Μια αποκαλυπτική και… εφ’ όλης της ύλης συζήτηση
Της Λόλας Σκαλτσά
Το 2007 ήταν μια τραγική χρονιά για τον Νομό Ηλείας. Κάηκε από άκρη σε άκρη όλος ο Νομός, αβοήθητος, στο έλεος του… στρατηγού άνεμου (κατά Β. Πολύδωρα). Μια πανέμορφη περιοχή της Ελλάδας, ίσως από τις πλέον εύφορες, παρακμάζει και αργοπεθαίνει – το ίδιο και οι κάτοικοί της. Καμένες εκτάσεις, εγκαταλειμμένα χωράφια, μια ολόκληρη κοινωνία ρημαγμένη από παντού. Κανένα έργο δεν έχει ολοκληρωθεί -ίσως και να μην έχει καν ξεκινήσει- οι αποζημιώσεις από τις πυρκαγιές έχουν «εξαϋλωθεί», οι επιτήδειοι για μια ακόμα φορά έκαναν ένα καλό «κομπόδεμα» και τα ρουσφέτια καλά κρατούν… Σκουπίδια πεταμένα στον Αλφειό (υπό την επίβλεψη του δημάρχου), οι ωραιότατες παραλίες του Καϊάφα πωλούνται, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί μένουν κουφάρια, πλάι στις γραμμές και οι καλλιέργειες έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια…
Απόγνωση
Συναντήσαμε την Τασία Δαμάσκου και τον γιο της, τον 40χρονο Σάκη Δαμάσκο, στο σπίτι τους στο Πελόπιο, χωριό κοντά στην Αρχαία Ολυμπία. Η λέξη που ταιριάζει περισσότερο στα λεγόμενά τους είναι «απόγνωση». Απόγνωση για το παρόν και για το μέλλον. «Να γυρίσουμε στη δραχμή, τι το θέλουμε το ευρώ. Μακάρι όλος ο κόσμος αύριο να πει “ναι” στη δραχμή. Από τη στιγμή που μπήκαμε στο ευρώ τα χρήματά μας έχασαν την αξία τους. Χαλάς ένα 50άρικο και σε λίγο δεν έχεις τίποτα…», ήταν από τις πρώτες κουβέντες που μας είπαν.
Η κυρία Τασία (συνταξιούχος του ΟΓΑ) έχει μια 3μελή οικογένεια. Μια κόρη παντρεμένη, έναν γιο άνεργο, τον Σάκη, και έναν ακόμα με ειδικές ανάγκες. Έχει «μαζεμένα» πολλά να πει και δεν προλαβαίνει, δεν ξέρει πώς να αρχίσει. Είναι η επαρχιώτισσα γυναίκα που έχει μοχθήσει, έχει παλέψει και αναζητά το δίκιο της. Ευγενική και πληθωρική. Ο Σάκης θέλει να πει κι αυτός τα παράπονά του: «Να σου πω εγώ ποιος φταίει, ο Ανδρέας ο Παπανδρέου. Δανείστηκε και άρχισε να σκορπάει τα λεφτά. Πού τα βρήκανε τα λεφτά κάποιοι εδώ πέρα και έφτιαξαν πολυτελή σπίτια και αυτοκίνητα… Τόσα χρόνια δούλευα εγώ στα κτήματα, αλλά σπίτι δεν κατάφερα να αποκτήσω και μένω ακόμα στο σπίτι που έφτιαξε με πολλούς κόπους ο συχωρεμένος ο πατέρας μου». Και συνεχίζει: «Ο κόσμος περιμένει να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει μια ανάσα, να βοηθηθεί, αλλά από την άλλη σκέφτομαι πως με τόσα που μας έχουν κάνει ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. τον τελευταίο καιρό, έπρεπε να είναι ήδη στην εξουσία ο Τσίπρας».
