Iστορίες Μπονζάι – Σκακιστικό μπλογκ
Iστορίες Μπονζάι
https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/
Η αισθητική του μικρού – Ένα ιστολόγιο για το μικρό διήγημα από το λογοτεχνικό περιοδικό Πλανόδιον.Πρώτος διδάξας του «μικρού» διηγήματος ο… Αίσωπος. Ακολούθησαν πολλοί που θεωρούν πως το «μικρό» μπορεί να είναι περιεκτικό, χωρίς περιττές περιγραφές, δείγμα ώριμης κυρίως γραφής, που δεν χρειάζεται παρά ένα μικρό χώρο στο χαρτί η την ιστοσελίδα για να προσφέρει αισθητική συγκίνηση.
Τα «μικρά» είναι διηγήματα έως 750 λέξεις. Το Πλανόδιον παρουσιάζει μια ανθολογία του μικρού διηγήματος στον ιστότοπο «Ιστορίες Μπονζάι», από την ελληνική πεζογραφική παράδοση από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας. Δημοσιεύει μεταφράσεις από εννέα γλώσσες, υπό τη διεύθυνση του ποιητή Γιάννη Πατίλη με τη συνεργασία της πεζογράφου και εικαστικού Ηρούς Νικοπούλου και πολλών συνεργατών μεταφραστών. Ο εκδότης του περιοδικού, ανακαλύπτοντας τη δύναμη του διαδικτύου, δημιούργησε το ιστολόγιο, ανοίγοντας έτσι την άμεση επικοινωνία και συνεργασία με συγγραφείς και ποιητές στα… πέρατα της γης.
Γκαετάνο Νέρι
(Gaetano Neri)
Ξέχασα τη γιαγιὰ
(Dimenticarsi della
nonna)
«H ΓΙΑΓΙΑ. Αμάν, ξέχασα τη γιαγιά!» φώναξε ο Καρλίνο και ανασηκώθηκε στο κρεβάτι. Τον διαπέρασε ένα ρίγος, μετά ζεστάθηκε και άρχισε να ιδρώνει. Από ντροπή. Να τι τον βασάνιζε, σκέφτηκε κοιτώντας τη σύζυγό του που κοιμόταν. Ήξερα ότι κάτι παρέλειψα. Τρέχα από δω, τρέχα από κει, του κάκου όμως, είμαι πολύ διαισθητικός, ή μάλλον ευαίσθητος, όπως σκατά το λένε.
Καημένη γιαγιάκα.
Άλλοτε ερχόταν να τον δει, ντροπαλή, από φόβο μήπως ενοχλήσει. Γεια σου, γιαγιάκα, τι κάνεις; Οι συνηθισμένες τυπικές φράσεις, μετά εκείνος συνέχιζε να διαβάζει την εφημερίδα του, ενώ κάθε τόσο διέκοπτε τις δικές της παλιές ιστορίες για καναρίνια, γάτες και ρευματισμούς με κάτι βαριεστημένα «Α, ναι;». Η Ρομπέρτα, η σύζυγος, φυσικά ούτε που την κοίταζε. Μετά από δέκα λεπτά ο Καρλίνο έλεγε: «Λοιπόν, γιαγιά, τώρα πρέπει να φύγω, με περιμένει η δουλειά, ξέρεις...» Εκείνη σηκωνόταν αμέσως από την πολυθρόνα και κατέβαινε μαζί του τις σκάλες, γιατί ούτε λόγος να μείνει με τη Ρομπέρτα. Την έβαζε στο τραμ και έτρεχε να χωθεί -ο άθλιος- στο μπαρ και να χαραμίσει το χρόνο του μιλώντας για αθλητικά.
Κι έτσι η γιαγιά δεν ξαναήρθε. Εκείνος πήγε κάποιες φορές να τη βρει, αλλά αντί να της μιλήσει και να ακούσει τα βάσανά της, τριγύριζε στα παλιά δωμάτια ψάχνοντας στα έπιπλα και στους τοίχους για αναμνήσεις. «Δεν έρχεσαι ποτέ να με δεις». «Ξέρεις, γιαγιά, έχω δουλειά». Ναι, η συνηθισμένη ιστορία, να βγάλει όλο και πιο πολλά λεφτά για τη Ρομπέρτα, που δεν είναι ποτέ ευχαριστημένη. Έτσι ο καιρός πέρασε και ξέχασα τη γιαγιά. Λες και είχε πεθάνει.
Ο Καρλίνο έτριψε δυνατά τα μάτια του. Είχε πεθάνει; Μα φυσικά και είχε πεθάνει, πάνε τουλάχιστον δέκα χρόνια τώρα. Αναστενάζοντας από ανακούφιση ξανάβαλε το κεφάλι του στο μαξιλάρι και άρχισε να ροχαλίζει.
Σκακιστικό μπλογκ
https://skakistiko.blogspot.com
Δημιουργήθηκε τον Ιούλιο του 2007. Όλες οι δημοσιεύσεις, πρόσφατες και μη, είναι διαρκώς ανοιχτές και δεκτικές σχολίων. Εδώ θα βρείτε τα πάντα για το σκάκι. Διευθύνσεις σκακιστικών blogs, ελληνικών και ξένων, ομοσπονδιών και συλλόγων. Ιστορίες μεγάλων σκακιστών, βιογραφίες σκακιστών απ’ όλο τον κόσμο. Άκρως ενδιαφέρον για όσους ασχολούνται με το σκάκι, αλλά και για όλους εμάς που δεν έχουμε ιδιαίτερα εντρυφήσει.
Δημοσιεύονται όλα τα νέα και οι ανακοινώσεις για διοργανώσεις επισήμων και ερασιτεχνικών τουρνουά σκακιού, αλλά και κείμενα μαθηματικών για το σκάκι, παλιές φωτογραφίες και άλλο υλικό από ιστορικές παρτίδες κορυφαίων και διεθνώς αναγνωρισμένων σκακιστών.
Έκπληξη, ο ρεμπέτης Νίκος Περγιάλης που δημοσιεύει σκακιστικά προβλήματα «τύπου Μέρεντιθ» (για τους επαΐοντες) συνοδευόμενα από τους στίχους:
«Είναι το κάθε πρόβλημα
του πνεύματος παιχνίδι
κάθε Ιδέα ζωγραφιά
κάθε πεσσός στολίδι».