Μεγάλο ενδιαφέρον είχε η εκδήλωση του Δρόμου της Αριστεράς
Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, 7 Μαρτίου στην Αθήνα, η εκδήλωση της εφημερίδας Δρόμος της Αριστεράς με θέμα Το Κυπριακό σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Μίλησαν ο Μανώλης Γλέζος, ο Λουκάς Αξελός, συγγραφέας, διευθυντής του περιοδικού Τετράδια, ο Σταύρος Λυγερός, δημοσιογράφος-συγγραφέας και ο Σωτήρης Ρούσσος, πανεπιστημιακός, ενώ διαβάστηκε γραπτό μήνυμα του ιστορικού ηγέτη της ΕΔΕΚ και πρώην προέδρου της Κυπριακής Βουλής, Βάσου Λυσσαρίδη.
Η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη γεμάτη αίθουσα Ακροατήριο-Auditorium είχε μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς οι ομιλητές στάθηκαν τόσο στις τελευταίες εξελίξεις στο νησί όσο και στη γενικότερη σημασία και την ιστορική πορεία του κυπριακού ζητήματος. Ανοίγοντας την εκδήλωση από τη μεριά του Δρόμου, ο συντονιστής της συζήτησης, Δημήτρης Υφαντής, τόνισε το μόνιμο ενδιαφέρον της εφημερίδας για αυτά που αποκαλούνται εθνικά ζητήματα, αλλά και συγκεκριμένα για την Κύπρο.
Λουκάς Αξελός
Πρόβλημα αυτοδιάθεσης το Κυπριακό. Συνδέονται με τα μνημόνια οι τελευταίες εξελίξεις
Μετά την έναρξη της συζήτησης και αφού ο Γρηγόρης Κουναμάς, πρόεδρος της ΕΔΕΚ Αθήνας διάβασε το μήνυμα του Βάσου Λυσσαρίδη, τον λόγο πήρε ο Λουκάς Αξελός τονίζοντας ότι το Κυπριακό ήταν και θα παραμείνει, ώσπου να επιλυθεί, πρόβλημα αυτοδιάθεσης.
Κυριαρχία και ασφάλεια, ανέφερε, μπορούν να υπάρξουν μόνο στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής λύσης, όπου η εσωτερική συμβίωση των δύο πλευρών θα λειτουργεί χωρίς εσωτερικούς φραγμούς, διακρίσεις, εξωτερικές επιδιαιτησίες και επεμβάσεις. Χαρακτήρισε, δε, το πρόσφατο κοινό ανακοινωθέν ως περίγραμμα σχεδιαζόμενης νεο-ανανικού τύπου λύσης στο οποίο καταγράφονται, προτού καν αρχίσουν οι συνομιλίες, υποχωρήσεις σε όλα σχεδόν τα επίμαχα ζητήματα.
Απευθυνόμενος προς κάθε κατεύθυνση, ο Λ. Αξελός αναρωτήθηκε πώς γίνεται να είναι θετική η πρόσφατη «επαναπροσέγγιση», όταν υπέρ της πλειοδοτούν οι Έρογλου, Ταλάτ, Ερντογάν, Νταβούτογλου, Ομπάμα, Κέρι, Κάμερον, Μέρκελ, Σόιμπλε, Μπαρόζο, Βαν Ρομπάι, Όλι Ρεν αλλά και οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις σε Ελλάδα και Κύπρο, συνδέοντας άμεσα τις μνημονιακές πολιτικές με τις σχεδιαζόμενες λύσεις του Κυπριακού. Κλείνοντας, τόνισε ότι είναι δυνατόν να μην περάσουν τα σχέδια των ισχυρών, καθώς αυτό δείχνει η ίδια η Ιστορία της Κύπρου.
Σταύρος Λυγερός
Χρειάζεται στρατηγική αναθεώρηση, δεν φτάνει να είσαι καλός «τερματοφύλακας»
Με ένα παράδειγμα ξεκίνησε την ομιλία του, παίρνοντας το λόγο, ο Σταύρος Λυγερός. Εάν μια ομάδα δεν κάνει τίποτα άλλο πέρα από το να προσπαθεί να αποκρούσει τα πέναλτι του αντιπάλου, θα χάσει, όσο καλό τερματοφύλακα και να έχει. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον δεύτερο ομιλητή, στην περίπτωση της Κύπρου αποτράπηκαν κάποιες μεθοδεύσεις -κυρίως αυτή του Σχεδίου Ανάν- χωρίς όμως να υπάρχει, επί της ουσίας, μια στρατηγική διεξόδου, που θα μπορούσε να ενισχύεται από τις «αμυντικές νίκες» που σημειώθηκαν.
