Παράδειγμα μιας από τα κάτω συγκρότησης δημοτικής κίνησης. Του Ζαχαρία Ρουστάνη
«Ήρθε η ώρα της ανατροπής. Ως εδώ και μη παρέκει. Ζούμε τα τελευταία χρόνια σε μια κατάσταση μνημονιακής επίθεσης στη δημοκρατία, στα δικαιώματά μας, στην ίδια μας την ύπαρξη. Άνεργοι νέοι μεταναστεύουν, οι συντάξεις εξανεμίζονται και η λαϊκή αγροτική οικογένεια βιώνει την πραγματική φτώχεια, όταν βλέπει ότι το λάδι της χρονιάς δεν αρκεί για να πληρώσει τα χαράτσια. Όλα όσα κέρδισαν οι προηγούμενες γενιές με τους αγώνες και το αίμα τους, κινδυνεύουν να χαθούν και εμείς να αφήσουμε μόνο ένα αβέβαιο μέλλον για τα παιδιά μας».
Έτσι ξεκινά η διακήρυξη της δημοτικής κίνησης Άλλος Δρόμος, ένα κείμενο που υπογράφουν 105 προσωπικότητες που προέρχονται από διάφορους πολιτικούς χώρους (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ, ανένταχτοι αριστεροί), γνωστοί ωστόσο όλοι μεταξύ τους από την κινηματική τους δράση κυρίως τα τελευταία χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας.
Η διακήρυξη απέκτησε και τον χαρακτήρα της πρόσκλησης σε κόμματα και πολιτικούς φορείς, σε συνδικαλιστικές ενώσεις και σε απλούς δημότες, σε μια ανοιχτή συνέλευση που έγινε το βράδυ της Παρασκευής, ώστε να συναποφασιστούν οι προτεραιότητες, οι τρόποι και οι στόχοι της κίνησης στο πλαίσιο πάντοτε των διακηρυγμένων και βασικών αρχών της. Χωρίς την παραμικρή αυταπάτη ότι οι δημοτικές εκλογές που έρχονται είναι αποκομμένες από το ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο, αλλά με την κοινή πεποίθηση ότι θα αποτελέσουν μια κορυφαία πολιτική μάχη που δεν πρέπει να αφεθεί «στα ίδια πρόσωπα της διαχείρισης, της διαπλοκής, της διαφθοράς, είτε παρουσιάζονται ως ανεξάρτητοι αυτοδιοικητικοί είτε θέλουν να εξαγνιστούν σε μια δήθεν αντιμνημονιακή κολυμβήθρα του Σιλωάμ», δηλώνουν αποφασισμένοι να αγωνιστούν για μια αυτοδιοίκηση των ίδιων των δημοτών. Μια αυτοδιοίκηση που «πρέπει να γίνει δύναμη λαϊκής εξουσίας, πόλος αντίστασης και αντιφασισμού, πηγή της αλληλεγγύης, της κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης, της υπεράσπισης της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, φυλής, κοινωνικής τάξης… Δεν επιθυμούμε τη διαχείριση, αλλά την ανατροπή. Απεχθανόμαστε τη διαφθορά και τους λερωμένους, αναζητάμε την κοινωνική λογοδοσία και τη λαϊκή συμμετοχή. Δεν πολιτευόμαστε με υπόγειες διαβουλεύσεις και συναλλαγές, αλλά βάσει αρχών, δημόσια και ανοικτά, με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, κινηματική ηθική και εντιμότητα».
Θεσμοί λαϊκής δημοκρατίας
Ο Στράτος Γεωργούλας, πανεπιστημιακός και με πλούσια κοινωνική και κινηματική δράση, τοποθετήθηκε επικεφαλής της κίνησης έπειτα από κοινή σύσκεψη και με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες. Όπως χαρακτηριστικά λέει στον Δρόμο, θα δώσει κι αυτός τον αγώνα του ώστε αυτή η τιμή της «δημοκρατίας από τα κάτω» να παραμείνει κυρίαρχη πολιτική διαδικασία στον δήμο, με τη δημιουργία θεσμών λαϊκής δημοκρατίας, οι οποίοι και θα έχουν τον αποφασιστικό ρόλο στον προϋπολογισμό του δήμου, στα τεχνικά έργα και σε κάθε θέμα που αφορά την τοπική κοινότητα: «Θα παραδώσουμε την όποια δημοτική εξουσία, πόρους και αρμοδιότητες στους 13 παλιούς δήμους και τις πάνω από 70 τοπικές κοινότητες, στα συμβούλια και στις λαϊκές συνελεύσεις, ώστε να τροποποιήσουμε τον προϋπολογισμό και να τον μετατρέψουμε σε προϋπολογισμό κοινωνικής σωτηρίας».
Συνοψίζοντας το πρόγραμμα της δημοτικής κίνησης σε δύο βασικά μέτωπα, α) το αντιμνημονιακό μέτωπο, με έναν σαφή προϋπολογισμό για την παραγωγική ανασυγκρότηση που θα λειτουργήσει προς το συμφέρον των πολλών και όχι των λίγων και β) το αντικαλλικρατικό μέτωπο, που οδήγησε στη γενικευμένη αδυναμία αντιμετώπισης των στοιχειωδών και ζωτικών αναγκών του τόπου, ο Στράτος Γεωργούλας καλεί τους δημότες της Λέσβου σε μια αγωνιστική συστράτευση.
