Του Κώστα Στοφόρου
Το γεγονός ότι γράφω αυτές τις γραμμές κι εσείς τις διαβάζετε οφείλεται, εν μέρει, σε μια αλυσίδα συμπτώσεων. Αναζητώντας τον πρώτο κρίκο φτάνω σε εκείνον το φίλο που κάπου στις αρχές του 2010 μου μίλησε για τον Δρόμο και τη συνέλευση που θα γινόταν… Και μέσα από διάφορα τυχαία γεγονότα βρέθηκα να γράφω αυτή τη στήλη και να μετέχω ανελλιπώς στην εφημερίδα, από τις 21 Φεβρουαρίου του 2010 που πρωτοκυκλοφόρησε.
Ακόμη και τα βιβλία που διαλέγω να παρουσιάσω είναι κατά κάποιον τρόπο θέμα τύχης…
Περί της τύχης Ποιοι πραγματικά ήταν οι Ινδιάνοι;
Αυτή την ανεξιχνίαστη, αντιφατική οντότητα που φαίνεται να διαφεντεύει την ανθρώπινη διαδρομή, διερευνά στο νέο του βιβλίο με τίτλο Τύχη (Εκδόσεις Πατάκη) ο Γιώργος Παμπούκης. Ένας άνθρωπος που επίσης γνώρισα και συνομίλησα μαζί του, μέσα από μια σειρά συμπτώσεων. Ένας διανοούμενος «παλιάς κοπής» που ακόμη κι αν δεν συμφωνείς πάντα μαζί του απολαμβάνεις τη σκέψη του και τον τρόπο που τη διατυπώνει, ακονίζεις το μυαλό σου.
Τα δυο του βιβλία για τη θρησκεία Στην τροχιά του ενός θεού (Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο) και Η μεγάλη αντιπαράθεση (Εκδ. Κριτική) αποτελούν πραγματικά μελέτες μοναδικές και δείχνουν μια απίστευτη ευρυμάθεια και μια κοπιώδη έρευνα που βγάζει τις μάσκες από τις μεγάλες θρησκείες που ταλανίζουν τον πλανήτη επί αιώνες.
Στο Ημιμάθειας εγκώμιον (Εκδ. Κριτική) κατατροπώνει τους ειδικούς και ουσιαστικά μας αποκαλύπτει τη δική του φιλοσοφία: Του ανθρώπου που θέλει να καταλάβει τον κόσμο και ό,τι συμβαίνει γύρω του, χωρίς να δέχεται τα στεγανά.
Στο δύσκολο θέμα του τυχαίου και πάλι με σπινθηροβόλα γραφή που παρ’ όλο που απέχει πολύ από το να είναι απλοϊκή, γίνεται κατανοητή ακόμη και όταν καταπιάνεται με δύσκολα και λεπτά θέματα όπως είναι η «θεωρία των παιγνίων». Θα αδικούσα το εύρος των θεμάτων που αναλύονται στο βιβλίο αν προσπαθούσα να τα συμπυκνώσω σε λίγες λέξεις. Έτσι, αυτό που μπορώ να κάνω είναι να σας παρακινήσω να διαβάσετε την Τύχη ή να τη μελετήσετε προσεκτικά, αν τυχαία πέσει στα χέρια σας.
35 Νεκροί
Αν ψάξετε για 35 νεκρούς στο μυθιστόρημα του Σέρχιο Άλβαρες, δεν θα τους βρείτε. Ή μάλλον θα βρείτε εκατοντάδες. Χιλιάδες νεκρούς, αφού το βιβλίο περιγράφει τη ζωή ενός άντρα που γεννιέται ως αποτέλεσμα της βίας και γίνεται ένα κομμάτι της ιστορίας της Κολομβίας από το 1965 μέχρι το 2000. Ένα βιβλίο που για να γραφτεί χρειάστηκαν δέκα χρόνια μόχθου από το συγγραφέα, αλλά το αποτέλεσμα προφανώς τον δικαιώνει.
Οι 35 νεκροί του μυθιστορήματος είναι τα 35 χρόνια που ζει θυελλωδώς ο κεντρικός ήρωας, αλλά και τα δεκάδες άλλα πρόσωπα που παρελαύνουν με μαρτυρίες τους σε αυτό το μοναδικό χρονικό. Από τα επαναστατικά όνειρα του μαοϊκού κινήματος και τις κολεκτίβες, στο καρτέλ της κοκαΐνης, τους πουλημένους αστυνομικούς, τους αντάρτες, τις παραστρατιωτικές οργανώσεις, τη δολοφονική βία της αστυνομίας και του στρατού, τη διαφθορά. Ένας κόσμος που δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα κι όποτε πάει να ανθίσει η ελπίδα την τσακίζει. Μια «σιδερένια φτέρνα» διαλύει τον κόσμο και τις αυταπάτες ότι μέσα σε μια τέτοια κόλαση εσύ μπορείς να «ζήσεις τη ζωή σου». Ο ήρωας της ιστορίας θα ζήσει πολλές διαψεύσεις, σε ό,τι πάει να τον σώσει. Πίσω από κάθε λουλούδι κρύβεται ένα δηλητηριώδες αγκάθι.
Συγκλονιστικό από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Ένα είδος μυθιστορήματος που ακολουθεί μια άλλη παράδοση από εκείνη μιας απλής αφήγησης και θυμίζει έντονα την προσέγγιση του Τζον Ντος Πάσος στην Τριλογία USA. Ακόμη αναμένεται ο Έλληνας συγγραφέας που θα μπορέσει, μέσα από το μυθιστόρημα, να απεικονίσει τη σύγχρονη Ελληνική Ιστορία…
Η λύσσα
Η Λύσσα του Αύγουστου Κορτώ, που κυκλοφόρησε ξανά δέκα χρόνια μετά την πρώτη της εμφάνιση από τις Εκδόσεις Μίνωας, δεν είναι ένα βιβλίο ευχάριστο. Είναι όμως ένα μυθιστόρημα που δημιουργεί ένα δικό του ζοφερό κόσμο. Ο συγγραφέας μας κατευθύνει με μαεστρία για να παρακολουθήσουμε τα παράδοξα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο χωριό Μαυρόδασο, σε μια απόκρημνη πλαγιά της Πίνδου. Ένα χωριό απομονωμένο, με δικές του συνήθειες, με τις ελάχιστες δυνατές επαφές με τον γύρω κόσμο. Οι κάτοικοι έχουν το δικό τους ηθικό κώδικα, όπου σημαντικό ρόλο παίζει και η αλληλεγγύη. Όλα αλλάζουν όταν από μια γάτα θα ξεκινήσει η επιδημία λύσσας που -όπως όλα συγκλίνουν- θα αφανίσει το χωριό. Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη: Τη μόλυνση, την επώαση και την ερήμωση. Ο τρόπος που ο ένας μεταδίδει στον άλλο τον ιό της λύσσας, είναι από τα πιο δυνατά κομμάτια του βιβλίου. Συγκλονιστικό και το θέμα της επιστήμης που παρουσιάζεται με εξαιρετικά γκροτέσκο τρόπο. Η επιδημία εξαφανίζει την αλληλεγγύη και ο καθένας ζει πια μόνο για τον εαυτό του. Εκτός από ένα παράταιρο ζευγάρι: Ο ξένος και η «χαζή» του χωριού θα αναζητήσουν τη δική τους διέξοδο… Θα υπάρξει όμως λύση ή η επιδημία είναι ανίκητη;
