«alloglotta»: δηλώνει αυτόν που κατασκευάζει μιαν άλλη γλώσσα, τη δική του προσωπική γλώσσα
[33] Κι έτσι για ν’ αποκτήσουμε την εύνοια των μηχανών παραμορφώνουμε τις ίδιες μας τις τέχνες.
[34] Συνδέσαμε τις μηχανές με το ηλεκτρικό ρεύμα και σύντομα θα συνδέσουμε μ’ αυτές τη νοσταλγία, τον χρόνο και τη φλεγόμενη ψυχή μας.
[35] Διάταξη απασφάλισης ανάγκης π.χ. σε περίπτωση διακοπής του ρεύματος. Το πρόγραμμα συνεχίζεται κανονικά, όταν αποκατασταθεί ξανά το ρεύμα. Όταν όμως θέλετε να βγάλετε τα ρούχα, τότε μπορείτε να ανοίξετε την πόρτα πλήρωσης όπως περιγράφεται πιο κάτω: 1. Θέστε το διακόπτη επιλογής προγράμματος στο Off και τραβήξτε το φις από την πρίζα. 2. Αδειάστε τα απόνερα -> σελ. 10. 3. Τραβήξτε τη διάταξη απασφάλισης ανάγκης προς τα κάτω με ένα εργαλείο και αφήστε την ελεύθερη. Η πόρτα πλήρωσης μπορεί στη συνέχεια να ανοίξει.
[36] Εκείνο λειτουργεί παντού, πότε ασταμάτητα, πότε με διακοπές. Εκείνο ανασαίνει, εκείνο θερμαίνει, εκείνο τρώει. Εκείνο χέζει, εκείνο γαμάει… Τι σφάλμα που είπαμε το εκείνο. Παντού πρόκειται για μηχανές, και καθόλου με την μεταφορική έννοια: για μηχανές μηχανών, με τις συζεύξεις τους, τις συνδέσεις τους. Μια μηχανή-όργανο είναι συνδεδεμένη με μια μηχανή πηγή: η μια εκπέμπει μια ροή που η άλλη την κόβει. Ο μαστός είναι μια μηχανή που παράγει γάλα, και το στόμα μια μηχανή συναρμοσμένη μ’ αυτήν. Το στόμα του ανορεκτικού διστάζει ανάμεσα σε μια μηχανή για να τρως, σε μια μηχανή για να ξερνάς, σε μια μηχανή για να μιλάς και σε μια μηχανή για ν’ ανασαίνεις (κρίση άσθματος). Έτσι όλοι μας είμαστε πολυτεχνίτες· ο καθένας έχει τις μηχανούλες του. Μια μηχανή-όργανο για μια μηχανή ενέργεια· πάντα ροές και διακοπές. Ο πρόεδρος Σρέμπερ έχει αχτίδες τ’ ουρανού στον κώλο. Ηλιακός πρωκτός. Και, να είστε βέβαιοι, όλα πάνε εντάξει. Ο πρόεδρος Σρέμπερ νιώθει κάτι, παράγει κάτι, και μπορεί γι’ αυτό το κάτι να φτιάξει μια θεωρία. Κατιτί παράγεται: αποτελέσματα μιας μηχανής κι όχι μεταφορικά σχήματα.
[37] Μουσικό θέμα με τυμπανοκρουσίες. Η ορχήστρα ακολουθεί. Το μήνυμα της Τέα φον Χάρμπου… Ο Λανγκ δεν πίστευε σε αυτό. Είπε: «Οι μηχανές με γοητεύουν»… Μετρόπολις· μητέρα όλων των πόλεων. Η πόλη, η ταινία, είναι κι αυτά μηχανές. Τροχοί. Στρόφαλα. Ένας έκκεντρος δίσκος. Μια μηχανή χωρίς εργάτες· στερούμενη τη λειτουργία της… Καθαρή κίνηση… Περιστροφή, ώθηση… Μια μηχανή επιθυμιών… Ο Φρέντερ αναζητά μια γυναίκα και βρίσκει μια μηχανή… Τη χαϊδεύει, αγγίζει τα άκρα της, πιέζει το πρόσωπό του στο σώμα της. «Απόψε θ’ αφεθώ στην αγκαλιά σου… Ίσως νιώσω το ρίγος, τη γέννηση του παλμού στο άκαμπτο σώμα σου…». Το όνομά της είναι Μηχανή Μ. Μ όπως Μητέρα· όπως Μόλωχ. Απειλητική μουσική… Επιβλητικές δομές, συμπτυγμένες σε οικοδομικά τετράγωνα, δεσπόζουν σε κάθε πλευρά του δρόμου. Οροσειρές, παρά σπίτια· βράχοι διάσπαρτοι από γυάλινα και τσιμεντένια κτήρια. Αυτοκινητόδρομοι και αμαξοστοιχίες μεγάλων αποστάσεων. Ηλεκτρικές ταχείες τέμνουν τους δρόμους, αεροπλάνα αιωρούνται… Και στο βάθος, πάνω από όλα, ορθώνεται ο Νέος Πύργος της Βαβέλ… «Το γεγονός ότι οι άνθρωποι καταναλώνονται από τις μηχανές» εξηγεί ο πατέρας στον Φρέντερ «δεν σημαίνει ότι οι μηχανές είναι αδηφάγες, αλλά μάλλον καταδεικνύει το ελαττωματικό υλικό των ίδιων των ανθρώπων».