Η νέα διαπραγμάτευση, σύμφωνα με το Στ. Λυγερό, γίνεται με όρους που οδηγούν στο σερβίρισμα των ίδιων λύσεων που μονίμως επανέρχονται στο πλαίσιο μιας δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Οι ράγες όπου θα κινηθεί το όχημα έχουν χαραχτεί, η διαπραγμάτευση γίνεται για τα επουσιώδη, τόνισε.
Ο Στ. Λυγερός επιχειρηματολόγησε για την ανάγκη μιας στρατηγικής αναθεώρησης από μηδενική βάση, χωρίς τετελεσμένα και προκαθορισμένες κατευθύνσεις.
Αυτό, σύμφωνα με τον ομιλητή, θα σήμαινε απαλλαγή από τα στερεότυπα της διαχείρισης του θέματος, μια διανοητική επανάσταση, όπως τη χαρακτήρισε, από τη μεριά όσων θέλουν μια δίκαιη λύση του προβλήματος.
Σωτήρης Ρούσσος
Υβριδικό κράτος θέλουν και την Κύπρο
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε και η ομιλία του Σωτήρη Ρούσσου, αφού προσέγγισε όχι τόσο αυτό καθεαυτό το θέμα, αλλά τα παγκόσμια και περιφερειακά ζητήματα που το περικλείουν και μπορούν να το επηρεάσουν, κάνοντας τρεις σημαντικές παρατηρήσεις.
Περιέγραψε την αλλαγή καταμερισμού ισχύος, σε παγκόσμιο επίπεδο, με την υποχώρηση του ρόλου των ΗΠΑ και τη στροφή τους προς την τοποθέτηση φιλικών τοπικών ηγεμόνων και λιγότερο στη λύση άμεσων στρατιωτικών επεμβάσεων. Αναλύοντας και την ειδικότερη κατάσταση στην περιοχή, υποστήριξε ότι θέλουν άμεσα επίλυση και την Κύπρο στο ΝΑΤΟ.
Η δεύτερη παρατήρηση του Σ. Ρούσσου ήταν ότι σε παγκόσμιο επίπεδο αυξάνονται τα παραδείγματα υβριδικών κρατών, όπως τα χαρακτήρισε, χωρίς πλήρη κυριαρχία, στηριγμένων στην ξένη προστασία. Σε αυτό το μοντέλο θέλουν να οδηγήσουν και την Κύπρο, έτσι όπως οδηγούν τις πρόσφατες διαπραγματεύσεις.
Τέλος, ο Σ. Ρούσσος τόνισε την ανάγκη ενός κινήματος για την Κύπρο που θα στήριζε μια άλλη κατεύθυνση, αφού δεν αρκούν μόνο κάποιες αλλαγές πολιτικών συσχετισμών σε κεντρικό επίπεδο.
Μανώλης Γλέζος
Καμιά συζήτηση με το πιστόλι στον κρόταφο!
Τελευταίος ομιλητής της εκδήλωσης ήταν τιμητικά ο Μανώλης Γλέζος. Η ομιλία του δεν μπορεί να μεταφερθεί εύκολα σε λίγες γραμμές, καθώς με το χαρακτηριστικό του ύφος, αναφέρθηκε σε αρκετά γεγονότα, πρόσωπα και πράγματα, δίνοντας ιστορικές αλλά και σύγχρονες διαστάσεις του ζητήματος.
Ξεκίνησε με μια γενικότερη αναφορά, διευκρινίζοντας ότι η έννοια του διεθνισμού είναι αρκετά παρεξηγημένη στην Αριστερά, αφού δεν σημαίνει κατάργηση των εθνών αλλά ισότιμη συνεργασία τους μακριά από εξαρτήσεις και επιβολές. Αναφέρθηκε στην αντιμετώπιση του κυπριακού ζητήματος από τους Άγγλους αποικιοκράτες και σε γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ στάθηκε ιδιαίτερα στις διαχρονικές ευθύνες των ελλαδικών κυβερνήσεων.
Με το πιστόλι στον κρόταφο, δηλαδή με την παρουσία του κατοχικού στρατού, χωρίς εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ δεν μπορεί να γίνει συζήτηση και να υπάρξει επίλυση, σύμφωνα με τον Μανώλη Γλέζο. Θα μπορούσε να υπάρξει προσέλευση στο διάλογο, συμπλήρωσε, αλλά ακριβώς για να διατυπωθεί καθαρά αυτή η θέση και να συζητηθούν οι όποιες δυνατότητες επίλυσης μόνο με προαπαιτούμενο το σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου.
«Το Κυπριακό έχει οδηγηθεί σε μια επικίνδυνη εκτροπή. Ενώ είναι κοινή διαπίστωση όλων των κομμάτων ότι είναι θέμα εισβολής, εθνοκάθαρσης, εποικισμού που αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, αναζητείται λύση μέσω ενός διακοινοτικού διαλόγου, αφήνοντας την Τουρκία στο απυρόβλητο.
