Ερωτηματικά προκαλεί ο αποκλεισμός του ΚΕΘΕΑ από το Πρόγραμμα «Κοινωνικό Σχολείο»
Ένα υπουργείο αναρτά ανοιχτή πρόσκληση για την υλοποίηση προγράμματος χρηματοδοτούμενου από το ΕΣΠΑ. Η πρόσκληση, χωρίς καμιά τεκμηρίωση, απευθύνεται επιλεκτικά σε συγκεκριμένους φορείς και καλεί αυτούς και μόνο, να υποβάλουν σχετικές προτάσεις, αποκλείοντας οποιονδήποτε άλλον. Μια υπόθεση που, αν μη τι άλλο, προκαλεί πολλά ερωτηματικά.
Ο λόγος για τη δέσμη δράσεων διάχυσης του προγράμματος «Κοινωνικό Σχολείο». Συγκεκριμένα, το υπουργείο Παιδείας προχώρησε στη δημοσιοποίηση της πρόσκλησης υποβολής προτάσεων για δράσεις ενημέρωσης και εκπαίδευσης μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών σε μια σειρά κοινωνικά θέματα. Η χρηματοδότηση των δράσεων προϋπολογίζεται ενδεικτικά στα 3 εκατομμύρια ευρώ.
Οι φορείς που έχουν δικαίωμα να υποβάλουν προτάσεις αναφέρονται ονομαστικά και οποιοσδήποτε άλλος αποκλείεται. Επειδή έτσι απλά αποφάσισε ο υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος και διέταξε ο ειδικός γραμματέας Ευρωπαϊκών Πόρων, Ευάγγελος Ζαχαράκης. Ενδεικτικός είναι ο αποκλεισμός του ΚΕΘΕΑ. Τουλάχιστον 4 από τους 13 άξονες παρεμβάσεων του προγράμματος (ναρκωτικά, αλκοόλ, κάπνισμα, Διαδίκτυο) εμπίπτουν σε βασικούς τομείς δράσης του φορέα, που μόνο τα τελευταία χρόνια έχει εκπονήσει σχετικά προγράμματα που απευθύνθηκαν σε 8.500 εκπαιδευτικούς και 45.000 μαθητές. Ο οργανισμός εντάσσεται στους παρόχους υπηρεσιών Διά Βίου Μάθησης και συμμετέχει στη Διαρκή Διάσκεψη Γενικής Εκπαίδευσης Ενηλίκων, όπως ορίζονται από το υπουργείο Παιδείας. Τέλος, θυμίζουμε ότι το ΚΕΘΕΑ αποτελεί τον μόνο ελληνικό οργανισμό συμβουλευτικό του ΟΗΕ σε θέματα εξαρτήσεων.
Αντίθετα, ονομαστικά καλούνται να υποβάλουν τις προτάσεις τους άλλοι έντεκα φορείς. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται, για παράδειγμα, το Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας. Δηλαδή μια Μονοπρόσωπη Εταιρία με πρόεδρο τον Θ. Ασκητή, γνωστό για τις τηλεοπτικές και άλλες δραστηριότητές του, αλλά και για τη σύντομη θητεία του ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Το θέμα, όμως, δεν είναι γιατί ο… Ασκητής και όχι το ΚΕΘΕΑ. Αυτή είναι μόνο μια ενδεικτική πλευρά. Η πρόσκληση περιγράφει μια σειρά πιστοποιήσεις και προϋποθέσεις που χρειάζεται να καλύπτουν οι ενδιαφερόμενοι ώστε να γίνουν αποδεκτές οι προτάσεις τους. Άρα, θα μπορούσε κάλλιστα να απευθύνεται σε οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο και στη συνέχεια, με βάση τα κριτήρια που τίθενται, να επιλεχθούν οι φορείς οι οποίοι θα υλοποιήσουν τις δράσεις του προγράμματος.
Το γεγονός, όμως, ότι οι φορείς προεπιλέγονται και άλλοι αποκλείονται δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά. Παρ’ όλα τα πολιτικά και εισαγγελικά επεισόδια που παρακολουθούμε τελευταία και προσπαθούν να μας πείσουν ότι ζούμε σε μια χώρα αγγελικά πλασμένη, όπου η λέξη διαφθορά είναι μάλλον άγνωστη, το ερώτημα που προβάλλει είναι σαφές: Γιατί, και μετά από τι είδους συμφωνίες, η πρόσκληση του υπουργείου προαποφασίζει ποιοι φορείς θα χρηματοδοτηθούν για την υλοποίηση του εν λόγω προγράμματος;
Γ.Π.
