Η νύφη, μια Παλαιστίνια με ισραηλινή υπηκοότητα και ο γαμπρός, Παλαιστίνιος από τη Δυτική Όχθη, με δεκάδες ακτιβιστές έφτασαν στις δύο πλευρές του τσεκ-πόιντ Χίζμα (που χωρίζει τα Ιεροσόλυμα και το Ισραήλ από τη Δυτική Όχθη) και απαίτησαν το δικαίωμα να αγαπιούνται και να ζουν μαζί, χωρίς ρατσιστικές πολιτικές διαχωρισμού.
Με δακρυγόνα οι Ισραηλινοί στρατιώτες στο τσεκ-πόιντ προσπάθησαν να αποτρέψουν τη νύφη και τον γαμπρό να συναντηθούν και να γίνει ο γάμος. Η κίνηση αυτή, τον περασμένο Μάρτιο, καταδεικνύει με συμβολικό και πραγματικό τρόπο άλλη μια φορά τις πολιτικές απαρτχάιντ και διαχωρισμού στις δύο πλευρές των συνόρων του ’67.
Η δράση ήταν μέρος της κίνησης «Αγάπη την εποχή του απαρτχάιντ» η οποία επιδιώκει να αναδείξει τους ισραηλινούς νόμους και τις πολιτικές διαχωρισμού των οικογενειών. Ειδικότερα, βάζει στο στόχαστρο την προσωρινή εντολή «υπηκοότητας και εισόδου» που αποτρέπει την επανένωση των παλαιστινιακών οικογενειών όταν ο ένας σύζυγος έχει την ισραηλινή υπηκοότητα ενώ ο άλλος είναι κάτοικος των κατεχόμενων εδαφών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή η απαγόρευση, δηλαδή οι σύζυγοι να μην μπορούν να ζήσουν μαζί, η οποία αντίκειται στις διεθνείς συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανανεώνεται με ετήσια «προσωρινή εντολή» τα 11 τελευταία χρόνια. Φέτος ανανεώθηκε πριν από δύο εβδομάδες. Σκοπός της είναι φυσικά οι Παλαιστίνιοι με ισραηλινή υπηκοότητα (περίπου το 1/5 του πληθυσμού του Ισραήλ) να μην παντρεύονται Παλαιστίνιους από τα κατεχόμενα. Οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες δεν μπορούν, έτσι κι αλλιώς, να πάρουν άδεια παραμονής. Έτσι, οι Παλαιστίνιοι με ισραηλινή υπηκοότητα είτε αναγκάζονται να φύγουν από το Ισραήλ και να πάνε στα κατεχόμενα, λίγα μέτρα πιο μακριά, χάνοντας ασφαλιστικά δικαιώματα και χωρίς πια να μπορούν να δώσουν στα παιδιά τους υπηκοότητα, είτε το ζευγάρι ζει χωριστά.
Το δημογραφικό άγχος της κατοχής καταστρέφει τις ζωές των ανθρώπων. Εδώ, βέβαια, πρέπει να προστεθεί ότι ένας από τους μηχανισμούς επιβολής της κατοχής είναι το γεγονός ότι οποιοσδήποτε Παλαιστίνιος θέλει να επιδιώξει την οικογενειακή επανένωση ή μια απλή άδεια επίσκεψης στην οικογένεια, π.χ. στα Ιεροσόλυμα, ακόμα και τις ημέρες των θρησκευτικών γιορτών, όπως τώρα το Πάσχα, πρέπει να μπει το δαίδαλο των αιτήσεων αδειών με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας. Οι αιτήσεις, συνήθως, γίνονται στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της κατοχής, δηλαδή στον ίδιο μηχανισμό και τις εγκαταστάσεις που τους φυλακίζει, τους καταπιέζει, τους σκοτώνει.
Σύλλογος Ιντιφάντα
https://intifadagr.wordpress.com/