Θητεία τυμβωρύχου εκτελεί ο Ιοβόλος
Τις τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη, η γενική συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε την Ατζέντα 2030. Βέβαια τότε στην Ελλάδα η μετεκλογική παραζάλη δεν επέτρεψε να γίνει λόγος για το θέμα. Όμως, ακόμη και μέχρι σήμερα, η δημόσια συζήτηση οποιασδήποτε μορφής ουδόλως ασχολήθηκε. Η «Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη» ορίζει ένα πλαίσιο 17 στόχων και 169 επιδιώξεων, που θα πρέπει να υπηρετηθούν σε πλανητική κλίμακα. Μια νέα παγκόσμια ατζέντα που «θα μετασχηματίσει προς το καλύτερο τον κόσμο μας μέχρι το 2030», αν και ελάχιστοι άνθρωποι στον πλανήτη γνωρίζουν γι’ αυτήν. Θα… μετασχηματιστούν χωρίς να το ξέρουν και χωρίς να έχουν δικαίωμα γνώμης φυσικά.
Πολλοί από τους στόχους της Ατζέντα 2030 ακούγονται θαυμάσιοι, γράφει σε άρθρο του ο δημοσιογράφος Λεωνίδας Αποσκίτης (pylitonfilon.blogspot.gr). «Ποιος δεν θα ‘θελε να μπει “τέρμα στη φτώχεια” ή στην “απώλεια της βιοποικιλότητας”; Ποιος δεν “ονειρεύεται έναν κόσμο ειρήνης και αξιοπρέπειας για όλους”; Τα κάνουν όλα να ακούγονται τόσο υπέροχα και ελάχιστα απειλητικά. Το κάνουν να ακούγεται σαν να πρόκειται να εισέλθουμε σε μια παγκόσμια ουτοπία ενώ έρχεται περισσότερος πόλεμος και χάος». Και επισημαίνει:
«Αλλά τι σημαίνουν πραγματικά για την ελίτ όλα αυτά τα “τσιτάτα-ορισμοί; Για παράδειγμα, τι σημαίνει ουσιαστικά η “βιώσιμη ανάπτυξη” και πώς το σχέδιο του ΟΗΕ εξασφαλίζει ότι θα επιτευχθεί παγκοσμίως; Ο Patrick Wood, οικονομολόγος και συγγραφέας του Technocracy Rising: TheTrojan Horse of Global Transformation (Η Άνοδος της Τεχνοκρατίας: Ο Δούρειος Ίππος του Παγκόσμιου Μετασχηματισμού), λέει πως είναι σαφές ότι ο ΟΗΕ και οι υποστηρικτές του θεωρούν τη βιώσιμη ανάπτυξη ως κάτι παραπάνω από το μέσον για καθαρότερο περιβάλλον. Την βλέπουν ως το όχημα για τη δημιουργία μιας από καιρό επιδιωκόμενης νέας διεθνούς οικονομικής τάξης, δηλαδή μιας “New World Order”, βασισμένης στην ιδιωτικοποίηση και τη διαχείριση των παγκόσμιων πόρων από τις μεγάλες πολυεθνικές.
[…] Από εδώ και πέρα, μετά την ψήφιση της Agenda 2030, δεν θα ξαναβγούν να μιλήσουν για New World Order επειδή η “βιώσιμη ανάπτυξη”, όπως και η “παγκοσμιοποίηση”, ακούγεται πολύ καλύτερα και γίνεται πολύ περισσότερο αποδεκτή από τον μέσο πολίτη.
Στην πραγματικότητα, όμως, η υπ’ αριθμόν ένα επίσημη πρόταση περί βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ το έχει δημόσια παραδεχθεί: “Είναι προφανώς ο πιο δύσκολος στόχος που αναλάβαμε ποτέ, δηλαδή να μετασχηματίσουμε το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία”.
Ο Figueres, ένας από τους υπεύθυνους για το ζήτημα αξιωματούχους του ΟΗΕ, είπε στους δημοσιογράφους τον Φεβρουάριο: “Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας που θέτουμε στον εαυτό μας τον στόχο της σκόπιμης, εντός συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, αλλαγής του μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης που κυριαρχεί επί 150 χρόνια τουλάχιστον, από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης”.
Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε, τάχουμε ξαναπεί, ότι δεν θα υπάρχει κανένα περιθώριο για προσωπικές ή εθνικές ελευθερίες, ούτε για τον παλιό “καλό” και πιο ανθρώπινο καπιταλισμό των μεταπολεμικών δεκαετιών, με το όποιο κοινωνικό κράτος και τις φιλεργατικές νομοθεσίες… στον “βιώσιμο” κόσμο που η ελίτ των banksters και των τοκογλύφων προσπαθεί να δημιουργήσει».
