της Αγγελικής Παπαζάνη*
«Η εξουσία αποκαλύπτει το χαρακτήρα»
Βίας ο Πριηνεύς
Έμπνευση ή αφορμή (όπως θέλετε ,πείτε το) για αυτό το άρθρο ήταν η στάση του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη το βράδυ της Μ. Πέμπτης στην Μητρόπολη Αθηνών, όταν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας των δώδεκα Ευαγγελίων αντιλήφθηκε την παρουσία των υγειονομικών απεργών πείνας που είχαν πάει να λειτουργηθούν με τους συναδέλφους τους.
Αυτό που προκάλεσε αλγεινή εντύπωση ήταν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την αίθουσα μαζί με τη φρουρά του. Ουσιαστικά στη θέα των απεργών τράπηκε εις άτακτον φυγήν. Πρόκειται για μία αντίδραση που προκαλεί κάποια ερωτηματικά. Για ποιο λόγο φοβήθηκε; Τι πίστεψε ότι θα του κάνουν τρεις άνθρωποι που με τη βία στέκονται όρθιοι μετά από 33 μέρες πείνας;
Δεν είναι βέβαια μόνο η συγκεκριμένη περίσταση που εκθέτει τον βαθυστόχαστο και… ολιστικό πρωθυπουργό. Από μόνη της η έλλειψη συνάφειας λόγων και πράξεων είναι προς προβληματισμό!
Τα παραδείγματα αμέτρητα…
«Τιμούμε τον κόσμο της εργασίας όχι με συνθήματα, αλλά με πράξεις.» Δηλαδή πώς το εννοεί αυτό ακριβώς; Αφήνοντας κόσμο άνεργο; Εκβιάζοντας με την επιβίωση; Αγνοώντας ότι κόσμος που άλλοτε ήταν νοικοκυραίοι τώρα ζούνε από τη φιλανθρωπία, επειδή τάχα μου κάνει πράξεις… για να τιμήσει την εργασία;
Αναλόγου ύφους , ήθους και «ποιότητας» ήταν και το πασχαλινό διάγγελμα.
«Η σημερινή γιορτή μας βρίσκει ενωμένους. Έτσι ενωμένοι ξεπεράσαμε τις εθνικές προκλήσεις, την πανδημία και όλες τις περιπέτειες που προηγήθηκαν. Έτσι, μπορούμε να γιορτάσουμε για πρώτη φορά μακριά από την απειλή του κορωνοϊού που απομακρύνεται.»
Την ένωση που την είδε; Είχε ήδη φροντίσει να διαχωρίσει τη χώρα σε εμβολιασμένους-καθαρούς και ανεμβολίαστους-μιάσματα. Είχε μιλήσει για τζαμπατζήδες. Τώρα διά στόματος Μεγάλης Αδελφής μάθαμε για τους νοικοκυραίους που δεν είναι ψεκασμένοι και φιλορώσοι. Βέβαια, εδώ δίνει και την είδηση! Ξεπεράσαμε την πανδημία! Σε αυτό το σημείο θα του πρότεινα να συνεννοηθεί με τον κύριο Πλεύρη για τον οποίο η πανδημία είναι παρούσα και γι’ αυτό κρατάει σε αναστολή τους υγειονομικούς.
Όσον αφορά δε την καρτερία και την ελπίδα που διδάσκει το Πάσχα, τον ενημερώνουμε ότι οι υγειονομικοί που διώχθηκαν διαθέτουν και τα δύο και θα τα διαθέτουν και μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα σίγουρα!
«Εργαζόμαστε όλοι για μία σύγχρονη και δίκαιη Ελλάδα και μία τέτοια χώρα δεν νοείται να αποκλείει ή να διαχωρίζει τους πολίτες της.»
Κι αυτά τα λόγια δικά του είναι! Η Ελλάδα για την οποία εργάζεται δεν αποκλείει και δεν διαχωρίζει τους πολίτες της, εκτός κι αν εκείνοι αρνηθούν να του προσφέρουν το σώμα τους. Τότε τους διαχωρίζει!
Να του θυμίσουμε ότι το 2017 είχε συμφωνήσει ότι «τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν πρέπει να αποτελούν αντικείμενο πλειοψηφικής αντιμετώπισης».
Τι ακριβώς έκανε το 2021; Έδωσε Ελευθερία στους πολλούς που τον υπάκουσαν και απέκλεισε τους λίγους, τη μειοψηφία δηλαδή, που τόλμησαν να αμφισβητήσουν το αφήγημα που ο ίδιος δημιούργησε και που έχει ήδη γκρεμιστεί.
Σημείο αναφοράς είναι και το σχόλιο που είχε κάνει σχετικά με την ομοιοπαθητική θεραπευτική: «αυτό το οποίο ξεχωρίζει την ομοιοπαθητική από την κλασική ιατρική και αυτό το οποίο εγώ προσωπικά βρίσκω ιδιαίτερα συναρπαστικό ως γνωστικό πεδίο είναι ακριβώς αυτή η ιδέα της εξατομικευμένης θεραπείας, ότι κάθε άρρωστος, κάθε ασθενής, κάθε άνθρωπος κάθε ανθρώπινο σώμα είναι διαφορετικό και κάθε θεραπεία θα πρέπει να προσαρμόζεται στις ανάγκες του συγκεκριμένου ασθενή». Και τι έκανε; Επέβαλε υποχρεωτικούς εμβολιασμούς (άμεσους ή έμμεσους). Διότι ξαφνικά αποφάνθηκε ότι για την περίπτωση του κορονοϊού όλα τα σώματα είναι ίδια και χρειάζεται να τους χορηγηθεί ένα και μοναδικό σκεύασμα. Κάτι σαν τα κοπάδια! Ξέρουν οι κτηνοτρόφοι!
Για να κάνουμε μια ανακεφαλαίωση, λοιπόν! Έχουμε έναν πρωθυπουργό που τρέχει να κρυφτεί από απεργούς πείνας, που δηλώνει πρωθυπουργός όλων αλλά καταπατά τα δικαιώματα των μη εμβολιασμένων, που συναρπάζεται από την ιδέα του εξατομικευμένου θεραπευτικού μοντέλου αλλά υποχρεώνει σε λήψη ενός σκευάσματος, που μένει ξάγρυπνος από την έγνοια του για τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά κοιμάται ήσυχος που έχει 6.500 οικογένειες επιστημόνων (αληθινών επιστημόνων, που αμφισβητούν και έχουν γνώμη) σε ασιτία.
Είναι αυτό το προφίλ ενός ηγέτη; Η απάντηση δική σας. Εμείς να θυμίσουμε ότι ο Δημοσθένης είχε δηλώσει ότι «όλα τα λόγια όταν δεν συνοδεύονται από πράξεις φαίνονται μάταια και κενά». Και ο Γκάντι είχε πει «Οι άνθρωποι σας εμπιστεύονται όταν οι ενέργειές σας επιβεβαιώνουν αυτά που λέτε». Τέλος, θα προτείναμε να λάβει σοβαρά υπόψη του τα λόγια του Θουκυδίδη που τονίζει ότι «Προδότης δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος στους εχθρούς, αλλά είναι και εκείνος που, ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώση του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει…».Κάτι ξέρει και ο Θουκυδίδης! Δεν είναι τυχαίο που δεν έχει ξεπεραστεί τόσους αιώνες!
* Η Αγγελική Παπαζάνη είναι φιλόλογος
