Το Ελληνικό. Κανόνες και ιδεοληψίες
Συνταγματική Αναθεώρηση: Άρθρο 3 και το αίτημα μιας πολιτικής θεωρίας με ιθαγένεια
Τι θα πει κατάρρευση
Είναι ένας άλλος κόσμος εφικτός;
Καπιταλισμός = φασισμός
Σκουριές: Συνεχίζεται η… εξόρυξη κάρβουνου από τα κυρίαρχα ΜΜΕ
Η δεύτερη πατρίδα μου, η Σοβιετική Ένωση, εκεί που ράγισε η καρδιά μου!
Γράφει ο Ηλίας Μεταλλίδης.
Θεώρησα καλό να γράψω αυτό το κείμενο με αφορμή τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πριν από 55 χρόνια (9 Σεπτεμβρίου 1955) στην πόλη Τασκέντ της μακρινής Σοβιετικής Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν. Να ενημερώσω τους νεότερους και να εκθέσω τα αποτελέσματα των γεγονότων. Όχι γιατί κάνω κάτι σπουδαίο, αλλά έτσι, για φόρο τιμής στους συντρόφους μου, που μαζί πολεμήσαμε στα βουνά της Ελλάδας. Δεν μπορώ να φωτίσω αυτά τα εγκλήματα σε λίγες κόλλες χαρτί. Θα προσπαθήσω, αν μπορέσω, να εξηγήσω στους αναγνώστες πώς, για ποιους λόγους φτάσαμε στα δύο πογκρόμ ενάντια στους Έλληνες μαρξιστές-λενινιστές το Σεπτέμβρη του 1955 και το 1962, γιατί διαγράφηκαν 7.500 κομματικά μέλη σε σύνολο 8.000 και γιατί κακομεταχειρίστηκαν χιλιάδες και φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν στη Σιβηρία δεκάδες στελέχη του ΚΚΕ.
Με γεωπολιτικές ρίζες η αδιαλλαξία των ευρωπαϊκών ελίτ
Όχι άλλη «μνήμη»
