Του Γιάννη Μπαλάφα. Οι εργαζόμενοι στους δήμους της χώρας έδωσαν μία σκληρή μάχη με τις απεργιακές κινητοποιήσεις της ΠΟΕ-ΟΤΑ.
Διεκδικώντας:
1. Αναπλήρωση των απωλειών στο εισόδημά μας. Νέο ενιαίο και δίκαιο μισθολόγιο.
2. Υπογραφή ΣΣΕ για το προσωπικό Ιδιωτικού Δικαίου των ΟΤΑ.
3. Ενιαίο πλαίσιο αμοιβών και όρων απασχόλησης των εργαζομένων στις επιχειρήσεις των ΟΤΑ.
4. Υπεράσπιση του εισοδήματος μας και των συνταξιοδοτικών – ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας.
5. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Τακτοποίηση του προσωπικού με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
6. Υπεράσπιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα των υπηρεσιών των ΟΤΑ, αποτροπή κάθε προσπάθειας ιδιωτικοποίησης, ιδιαίτερα στον τομέα διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, όπου τα ιδιωτικά συμφέροντα οργανώνονται και πιέζουν.
7. Επίλυση χρόνιων κλαδικών και θεσμικών αιτημάτων.
8. Κατοχύρωση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας στο «εφάπαξ», στην επικουρική σύνταξη και στην υγειονομική περίθαλψη.
Τα αιτήματα αυτά συμπύκνωναν δύο βασικά προβλήματα των εργαζομένων: τα οικονομικά προβλήματα με βάση το μισθολόγιο – επιδόματα και τη διασφάλιση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας, ανεξαρτήτως μορφής, καθώς και το διαρκές και μόνιμο πρόβλημα των συμβάσεων έργου και ορισμένου χρόνου.
1. Αναπλήρωση των απωλειών στο εισόδημά μας. Νέο ενιαίο και δίκαιο μισθολόγιο.
2. Υπογραφή ΣΣΕ για το προσωπικό Ιδιωτικού Δικαίου των ΟΤΑ.
3. Ενιαίο πλαίσιο αμοιβών και όρων απασχόλησης των εργαζομένων στις επιχειρήσεις των ΟΤΑ.
4. Υπεράσπιση του εισοδήματος μας και των συνταξιοδοτικών – ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας.
5. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Τακτοποίηση του προσωπικού με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
6. Υπεράσπιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα των υπηρεσιών των ΟΤΑ, αποτροπή κάθε προσπάθειας ιδιωτικοποίησης, ιδιαίτερα στον τομέα διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, όπου τα ιδιωτικά συμφέροντα οργανώνονται και πιέζουν.
7. Επίλυση χρόνιων κλαδικών και θεσμικών αιτημάτων.
8. Κατοχύρωση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας στο «εφάπαξ», στην επικουρική σύνταξη και στην υγειονομική περίθαλψη.
Τα αιτήματα αυτά συμπύκνωναν δύο βασικά προβλήματα των εργαζομένων: τα οικονομικά προβλήματα με βάση το μισθολόγιο – επιδόματα και τη διασφάλιση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας, ανεξαρτήτως μορφής, καθώς και το διαρκές και μόνιμο πρόβλημα των συμβάσεων έργου και ορισμένου χρόνου.
Στους δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, υπήρξαν σημαντικά συμπεράσματα από τις κινητοποιήσεις, όπως:
1. Την προκήρυξη αυτής της απεργιακής κινητοποίησης οι εργαζόμενοι τη δέχτηκαν με ιδιαίτερη επιφύλαξη, αλλά ταυτόχρονα ένιωθαν και την ευθύνη της θέσης που είχαν απέναντι σε αυτά τα προβλήματα. Η επιφύλαξη αυτή προήλθε από τη μεγάλη οικονομική αιμορραγία που υπέστησαν τα τελευταία δύο έτη από τη στέρηση των αυξήσεων, την άνοδο των τιμών στα αγαθά και τις απώλειες των αποδοχών εξαιτίας της συμμετοχής τους σε κινητοποιήσεις της ΠΟΕ-ΟΤΑ, έχοντας κατά νου την αποτελεσματικότητα των αγώνων που έδωσαν τα τελευταία χρόνια, με βάση το μέγεθος των προβλημάτων που είχαν να επιλύσουν.
