Τη Δευτέρα 5 Μαρτίου στις 6.30 μμ, η Φιλοπρόοδος ένωση Μπράλου και οι εκδόσεις Συλλογές μας καλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Κ. Τσίτσα, «Κούρνοβο – Η απομυθοποίηση ενός σαμποτάζ». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα «Μιχαήλα Αβέρωφ» της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ακαδημίας και Γενναδίου 8).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Διονύσης Μαγκλιβέρας κοινωνιολόγος, συγγραφέας και πρόεδρος της Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών, η Χαρίκλεια Γ. Δημακοπούλου δημοσιογράφος-συγγραφέας, ο Παύλος Αλέπης-δημοσιογράφος, ο Παναγιώτης Ιατρόπουλος ιστορικός, και ο εκδότης Αργύρης Βουρνάς. Τη συζήτηση θα συντονίσει η Βίβιαν Αυγερινού μέλος του ΔΣ της ΕΕΛ, ενώ χαιρετισμό θα απευθύνει ο πρόεδρός της Κώστας Καρούσος. Αποσπάσματα θα διαβάσει η ηθοποιός Μάρθα Παπαδοπούλου.
Η ανατίναξη της σήραγγας στο Κούρνοβο και ο θάνατος 580 Ιταλών στρατιωτικών, προκάλεσε την οργή των κατοχικών δυνάμεων. Λίγες μέρες αργότερα, στις 6 Ιουνίου εκτελέστηκαν στο Νεζερό 106 Έλληνες πατριώτες, που κρατούνταν στις φυλακές της Λάρισας. «Ανάμεσά τους αρκετοί ΕΑΜίτες αγωνιστές, και πάνω από τους μισούς ήταν Ακροναυπλιώτες και Αναφιώτες, παλιοί αγωνιστές στελέχη του ΚΚΕ και συνδικαλιστές που παραδόθηκαν τις πρώτες μέρες της κατοχής από τις ελληνικές αρχές στους κατακτητές. Ακόμα ήταν πέντε διεθνιστέ- τροτσκιστές, ανάμεσά στους οποίους και ο Παντελής Πουλιόπουλος…» (πηγή: Ανδρέας Δενεζάκης, Ημεροδρόμος, 6/6/2017)
Αυτό που διαφοροποιεί ωστόσο την υπόθεση του συγκεκριμένου σαμποτάζ από άλλα που συνέβησαν κατά την περίοδο της Κατοχής, είναι το γεγονός ότι, εκτός από τους Ιταλούς που σκοτώθηκαν όταν ανατινάχθηκε η σήραγγα τη στιγμή που περνούσε το τραίνο, έχασαν τη ζωή τους και 50 Έλληνες πατριώτες οι οποίοι μεταφέρονταν από τις Φυλακές Αβέρωφ στην Λάρισα.
Ο συγγραφέας του βιβλίου Νίκος Τσίτσας ήταν τεσσάρων ετών, όταν μπόρεσε να δει για λίγες στιγμές τον πατέρα του Κωνσταντίνο ο οποίος ήταν μεταξύ των αιχμαλώτων. Αυτό συνέβη στον Μπράλο, τόπο καταγωγής του, όπου το τραίνο σταμάτησε για 2- 3 ώρες πριν συνεχίσει το μοιραίο ταξίδι του. Ήταν η τελευταία φορά που έβλεπε τον πατέρα του…
Πιστεύω θα έχουμε την ευκαιρία προσεχώς να συζητήσουμε περισσότερο για το συγκεκριμένο θέμα με τον συγγραφέα…
Ωστόσο η ιστορία αυτή μου θύμισε ένα άλλο, ανάλογο, περιστατικό για το οποίο έμαθα πολύ πρόσφατα από τη συγγραφέα και ερευνήτρια κυρία Ελένη Κλαδάκη -Βρατσάνου. Πρόκειται για τη βύθιση του Ιταλικού οπλιταγωγού στις 24 Σεπτεμβρίου του 1942 ανοικτά της Ρόδου από το ελληνικό υποβρύχιο «Νηρεύς», με κυβερνήτη τον πλωτάρχη Αλ. Ράλλη.
