Συνέντευξη στην Αθηνά Τσέκου
Στη Θεσσαλονίκη, στο κέντρο της πόλης, στη Βύρωνος 5, στο ισόγειο ενός νεοκλασικού κτιρίου, λειτουργεί εδώ και δυόμισι χρόνια ο Χώρος Αλληλεγγύης Γυναικών. Για τον χώρο αυτόν μιλήσαμε με τη Βούλα Τάκη, που είναι από τα ιδρυτικά του μέλη.
Θα ήθελα να ξεκινήσουμε κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στη δημιουργία του Χώρου Αλληλεγγύης.
Ο Χώρος Αλληλεγγύης Γυναικών δημιουργήθηκε από την Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο χρέος και στα μέτρα λιτότητα, τον Γενάρη του 2014, όταν η κ. Εριφύλη Παντελίδου μας παραχώρησε δωρεάν αυτόν τον χώρο. Η Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο χρέος, που ήταν μια κινηματική πρωτοβουλία, δημιουργήθηκε με το ξέσπασμα της κρίσης στο τέλος του 2010, γιατί οι γυναίκες ήταν τα πρώτα θύματα αυτής της οικονομικής κρίσης. Αν δούμε τους αριθμούς, οι γυναίκες έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας, που φτάνει σήμερα στις νέες κοπέλες να ξεπερνά το 63%. Επομένως, οι περισσότερο ανασφάλιστες είναι αυτές που φορτώθηκαν στις πλάτες τους όλα τα βάρη από τη διάλυση του κράτους πρόνοιας, της Υγείας, της Παιδείας όπως π.χ. τη φροντίδα των ηλικιωμένων, αρρώστων, παιδιών κ.ά. Οι γυναίκες είναι αυτές που όσο αυξάνεται η βία στην κοινωνία λόγω κρίσης, είναι τα πρώτα θύματα βίας στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο. Οι γυναίκες είναι αυτές που στα χρόνια της κρίσης δεν μπορούν πλέον να γεννάνε δωρεάν στα δημόσια νοσοκομεία και μάλιστα είχαμε περιστατικά που κράτησαν τα μωρά ως «ενέχυρο». Ιδιαίτερα οι μόνες μητέρες, δηλ. οι μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά και οι μόνες γυναίκες με ένα ή και κανένα εισόδημα, ήταν αυτές που βρέθηκαν να εξαθλιώνονται, κυριολεκτικά, να μην έχουν να φάνε ή και να ταΐσουν τα παιδιά τους ή να μην μπορούν να αγοράσουν φάρμακα, εμβόλια κ.ά.
Η Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο χρέος ανέπτυξε πολλές δράσεις όλο το προηγούμενο διάστημα που αφορούσαν όλα τα παραπάνω, δηλαδή τα προβλήματα που κάθε φορά προέκυπταν απ’ τις μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεων/τρόικας. Θεωρώντας ότι το χρέος είναι παράνομο και δεν αφορά εμάς, γιατί τα χρήματα δεν πάρθηκαν για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του λαού και ούτε κάλυψαν ανάγκες των γυναικών, είχαμε ως αίτημα τη στάση πληρωμών και τη διαγραφή του χρέους, ώστε αυτά τα χρήματα να δοθούν για την ανάπτυξη της χώρας και την κάλυψη των αναγκών μας.
Καθώς όμως βάθαινε η κρίση και όλα τα προβλήματα που περιέγραψα διαρκώς οξύνονταν, η Πρωτοβουλία Γυναικών δημιούργησε ένα Χώρο Αλληλεγγύης, ένα Χώρο Γυναικών, που απευθύνεται σ’ όλες τις γυναίκες και ιδιαίτερα στις μονογονεϊκές οικογένειες.
Θα ήθελα να μας πεις δυο λόγια για το Χώρο Αλληλεγγύης Γυναικών, τη λειτουργία και τις δράσεις σας. Διαβάζω στην αφίσα σας το σύνθημά σας: Καμιά γυναίκα μόνη της στην κρίση! Αυτοοργάνωση-αλληλεγγύη-αντίσταση.
Ο Χώρος Αλληλεγγύης είναι ένας χώρος ανοιχτός, όπου οι γυναίκες μπορούμε να έχουμε τη δική μας φωνή, έτσι ώστε μέσα από την αυτοοργάνωσή μας να αντισταθούμε και να απαντήσουμε συλλογικά στα προβλήματά μας. Να πω, αρχικά, ότι λειτουργεί καθημερινά εκτός Σ/Κ, το πρωί 11 π.μ.-2 μ.μ. και το απόγευμα 7 μ.μ.-9 μ.μ.: α) με κοινές δράσεις για τα προβλήματα που μας προκύπτουν (διακοπές ρεύματος ή νερού, πλειστηριασμοί, νοσοκομεία…), β) με ενημέρωση για θέματα νομικά, υγείας, κακοποίησης κ.ά. Επίσης, υπάρχει ανταλλακτήριο ρούχων για γυναίκες και παιδιά, τρόφιμα. Διοργανώνουμε βραδιές συλλογικής κουζίνας, με συζητήσεις, με εργαστήρια-σεμινάρια αυτομόρφωσης, με προβολές ταινιών, με καλλιτεχνικές δραστηριότητες και εργαστήρια (ανάγνωση λογοτεχνίας, θεατρικά-μουσικά δρώμενα…).