2. Φάνηκε, επίσης, ότι απαιτείται όσο ποτέ άλλοτε να υπάρχει ενότητα των εργαζομένων στη βάση των αιτημάτων όχι ενός μόνο κλάδου, αλλά αυτή να διευρύνεται σε ένα πανεργατικό μέτωπο. Απαιτείται, επίσης, η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ να πρωταγωνιστήσει σε ένα δημόσιο διάλογο με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις για την αντιμετώπιση της επερχόμενης καλλικράτειας λαίλαπας, να προτείνουν πειστικές απαντήσεις για την έξοδο από την κρίση, υπέρ των εργαζομένων και του δημόσιου πλούτου.
3. Αποδείχτηκε πως απαιτείται περισσότερη ενημέρωση των εργαζομένων του κλάδου, η οργάνωση συνελεύσεων σε κάθε δήμο πριν μπουν σε αυτού του μεγέθους κινητοποιήσεις. Επίσης, για την έξοδο από μία σοβαρή μάχη του κλάδου απαιτείται λήψη απόφασης με συμμετοχή των εργαζομένων και όχι το παζάρεμα της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ με τον αρμόδιο υφυπουργό.
4. Φάνηκε ακόμα πως η μικροπαραταξιακή λογική μεγάλων παρατάξεων, όπως η ΔΑΣ, δεν ωφελεί τους εργαζόμενους, ενώ πρέπει επίσης να αντιμετωπισθούν οι απεργοσπαστικές κινήσεις των παρατάξεων ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ.
5. Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ μέσα σε ένα νέο καλλικράτειο πλαίσιο είναι αναγκασμένοι, εκ των πραγμάτων, όσο ποτέ άλλοτε να οργανωθούν όσο μπορούν πιο γρήγορα σε κάθε δήμο, να δραστηριοποιηθούν στα σωματεία τους και να δώσουν μάχες με προοπτική.
1. Την προκήρυξη αυτής της απεργιακής κινητοποίησης οι εργαζόμενοι τη δέχτηκαν με ιδιαίτερη επιφύλαξη, αλλά ταυτόχρονα ένιωθαν και την ευθύνη της θέσης που είχαν απέναντι σε αυτά τα προβλήματα. Η επιφύλαξη αυτή προήλθε από τη μεγάλη οικονομική αιμορραγία που υπέστησαν τα τελευταία δύο έτη από τη στέρηση των αυξήσεων, την άνοδο των τιμών στα αγαθά και τις απώλειες των αποδοχών εξαιτίας της συμμετοχής τους σε κινητοποιήσεις της ΠΟΕ-ΟΤΑ, έχοντας κατά νου την αποτελεσματικότητα των αγώνων που έδωσαν τα τελευταία χρόνια, με βάση το μέγεθος των προβλημάτων που είχαν να επιλύσουν.
2. Φάνηκε, επίσης, ότι απαιτείται όσο ποτέ άλλοτε να υπάρχει ενότητα των εργαζομένων στη βάση των αιτημάτων όχι ενός μόνο κλάδου, αλλά αυτή να διευρύνεται σε ένα πανεργατικό μέτωπο. Απαιτείται, επίσης, η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ να πρωταγωνιστήσει σε ένα δημόσιο διάλογο με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις για την αντιμετώπιση της επερχόμενης καλλικράτειας λαίλαπας, να προτείνουν πειστικές απαντήσεις για την έξοδο από την κρίση, υπέρ των εργαζομένων και του δημόσιου πλούτου.
3. Αποδείχτηκε πως απαιτείται περισσότερη ενημέρωση των εργαζομένων του κλάδου, η οργάνωση συνελεύσεων σε κάθε δήμο πριν μπουν σε αυτού του μεγέθους κινητοποιήσεις. Επίσης, για την έξοδο από μία σοβαρή μάχη του κλάδου απαιτείται λήψη απόφασης με συμμετοχή των εργαζομένων και όχι το παζάρεμα της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ με τον αρμόδιο υφυπουργό.
4. Φάνηκε ακόμα πως η μικροπαραταξιακή λογική μεγάλων παρατάξεων, όπως η ΔΑΣ, δεν ωφελεί τους εργαζόμενους, ενώ πρέπει επίσης να αντιμετωπισθούν οι απεργοσπαστικές κινήσεις των παρατάξεων ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ.
5. Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ μέσα σε ένα νέο καλλικράτειο πλαίσιο είναι αναγκασμένοι, εκ των πραγμάτων, όσο ποτέ άλλοτε να οργανωθούν όσο μπορούν πιο γρήγορα σε κάθε δήμο, να δραστηριοποιηθούν στα σωματεία τους και να δώσουν μάχες με προοπτική.
* Ο Γιάννης Μπαλάφας είναι μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Δημοτικών Υπαλλήλων ΟΤΑ & Δημοτικών επιχειρήσεων Ν. Θεσσαλονίκης.
Σχόλια