Στην ερώτησή μας γιατί, κατά τη γνώμη του, αυτό δεν έχει ακόμα επιτευχθεί, ο Σάκης λέει: «Οι άνθρωποι εδώ στην επαρχία έχουν απηυδήσει, αλλά ταυτόχρονα έχουν και τις ανησυχίες τους, σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ. Και για να εξηγηθώ: Δεν έχουμε καταλάβει πού θα βρει τα χρήματα για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Με ποιους θα συνεργαστεί για να κάνει κυβέρνηση… Δεν θέλουμε να ξαναδούμε λαμόγια να παίρνουν αποφάσεις. Η τηλεόραση λέει πως ο Τσίπρας είναι ανεπιθύμητος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και εμείς είδαμε πως στη συνέντευξη με τον Γιούνγκερ και τους άλλους μια χαρά τους “τα ‘χωσε”. Επίσης, έχω μια ακόμα επιφύλαξη. Αυτός ο άνθρωπος, ο Τσίπρας, αύριο που θα είναι κυβέρνηση, θα τα καταφέρει, θα κάνει πραγματικότητα όσα λέει ή θα είναι κι αυτός σαν τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο; Εμείς οι αγρότες είμαστε οι πιο αδικημένοι απ’ όλους τους εργαζόμενους. Ακόμα και η ασφάλειά μας στον ΟΓΑ είναι επισφαλής. Σε λίγο δεν θα υπάρχει ούτε αυτή. Ο φοροτεχνικός μου ζητάει 5.000 ευρώ αποδείξεις πως καλλιεργώ κτήματα, ώστε να μπορώ να συνεχίσω την ασφάλειά μου. Μα πώς είναι δυνατόν να προσκομίσω αυτές τις αποδείξεις. Από πού να τα μαζέψω αυτά, αφού δεν καλλιεργώ; Αλλά μήπως είμαι σίγουρος πως θα πάρω και σίγουρα σύνταξη στο τέλος; Πού είναι η παραγωγή μας, τα σιτάρια μας, τα βαμβάκια μας, τα καλαμπόκια μας; Από το 1970 μέχρι το 1984 είχαμε μεγάλη παραγωγή σε αράπικο φιστίκι. Από τότε οι καλλιέργειες σταμάτησαν. Τα λιπάσματα πανάκριβα, το νερό, σήμερα, ενώ υπάρχει άφθονο από το Φράγμα του Αλφειού, μας ζητάνε 50 ευρώ το στρέμμα για να μας επιτρέψουν να ποτίσουμε, συν το πάγιο για το χωράφι. Οι αγρότες κάνουν μεγάλες προσπάθειες να μαζέψουν χρήματα για να δώσουν στο εργοστάσιο, στο Φράγμα, ώστε να τους επιτρέψει το πότισμα. Δεν συμφέρει κανέναν αγρότη αυτή η ληστεία και έτσι έχουν σταματήσει όλες οι καλλιέργειες. Δουλεύω από δω κι από εκεί κι ευτυχώς που υπάρχει η σύνταξη της μητέρας μου…».
Γιατί τους ψηφίζατε;
Στην ερώτησή μας γιατί τους ψήφιζαν τόσα χρόνια, αφού έβλεπαν πως τίποτα δεν καλυτερεύει, πως κάθε χρόνο η ζωή τους όλο και βυθίζεται, μας απάντησε η κυρία Τασία: «Να σας πω εγώ, γιατί τους ψήφιζαν τόσα χρόνια. Γιατί κάθε ένας πολιτευτής που έβαζε υποψηφιότητα στον τόπο μας, έταζε και διορισμούς. Πήγαινε ο κόσμος στο γραφείο του και διόριζαν αβέρτα. Το ίδιο συνεχίζεται και τώρα…».
Παίρνοντας το λόγο ο Σάκης, μας λέει: «Αλλά και η υπόλοιπη κατάσταση είναι απαράδεκτη. Πέρυσι το χειμώνα πλημμύρισε το Γενικό Νοσοκομείο του Πύργου. Γίναμε ρεζίλι σε όλη την Ελλάδα, αφού δεν υπήρχε ένα μηχάνημα για άντληση υδάτων. Κι έχεις και τον Άδωνι να πολυλογεί και να λέει τα δικά του… Μια ζωή στη ρεμούλα. Φάγανε από τα εξοπλιστικά, φάγανε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Νομίζετε πως ζούμε στην επαρχία και δεν τα γνωρίζουμε, δεν τα βλέπουμε; Μια κάστα ανθρώπων κέρδισε πολλά λεφτά και η Ελλάδα έχει γίνει φτωχότερη».
Παρεμβαίνοντας η κυρία Τασία μας ενημερώνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε πρώτος στο χωριό της, στο Πελόπιο, γιατί ο κόσμος πια περιμένει να πάρει μια ανάσα, να βοηθηθεί. Μας μίλησε για το ΑμΕΑ παιδί της και για το πώς κάθε τρεις και λίγο την καλούν να περάσει από ειδική επιτροπή με το φόβο μήπως της κόψουν έστω κι αυτό το ελάχιστο επίδομα. Μας εξιστόρησε τους αγώνες της αλλά και τις αγωνίες. Μας είπε για τους πλειστηριασμούς που ακούει πως αρχίζουν και η φωνή της έγινε πιο δυνατή, πιο αποφασιστική: «Αν ξεκινήσουν πλειστηριασμούς, θα πάρουμε κι εμείς τα όπλα, έτσι να τους παραγγείλετε. Δεν αντέχουμε άλλο, θα ξεσηκωθούμε, είμαστε έτοιμοι. Τώρα βρήκανε και το χαράτσι. Χαράτσι παντού. Λες και τα κτήματά μας τα αγοράσαμε μαζί με τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Τους βάλαμε συνεταίρους στην περιουσία μας. Ας έρθουν εδώ να δουν πώς ζούμε, ας έρθουν να καλλιεργήσουν. Τελείωσαν τα ψέματα, δεν αντέχουμε άλλο… Να τα πείτε όλα αυτά, να τα γράψετε, να τους μηνύσετε πως η ζωή στην επαρχία δεν υπάρχει…».
