Ποιος είχε συμφέρον να το καταρρίψει;
Είναι το δεύτερο Μαλαισιανό αεροπλάνο που πέφτει φέτος κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες – τώρα τουλάχιστον βρήκαν τα συντρίμμια. Η σύμπτωση αυξάνει τις πιθανότητες η κατάρριψή του να αποτέλεσε συγκεκριμένη επιλογή και προσχεδιασμένη ενέργεια.
Λίγες μέρες πριν, το Κίεβο είχε κατηγορήσει τη Ρωσία ότι βρισκόταν πίσω από την κατάρριψη ουκρανικού στρατιωτικού μεταγωγικού αεροσκάφους που πετούσε σε μεγάλο ύψος. Η επιχειρηματολογία του Κιέβου για την ενοχοποίηση της Μόσχας ήταν ότι για αεροσκάφη σε τέτοιο ύψος οι αντάρτες της ανατολικής Ουκρανίας δεν διέθεταν τα απαιτούμενα αντι-αεροπορικά συστήματα τα οποία υπερβαίνουν κατά πολύ τα αντι-αεροπορικά χειρός, απαιτούν δε εξειδικευμένο προσωπικό και δεν είναι κάτι που θα μπορούσαν εύκολα να κρύψουν αν διέθεταν.
Αν ισχύει εκείνη η επιχειρηματολογία του Κιέβου, αυτό σημαίνει ότι τα πιθανά σενάρια περιορίζονται στις δυνάμεις που διαθέτουν τέτοια αντι-αεροπορικά συστήματα, Κίεβο και Μόσχα (πάντως όχι οι ρωσόφιλοι αντάρτες), καθώς και στις εκδοχές το αεροπλάνο να μην έχει καταρριφθεί από πύραυλο.
Ποιος είχε συμφέρον να καταρρίψει ένα τέτοιο αεροσκάφος; Το μόνο σχεδόν βέβαιο είναι ότι όποιος προκάλεσε την πτώση του γνώριζε ότι πρόκειται για πολιτικό αεροσκάφος. Τόσο όσο και ο καπετάνιος του αμερικανικού καταδρομικού USS Vincennes γνώριζε το 1988 ότι το ιρανικό αεροσκάφος που κατέρριπτε στον Περσικό Κόλπο ήταν επίσης πολιτικό και δεν έγινε κατά λάθος.
Ας σημειωθεί ότι σε πολλές χώρες, μια απ’ αυτές είναι και οι ΗΠΑ, έχει δοθεί οδηγία στις αεροπορικές εταιρίες εδώ και καιρό, να μην πετούν τα αεροσκάφη τους πάνω από την ανατολική Ουκρανία…
