Αρχική στήλες Απνευστί Αστός ή τράπερ;

Αστός ή τράπερ;

Του Γιώργου Γιαλούρη
συγγραφέα

Τι να πεις σ’ ένα κείμενο και τι να επηρεάσεις, ωπ, να το πρώτο λάθος, «να επηρεάσεις», θέλεις να επηρεάσεις, όλοι οι Έλληνες θέλουν να επηρεάσουν, να γίνουν influencers, τι μανία κι αυτή, όλοι ρε παιδάκι μου ξέρουν, όλοι χωρίς να έχουν διαβάσει ένα δοκίμιο στη ζωή τους γνωρίζουν, άλλωστε τι να τα κάνεις τα δοκίμια όταν έχεις τα ζώδια, το ζώδιο φίλε μου, το ζώδιο, τι κι αν λες ότι η γη γυρίζει, τι κι αν είσαι από εκείνους που «διάβασες έναν ποιητή», σου κότσαραν ένα ζώδιο και τελείωσες, σου έφτιαξαν το προφίλ, διότι αν ξέρει ο άλλος από ζώδια ξέρει για όλα, έχει άποψη για τα πάντα, και όταν λέμε τα πάντα, δεν εννοούμε όλα τα πάντα, αλλά όσα πάντα, καμηλοπαρδάλεις, τίγρεις και παρδαλές κατσίκες βρίσκονται στον μικρόκοσμό του, διότι αν μιλήσει η τηλεόραση για παρδαλά κατσίκια, σίγουρα θα ξέρει και από παρδαλά κατσίκια, αν δεν μιλήσει για αυτά δεν θα ξέρει τίποτα, αν όμως ακούσει απλά και μόνο τις λέξεις, θα γνωρίζει και για παρδαλά κατσίκια και για την ακρίβεια εννοούμε τα κατσίκια που είχαν φάει το καλό το χόρτο, το ιατρικό ντε, το ιατρικό, αλήθεια, το είπε και ο αναμορφωτής της δωρεάν υγείας στην Ελλάδα, ναι, ναι, αυτός που ξεπούλησε εκείνα τα γιλέκα στο Starfleet, αφού στον εικοστό τέταρτο αιώνα φορούν νανογιλέκα, γνωρίζουμε από τέτοια εμείς οι trekies, τώρα αν δεν γνωρίζετε εσείς, κανένα πρόβλημα, σημασία έχει ότι τώρα όσοι έχετε λίγο παραδάκι στην άκρη (και μην μου πείτε ότι δεν έχετε, έχετε και παραέχετε, το είπε και ο διευθύνων υπάλληλος Στουρνάρας) σκουντάτε τον άλλον και εγχειρίζεστε γρήγορα με όλα τα κομφόρ, δηλαδή σε κρεβάτια που τρίζουν από τη σκουριά με στρώματα που νιώθεις τα ελατήρια να σου κάνουν μασάζ στην πλάτη, σε δωμάτια με ταβάνια χωρίς γυψοσανίδες, με τοίχους πρασινισμένους από την υγρασία, σε νοσοκομεία μ’ εξαντλημένους γιατρούς, με κακοπληρωμένους γιατρούς, τώρα μπορείτε να πληρώνετε για όλα αυτά, μα γιατί να πληρώνουμε για όλα αυτά, μα γιατί θα μπορείτε να πηγαίνετε το απόγευμα, το σούρουπο το ωραίο, το γλυκό, θα εγχειρίζεστε κάτω από τον μενεξεδί ορίζοντα, ω, μα τι ομορφιά, και επιπλέον θα έχετε την ευχαρίστηση να παίρνετε τη σειρά του άλλου, θα παίρνετε και ύφος όταν μπαίνετε το απογευματάκι μέσα και οι μπατίρηδες απ’ έξω θα σκυλιάζουν «που να του ξεχάσουν τη λαβίδα στον κ…», αλλά ας είμαστε καλοπροαίρετοι, ας παραβλέψουμε τέτοιου τύπου ακραίες αντιδράσεις που δεν ταιριάζουν στο καλοκάγαθο ποίμνιο, είναι βέβαιο ότι το μέτρο θα έχει όφελος, αξία και κέρδος, μεγάλο κέρδος, γιατί τώρα αν περίμενες ας πούμε οκτώ μήνες για να σου μαστορέψουν τον τένοντα, τώρα θα περιμένεις έξι μήνες, νομιμοποιείται το φακελάκι δηλαδή και αν δούμε ότι το μέτρο αποδίδει (και θα αποδώσει, θα βγουν νούμερα και τα νούμερα δεν λένε ψέματα εκτός από τα «νούμερα» που μιλάνε για νούμερα) θα κλείσουν κι άλλα νοσοκομεία, υπάρχει άλλωστε ιστορική εμπειρία στον τομέα αυτό κι έτσι η ζήτηση θ’ αυξηθεί, έτσι είναι η ελεύθερη αγορά, ζήτω η ελευθερία, οι χρόνοι αναμονής πάλι θα μεγαλώσουν, οι τιμές των υπηρεσιών θα πάρουν την ανιούσα, ε ρε καπιταλισμέ, πώς τη βρίσκεις την άκρη, πώς τ’ αλέθεις όλα ρε κερατά, να σου βγάλω το καπέλο, ωπ, να και το δεύτερο λάθος, μου το ψιθύρισε στο αυτί ο Μπρεχτ «Οι σοσιαλδημοκράτες κάνουν στους εργάτες πλύση εγκεφάλου ότι το κεφάλαιο τους εξουσιάζει κι έτσι ξεχνούν τους κεφαλαιοκράτες», αλήθεια ποιοι είναι αυτοί οι κεφαλαιοκράτες, ποιοι είναι οι καπιταλιστές, διότι αν ρωτήσεις δέκα άτομα στον δρόμο, αστούς θεωρούν τους εαυτούς τους, αν και το πιθανότερο είναι ότι αν τους ρωτήσεις, είσαι αγορίνα αστός; Χριστιανός ορθόδοξος μάλλον θα σου απαντήσει. Μπορεί και τράπερ.

Σχόλια

Exit mobile version