Επιτέλους! Είδαμε και πάθαμε τόσο καιρό τώρα να τελειώσουμε μ’ αυτόν το μπελά των συνιστωσών, μ’ αυτή την αντιδημοκρατική και πολιτικά ξεπερασμένη προίκα του παρελθόντος. Του Σωκράτη Μαντζουράνη
Πολιτικά βαρίδια είχαν καταντήσει πια τούτες οι συνιστώσες, τροχοπέδη στον ΣΥΡΙΖΑ του μέλλοντος και της πορείας του προς την κυβερνητική εξουσία.
Καλά που ο πρόεδρος άκουσε τη λαϊκή εντολή, πήρε το μήνυμα από τους 1.635.237 ψηφοφόρους μας και με θάρρος ανήγγειλε μια μέρα από τον ραδιοσταθμό μας πως η «βασιλεία» των συνιστωσών τέρμα πλέον και ήρθε ο καιρός να διαλυθούν «ιδία βουλήσει», είδ’ άλλως το μόνο που θα τους επιτρέπεται, θα είναι να γίνουν παρατηρητές της μεγαλειώδους πορείας του ΣΥΡΙΖΑ προς τη λαϊκή κυβέρνηση.
Νομίζω πως και αυτό, μεγάλη παραχώρηση ήταν, αλλά έτσι πονόψυχη είναι πάντα η Αριστερά με ό,τι αφήνει πίσω.
Πολύ καλά έκανες πρόεδρε και συμφωνώ μαζί σου, γιατί το πράγμα είχε πια παραγίνει με τούτα τα μικρομέγαλα.
Χρόνια τώρα, είχαν πάρει ψηλά τον αμανέ.
Και άντε μόνοι τους στα κανάλια, κάθε μέρα μόνο αυτοί στα ραδιόφωνα και στα τηλεοπτικά παράθυρα, μόνοι τους σε συναντήσεις με «παράγοντες», μόνο αυτοί σε ταξίδια στο εξωτερικό, αυτοί να έχουν το πάνω χέρι σε όργανα και επιτροπές.
Εμ’ το άλλο;
Τη μια μέρα μαύρο, την άλλη άσπρο και να αλλάζουν θέσεις και να μπλοκάρουν συμφωνίες και να σαμποτάρουν αποφάσεις που δε γούσταραν και να «γράφουν» τα όργανα στα παλιά τους υποδήματα.
Ένα αίσχος και ρεντίκολο των πάντων είχαμε γίνει.
Ακόμα και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης -όταν από τάση έγινε υπεύθυνος- μας είχαν πάρει στο ψιλό, άσε πια τους Πρετεντέρηδες και τους Καψήδες το κλάμα που έχουν ρίξει γι’ αυτές τις καταραμένες τις συνιστώσες που μαύρη η ώρα και η στιγμή που πέσαμε στην ανάγκη τους και ας όψεται αυτό το έρμο 3%.
Όμως ό,τι είχαν να δώσουν, το δώσανε ή αλλιώς, ό,τι ήταν να τους πάρουμε τους το πήραμε.
Πολύ σωστή η απόφασή σου πρόεδρε και πολύ με στενοχώρησες που κώλωσες και έκανες πίσω στη πρόταση σου και λιγάκι παράκουσες και τη λαϊκή απαίτηση, όμως ας είναι καλά οι συσχετισμοί του συνεδρίου και θα το ξαναβάλουμε το ζήτημα και θα γίνουν πια τα βαρίδια του παρελθόντος πικρή ανάμνηση για την κυβέρνηση της Αριστεράς με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Άσε που αν τα κουκιά μας βγαίνουν, μπορεί να απαγορεύσουμε εντελώς την ύπαρξη «συνιστωσών» στη διάρκεια της κυβέρνησης της Αριστεράς.
Πολύ μ’ άρεσε και αυτό το εντελώς δημοκρατικό για «ενιαίο ψηφοδέλτιο».
Είπαμε, άντε να επιτρέψουμε να υπάρχουν διαφορετικές γνώμες, άντε και «τάσεις», άντε και απόψεις, να τις ακούμε να τις γράφουμε εκεί στο γνωστό μέρος, αλλά μέχρις εδώ.
Όχι και να τους έχουμε και στα όργανα.
Σιγά μη τους κάνουμε και υπουργούς.
Πρόεδρε, πολύ καλά το πας.
Και ρεαλισμό δείχνεις και πάθος για την κυβέρνηση της Αριστεράς και «σήμα» δυνατό στέλνεις όπου πρέπει, για το ποιος θα «κάνει κουμάντο» σε μια αυριανή κυβέρνηση.
Καλά πας.
Για το πού και με ποιους πας, είναι μια άλλη κουβέντα.