Και όχι μόνον!
Μαρτυρούμε μια νέα Συμφωνία Κορυφής η οποία οδηγεί σε διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, με κατάλοιπο εξουσίας να εκχωρείται στα συνιστώντα κρατίδια και επακόλουθη συνομοσπονδία, εγγυήσεις, εσωτερικές κυριαρχίες, κυριαρχία που πηγάζει ισότιμα από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, αναβίωση των μονομερών παραχωρήσεων, και της φιλοσοφίας του Σχεδίου Ανάν. Νταβούτογλου και Έρογλου ήδη αναφέρονται σε χωριστά κράτη και νέο συνεταιρισμό υπό την κηδεμονία της Τουρκίας με τελικό στόχο την Αλεξανδρεττοποίηση.
Θέμα στρατευμάτων και εγγυήσεων δεν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Δημιουργούνται, ουσιαστικά, Bandustans.
Η Τουρκία βαδίζει, από πλευράς Κυπριακού, ανενόχλητη προς την Ε.Ε. και οι πειρατικές ενέργειες της Τουρκίας ενάντια στην ΑΟΖ μας συνεχίζονται.
Η διατυμπανισθήσα νέα διεκδικητική στρατηγική παραμερίζεται.
Δημιουργείται ατμόσφαιρα εκβιασμού με το δίλημμα ή το Σχέδιο ή διχοτόμηση.
Και ενώ η διχοτόμηση αποτελεί ένα αποκρουστικό εθνικό ακρωτηριασμό, το Σχέδιο αποτελεί προστάδιο τουρκοποίησης.
Σ’ αυτά προστίθεται η πολιτική της χρηματοκρατίας που αμφισβητεί τη λαϊκή κυριαρχία, πολυαίωνα δικαιώματα των εργαζομένων, το κοινωνικό κράτος και κάθε έννοια δημοκρατίας με σαφή προσπάθεια του οικονομικού να κηδεμονεύει το πολιτικό και να καθιστά κυβερνήσεις όργανα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Άμεσος στόχος ο έλεγχος των νέων εθνικών πόρων και επιβολή αποφάσεων με απειλή τη χρεοκοπία.
Στις παγκόσμιες αντιδράσεις απουσιάζουν η πυξίδα και ο συντονισμός.
Στόχος μου δεν είναι η ανάλυση του σύγχρονου φαινομένου της χρηματοκρατίας, που αποτελεί μορφή αποικιοκρατίας.
Όμως η απόφαση του λαού είναι να μην υποκύψει. Τον Σεπτέμβριο του 2009, με την εισαγωγή αδόκιμων ονοματολογιών, το Εθνικό Συμβούλιο καθόρισε το περιεχόμενο. Ενότητα κράτους, του χώρου, της οικονομίας, των θεσμών, αποχώρηση ξένων στρατευμάτων και εποίκων και διασφάλιση των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των νόμιμων πολιτών. Δυστυχώς οι υπογραφές έμειναν χωρίς αντίκρυσμα.
Να προβάλουμε μια ενιαία πανεθνική στρατηγική για αντιμετώπιση των απειλών (συγκυριαρχία Αιγαίου, Κυπροποίηση της Θράκης, Ιμβροποίηση της Κύπρου).
Δεν αγνοούμε τις ισορροπίες και τα ισοζύγια δυνάμεων.
Αν, όμως, αυτό θα ήτο το μέτρο αποφάσεων, ο Ελληνισμός θα αποτελεί θρησκευτική μειονότητα στα πλαίσια ενός Τουρκικού κράτους.
Σεβόμαστε τα δικαιώματα όλων και θέλουμε φιλία με όλους.
Όμως απαιτούμε σεβασμό στα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματα μας και αμφίπλευρη φιλία γιατί η μονόπλευρη ισοδυναμεί με εθελοδουλεία.
Ενωμένοι, αποφασισμένοι θα αγωνισθούμε για λύση στη βάση του διεθνούς δικαίου και του ευρωπαϊκού κεκτημένου που αποβαίνει προς όφελος του συνόλου του λαού, συμπεριλαμβανομένων των Τουρκοκυπρίων που μόνο έτσι θ’ απαλλαγούν από την ασφυκτική κηδεμονία της Τουρκίας. Κάψαμε τα γιοφύρια πίσω μας και θ’ αγωνιζόμαστε ώς τη δικαίωση. Ναι στην ενότητα και ενιαία δράση, όχι για απεμπόληση δικαιωμάτων αλλά διεκδίκηση των διεθνώς κατοχυρωμένων αρχών.
Όλοι μαζί μπορούμε!»
