρωποι δεν βλέπουν άστρα

 Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας Οι παρατηρήσεις επαγγελματιών και ερασιτεχνών επιστημόνων σε όλο τον κόσμο κατά τα τελευταία έτη αποκαλύπτουν μια ανησυχητική τάση: τα άστρα στον νυκτερινό...

Ελίζαμπεθ Μπάρρετ Μπράνουνινγκ (1806 – 1861)

Του Ρήγα το Στερνό Τραγούδι Την πάτριά μου γη δε θα την ξαναδώ Κι ακουμπώ το χέρι μου στις κόρδες τούτες ’δω, Να πω σε ώρας θάνατου...