[38] Δεν υπάρχει πια αλλοτρίωση του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Υπάρχει ομοιοστασία ανθρώπου-μηχανής.
[39] Τότε, με το πρόσωπο βουτηγμένο στην καλή λάσπη των εργοστασίων –μείγμα από σκουριά μετάλλων, άχρηστο ιδρώτα κι επουράνια κάπνα– εμείς, μωλωπισμένοι και με επιδέσμους στα χέρια, αλλά ατρόμητοι, διακηρύξαμε τις πρώτες μας προθέσεις σε όλους τους ζωντανούς ανθρώπους της γης:
[40] Εγκαθιδρύστε μια κοινωνία στην οποία το άτομο θα πρέπει να πληρώνει τον αέρα που αναπνέει (αερομετρητές· φυλάκιση και μειωμένο οξυγόνο)· σε περίπτωση μη πληρωμής, επιβάλετε ασφυξία εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο (διακοπή του αέρα).
[41]
__________________________________
33. Τζουνιτσίρο Τανιζάκι, Το εγκώμιο της σκιάς, μτφρ. Παναγιώτης Ευαγγελίδης, εκδ. Άγρα, Αθήνα 1992. | 34. Αντρέι Πλατόνοβιτς Πλατόνοφ, Αντισέξους, μτφρ. Δημήτρης Δ. Τριανταφυλλίδης, εκδ. Αρμός, Αθήνα 2009. | 35. Οδηγίες χρήσης πλυντηρίου Siemens WM 14S741 OE, Siemens-Electrogeräte GmbH, Μόναχο, 2008. | 36. Ζιλ Ντελαίζ, Φελίξ Γκουατταρί, Καπιταλισμός και σχιζοφρένεια: Ο αντι-Οιδίπους, μτφρ. Καίτη Χατζηδήμου, Ιουλιέττα Ράλλη, εκδ. Κέδρος-Ράππα, Αθήνα 1981. | 37. Έννο Πατάλας, Σχόλια για την ταινία Μετρόπολις, μτφρ. Πασχάλης Ζέρβας, εκδ. DVD Κino International, Νέα Υόρκη, 2003. | 38. Ζαν Μπωντριγιάρ, Η διαφάνεια του κακού, μτφρ. Ζήσης Σαρίκας, εκδ. Εξάντας, Αθήνα 1996. | 39. Φίλιππο Τομμάζο Μαρινέττι, Μανιφέστο του Φουτουρισμού, μτφρ. Π. Ζέρβας, εφημερίδα Le Figaro, Παρίσι, 1909. | 40. Μαρσέλ Ντυσάν, «Σημείωση από το Πράσινο κουτί», μτφρ. Θανάσης Αποστόλου, στο “alloglotta”, τεύχος 2 — Το Πράγμα, εκδ. “alloglotta”, Αθήνα 2014. | 41. Ριτς Γουάττς, Λαιμητόμος — οδηγίες συναρμολόγησης και χρήσης, Νέα Υόρκη, 2010.
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: Θανάσης Αποστόλου | Πασχάλης Ζέρβας | Σοφία Κανάκη | Ροζαλί Σινοπούλου
Η συνέχεια της ενότητας Δυστοπία – Σάββατο, 27 Ιουνίου 2015