Το πλοίο είχε φύγει από τη Ρόδο με προορισμό τη Σύμη. Σύμφωνα με την αναφορά του μοναδικού διασωθέντος Ιταλού αξιωματικού Υποπλοίαρχου Silvio Kastelic (προς την εταιρεία του πλοίου Adriatica, 12/10/42) από τους 287 επιβαίνοντες σώθηκαν οι 73. Οι επιβάτες ήταν 249 πολίτες και στρατιωτικοί (αδειούχοι που επέστεφαν στις μονάδες τους) ενώ το πλήρωμα αποτελούσαν 29 ναυτικοί και 9 στρατιωτικοί. Το πλοίο μετέφερε και 81,5 τόνους τρόφιμα…
Ο γιός ενός από τους διασωθέντες, ο πλοίαρχος Νίκος Χαραλάμπης, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Ροδιακή, σημειώνει «ο πατέρας μου περίμενε να βυθιστεί το πλοίο ευρισκόμενος στην πλώρη ακριβώς. Έπεσε στη θάλασσα με τη βύθιση του δεύτερου κομματιού. Πρέπει να πέρασε καμιά ώρα για να πέσει, σύμφωνα με την αφήγησή του. Πιάστηκε από ένα μαδέρι που επέπλεε. Στο άλλο άκρο κρατιόταν ο πλοίαρχος. Και τότε έγινε κάτι απίστευτο.
Σηκώθηκαν δύο υδροπλάνα για να δουν τί συνέβη και να διασώσουν κόσμο. Το ένα, ενώ βρισκόταν στον αέρα υπέστη βλάβη, κατέπεσε και ένα τμήμα του φτερού του έπεσε πάνω στο μαδέρι, στο σημείο ακριβώς που κρατούσε ο πλοίαρχος τον οποίο και σκότωσε ακαριαία. Στο άλλο σημείο κρατιόταν ο πατέρας μου ο οποίος διεσώθη ως εκ θαύματος. Έγινε περισυλλογή των διασωθέντων από ιταλικό πολεμικό πλοίο. Τους μετέφεραν στο τελωνείο της Ρόδου. Οι περισσότεροι ήταν Έλληνες μέλη του πληρώματος. Τον πατέρα μου τον περίμενε ο αδελφός του Τάσος Χαραλάμπης (Ο πρίγκιπας). Μέρες μετά ήρθε και βρήκε εμάς, την οικογένειά του στη Σύμη όπου μας είχε μεταφέρει λόγω του πολέμου…» (Πηγή: Η Ροδιακή, 27/6/2016)
Ανάμεσα στους επιζώντες ο μετέπειτα πατέρας Γαβριήλ, ηγούμενος στον Πανορμίτη, στο μοναστήρι της Σύμης.
«…ήταν τότε ένας 15χρονος έφηβος και επέστρεφε στη Σύμη έπειτα από μια επέμβαση στο νοσοκομείο της Ρόδου. Μετά το χτύπημα και τη βύθιση του ατμόπλοιου κολυμπούσε 6 ώρες και όταν επιτέλους έφθασαν τα ιταλικά ναυαγοσωστικό κατάφερε να ανέβει σε ένα από αυτά. Ο ίδιος πίστεψε πως σώθηκε από θαύμα, είχε παρακαλέσει τον Άγιο της Σύμης να βοηθήσει και Εκείνος τον έσωσε! Όμως η μητέρα του δεν τα κατάφερε, πνίγηκε. Ήταν μέσα στα ελάχιστα (6-7) πτώματα που βρέθηκαν….» (πηγή: verena.gr, 27/9/2016)
Η κυρία Κλαδάκη -Βρατσάνου έχει συγκεντρώσει σημαντικές μαρτυρίες. Ελπίζω να τις δούμε κάποτε να δημοσιεύονται κι αυτές σε ένα βιβλίο….
Μουσική για το θέατρο
Συμπληρώνοντας δέκα χρόνια μουσικής σύνθεσης για το θέατρο, η Μαρίνα Χρονοπούλου μοιράζεται τις μουσικές της με το κοινό της Β’ Σκηνής του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας, την Κυριακή 4 Μαρτίου στις 12.30 το μεσημέρι. Με ένα μικρό μουσικό σύνολο (φλάουτο, βιολί, βιόλα, τσέλο και πιάνο), παρουσιάζει κομμάτια από θεατρικές παραστάσεις, αλλά και πιο προσωπικές και ελεύθερες συνθέσεις των τελευταίων χρόνων.
Θυμίζουμε μερικές από τις δουλειές της, όπως η μουσική διδασκαλία στην αναβίωση της παράστασης Όρνιθες του Θεάτρου Τέχνης και στον Πλούτο, τη μουσική της για παραστάσεις όπως Η κυρία Κούλα, Ο δρόμος περνά από μέσα, Βρικόλακες, Καληνύχτα Μαργαρίτα, Χάνσελ και Γκρέτελ κ.α.
Κεφαλληνίας 18, Κυψέλη, τηλ. 2114117878
