έξω τ. 31
Σκορποχώρι
Γράφει ο Τρύφων Χρυσοφρύδης.
Η «ναυαρχίδα» των βιβλίων του Πετράρχη ήταν ένα χειρόγραφο (αντίγραφο δηλαδή) με έργα του Βιργιλίου. Τα περιθώρια είναι γεμάτα με σημειώσεις του Πετράρχη, γλωσσάρια, παρατηρήσεις: το χρησιμοποιούσε σαν σημειωματάριο. Εκεί, λοιπόν, διαβάζουμε την εξής σημείωση: «Η Λάουρα με τις τόσες αρετές, η Λάουρα που ύμνησα τόσο στα τραγούδια μου, εμφανίστηκε για πρώτη φορά μπροστά μου... κατά το σωτήριον έτος 1327, την έκτη ημέρα του Απριλίου, Μεγάλη Παρασκευή, την πρώτη ώρα, στην εκκλησία της Αγίας Κλάρας, στην Αβινιόν.
παγκόσμιο βιβλιοπωλείο: Emma Donoghue
Room
320 σελίδες
Picador, 2010
Έβδομο μυθιστόρημα μιας ικανής συγγραφέως και πρώτη πραγματικά μεγάλη της επιτυχία, το Room βασίζεται (χωρίς, όμως, να είναι μια μυθιστορηματική καταγραφή της) στην υπόθεση του Αυστριακού Τζόζεφ Φριτζλ, που κρατούσε επί πολλά χρόνια την κόρη του αιχμάλωτη και την βίαζε.
Λαϊκοί πολιτισμοί και… σύνορα
Το Παιδί 44 και ο αντικομμουνισμός της νέας εποχής
Πρόθυμοι συγγραφείς ξαναγράφουν την ιστορία.
Στρατευμένη λογοτεχνία. Όρος που κάνει τους φιλελεύθερους κριτικούς να ανατριχιάζουν… Από μια παράξενη διαστροφή της ιστορίας αυτή ακριβώς τη στρατευμένη λογοτεχνία έχουν πάρει πια στα χέρια τους οι απολογητές του καπιταλισμού και της φιλελεύθερης δημοκρατίας… Και για να μας αποδείξουν ότι ζούμε στον καλύτερο δυνατό κόσμο δεν έχουν παρά να αναθεωρήσουν την ιστορία. Πρώτος και προφανής εχθρός τα καθεστώτα του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού». Η βασική εξίσωση που θέλουν να περάσουν στα μυαλά των αναγνωστών τους είναι: κομμουνισμός = ναζισμός (ή φασισμός). Και μάλιστα επί της ουσίας προχωρούν κι ένα βήμα παραπέρα. «Ο κομμουνισμός ήταν, τελικά, χειρότερος από το ναζισμό. Ο Στάλιν χειρότερος από τον Χίτλερ!»
34 ελληνικές ταινίες στο 33ο Φεστιβάλ Δράμας
με κόντρα τον καιρό: Διαπλεκόμενοι…
Νίκος Ζούδιαρης: «Η περίοδος μπορεί να συσσωρεύει πράγματα και να γεννήσει…»
παγκόσμιο βιβλιοπωλείο: Πέρσιβαλ Έβερετ
Η (ανύπαντρη) μητέρα του κεντρικού ήρωα, με το επώνυμο Πουατιέ, αποφασίζει να τον ονομάσει Not Sidney, Όχι Σίντνεϊ, δηλαδή, δίνοντας αφορμή για μια ατέλειωτη αλυσίδα παρεξηγήσεων στη ζωή του παιδιού. Η (όλο και μεγαλύτερη, όσο περνούν τα χρόνια) ομοιότητα του Όχι Σίντνεϊ Πουατιέ με τον πασίγνωστο ηθοποιό-σύμβολο των Αφροαμερικανών, τον Σίντνεϊ Πουατιέ, μπερδεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
Ηλεκτρικές αναγνώσεις φ. 30
Διότι τα νιάτα είναι μια επινόηση των γηρατειών.
…δεν γίνονται κατανοητά παρά μόνο όταν δεν υπάρχουν, στο αρνητικό τους, ως τίτλος απουσίας. Να μην καπνίζεις πια, να μην πίνεις πια, να μην τρέχεις πια να μην ερωτεύεσαι, τόσοι ευνουχισμοί που μας αποστραγγίζουν, σταγόνα-σταγόνα, για να μας προετοιμάσουν καλύτερα για το θάνατο αυτού που υπήρξε η ζωή…
