Έκπληξη, αμηχανία και προβληματισμό φαίνεται ότι προκάλεσε στα ελληνικά πολιτικά κόμματα το βέτο της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Δανίας στην ένταξη της «Βόρειας Μακεδονίας» και της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με ό,τι αυτό σημαίνει για την τύχη της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ψεύτικα συναισθήματα αφού ο πολιτικός κόσμος της χώρα γνώριζε από καιρό τη στάση των παραπάνω χωρών, ιδιαίτερα της Γαλλίας. Εδώ και 18 μήνες ο Ε. Μακρόν σε πολλές ομιλίες και δηλώσεις του έχει διακηρύξει ανοιχτά την εναντίωση της χώρας του στη διεύρυνση της Ε.Ε. – για λόγους που αφορούν κύρια το γεωπολιτικό παιχνίδι που παίζεται στα Βαλκάνια αλλά και στην ευρύτερη περιοχή (βλέπε διπλανό άρθρο αλλά και στο προηγούμενο φύλλο, σελίδα 5, «Ένα βέτο, πολλές υπογραμμίσεις»).
Αυτό το βέτο ουσιαστικά παγώνει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ο λόγος είναι ότι το θέμα του erga omnes –μια ονομασία για όλες τις χρήσεις–, έχει μείνει μετέωρο αφού ήταν συνδεδεμένο με την ενταξιακή πορεία της γειτονικής χώρας στην Ε.Ε. Στο άρθρο 1 (10β) της συμφωνίας ορίζεται η «πολιτική μεταβατική περίοδος» όπου «η έκδοση των εγγράφων και υλικού αποκλειστικά για εσωτερική χρήση θα ξεκινά στο άνοιγμα κάθε διαπραγματευτικού κεφαλαίου της Ε.Ε. στο συναφές πεδίο και θα ολοκληρωθεί εντός πέντε ετών από τότε». Άρα αφού η ενταξιακή διαπραγμάτευση έχει παγώσει, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι αντίστοιχα και η συμφωνία έχει παγώσει αφού πλέον το erga omnes δεν μπορεί να προχωρήσει και επαφίεται στην «καλή» θέληση της κυβέρνησης Ζάεφ ή της όποιας άλλης κυβέρνησης θα προκύψει στο μέλλον τη «Βόρεια Μακεδονία».
Η τύφλωση βλάπτει
Οι τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύουν το πόσο προβληματική, από όλες τις απόψεις, είναι η Συμφωνία των Πρεσπών, ότι τελικά δεν ήταν Κασσάνδρες όλοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι η συμφωνία δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματα αλλά αντιθέτως θα τα πολλαπλασιάσει όπως και ότι η Ελλάδα δεν ήταν η χώρα που τα δημιουργούσε.
Όμως πλέον εγείρεται και ένα σοβαρό πολιτικό ζήτημα για την ελληνική πλευρά και ιδιαίτερα για τον ΣΥΡΙΖΑ που προώθησε και υπόγραψε τη συμφωνία. Το γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση συνέδεσε την πλήρη εφαρμογή και σε επίπεδο εγγράφων του erga omnes, με έναν «εξωγενή» παράγοντα, την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε., κάτι το οποίο, ήδη από το 2018, ήταν στον αέρα λόγω των αντιδράσεων της Γαλλίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Μάλλον θεωρούσαν ο Αλ. Τσίπρας και ο Ν. Κοτζιάς, τυφλωμένοι από τον οίστρο τους να επιτευχθεί πάση θυσία συμφωνία ώστε να ικανοποιήσουν τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, ότι με κάποιο «μαγικό» τρόπο η πραγματικότητα θα άλλαζε. Τυχοδιωκτισμοί που φέρνουν στη χώρα μας μια νέα σειρά προβλημάτων.
Το ίδιο υπεύθυνοι όμως είναι οι 153 βουλευτές της προηγούμενης βουλής που με την ψήφο τους επικύρωσαν τη συμφωνία τον Ιανουάριο που μας πέρασε. Απ’ ότι φαίνεται κανένας από αυτούς δεν είχε την πολιτική διορατικότητα και την πατριωτική συνείδηση να κατανοήσει τι σημαίνει για τη χώρα μας αυτό που ψηφίζει. Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να εξυπηρετηθούν τα σχέδια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή και να πλασαριστούν μέσα στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό με όλα τα μέσα (εκβιασμοί, εξαγορές, συναλλαγές κ.ο.κ. για να θυμηθούμε και το ξεφτιλίκι της Βουλής εκείνες τις μέρες).
Και έτσι τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο η Ελλάδα να έχει συναινέσει στο όνομα «Βόρεια Μακεδονία» –και να μπει στο ΝΑΤΟ η γειτονική χώρα–, να έχει αναγνωρίσει εθνικότητα (Μακεδόνες) και γλώσσα (μακεδονική), να έχουν δημιουργηθεί πάμπολλα προβλήματα με τα μακεδονικά προϊόντα και από την μεριά της γειτονικής χώρας να είναι όλα μετέωρα. Το erga omnes να μην μπορεί να προχωρήσει ενώ στο ίδιο διάστημα τα Σκόπια έχουν παραβιάσει σε διάφορες περιστάσεις τα συμφωνηθέντα. Όπως στο ζήτημα των διαβατηρίων που ακόμα εκδίδονται με το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», οι ταμπέλες στα αγάλματα που αφαιρέθηκαν από άγνωστους και ουδέποτε αντικαταστάθηκαν, οι στολές των τελωνειακών υπαλλήλων στους μεθοριακούς σταθμούς έχουν ακόμα ένδειξη «Δημοκρατία της Μακεδονίας», χρησιμοποιείται το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σε κρατικούς οργανισμούς όπως ο Οργανισμός Τουρισμού κ.ά.
Το κρυφτούλι της κυβέρνησης Ν.Δ.
Με βάση αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι άξιο απορίας το κρυφτούλι που παίζει η σημερινή κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη. Η Νέα Δημοκρατία είχε δηλώσει ότι θα σεβαστεί τη συμφωνία, πριν ακόμα γίνει κυβέρνηση. Όμως αυτή την στιγμή δεν έχουμε μια συμφωνία που τηρείται αλλά αντιθέτως έχει παραβιαστεί από το άλλο μέρος και παράλληλα έχει παγώσει από το βέτο. Για ποιο λόγο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν θέτει ζήτημα για τη συμφωνία, όταν μάλιστα την είχε καταψηφίσει στο ελληνικό κοινοβούλιο; Τι δεσμεύσεις έχει και η Νέα Δημοκρατία απέναντι στις ΗΠΑ και την Γερμανία για να κρατάει αυτή την στάση πλέον; Γιατί μια σοβαρή κυβέρνηση, σε μια σοβαρή χώρα, με σοβαρή εξωτερική πολιτική, μετά τις τελευταίες εξελίξεις θα δήλωνε ότι αυτή η συμφωνία δεν μπορεί να «περπατήσει» και πρέπει να επανεξεταστεί. Όμως αυτό ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας στα αυτιά των κυβερνητικών όπως και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