Επίσης, θα ήθελα να πω ότι αυτός ο Χώρος δημιουργήθηκε από εμάς τις γυναίκες που όλες μας αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα λόγω της κρίσης, σε διαφορετικό επίπεδο η καθεμία, βεβαίως. Δεν είναι ένας χώρος, δηλαδή, που φτιάχτηκε από κάποιες γυναίκες που «έχουν» για κάποιες που δεν έχουν. Είναι ένας Χώρος, λοιπόν, που ξεκίνησε να λειτουργεί γιατί όλες οι γυναίκες που αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα και είναι σημαντικό να στέκεται και να στηρίζει η μία την άλλη για να αντέξουμε, να πάρουμε δύναμη για να αντισταθούμε και να αγωνιστούμε. Και γι’ αυτό είναι ένας Χώρος αλληλεγγύης και όχι ένας Χώρος φιλανθρωπίας. Κι επειδή, όπως είπα, είναι ένας Χώρος ανοιχτός, λειτουργεί με άμεση δημοκρατία, δηλαδή οι αποφάσεις για τις δράσεις μας ή το πρόγραμμα λειτουργίας του Χώρου βγαίνουν μέσα από τις συνελεύσεις μας που γίνονται κάθε δεκαπέντε μέρες.
Επιπλέον, είναι ένας Χώρος κινηματικός. Προσπαθούμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε λόγω των μνημονιακών πολιτικών των κυβερνήσεων να τα λύνουμε συλλογικά και αγωνιστικά. Για παράδειγμα όταν έκοβαν το ρεύμα πήγαμε ως Χώρος πολλές γυναίκες στα κεντρικά της ΔΕΗ και πετύχαμε και την επανασύνδεση και διακανονισμούς, με βάση τις δυνατότητές μας και αρκετές γυναίκες μπήκαν στο κοινωνικό τιμολόγιο. Επίσης, με τα πρόστιμα που βάζει τελευταία ο ΟΑΣΘ τα οποία κάποιες γυναίκες δεν είχαν τη δυνατότητα να τα πληρώσουν και τα έστειλε πενταπλάσια στην Εφορία (της τάξης των 300 ευρώ). Ακόμα και για την τραμπούκικη συμπεριφορά των ελεγκτών, με αποκορύφωμα το τελευταίο περιστατικό με την επίθεση στη νεαρή κοπέλα που έτυχε να βγει στη δημοσιότητα απλώς και μόνο γιατί κάποιοι το τράβηξαν σε βίντεο, γιατί καθημερινά συμβαίνουν αυτά χωρίς να αποκαλύπτονται… Θα πάμε άμεσα και θα κάνουμε μια παράσταση διαμαρτυρίας μαζί και με την Επιτροπή Ανέργων στη Διεύθυνση του ΟΑΣΘ και βέβαια, να είναι σίγουροι ότι δεν θα σταματήσουμε εκεί αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική. Γιατί ακόμη και οι μικρές νίκες, στην κατάσταση που ζούμε, νομίζουμε ότι είναι σημαντικές.
Συμμετέχουμε σε όλες τις κινητοποιήσεις που γίνονται στην πόλη, στις απεργίες, στα αντιρατσιστικά/αντιφασιστικά συλλαλητήρια, στις διαδηλώσεις και πορείες για το προσφυγικό κ.λπ.
Ανοίξαμε το Χώρο στους πρόσφυγες και εκτός από τη φιλοξενία στα σπίτια μας τους προσφέραμε το Χώρο ως ένα μέρος συνάντησης μεταξύ τους, αλλά και ψυχαγωγίας και εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας σε όσες και όσους ήθελαν. Προβάλαμε τα αιτήματα για ανοιχτά σύνορα, κατάργηση της συμφωνίας Ε.Ε.-Τουρκίας κ.λπ. σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες μέσω της συνεργασίας και των κοινών δράσεων με άλλα γυναικείες οργανώσεις και κινήματα.
Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας, συμμετέχουμε ως Χώρος και στην Παγκόσμια Πορεία Γυναικών (ΠΠΓ) και στις δράσεις που οργανώνονται. ΄Ετσι, μια από τις σημαντικές εμπειρίες που είχαμε ως Χώρος ήταν η συμμετοχή μας με επτά γυναίκες στην έναρξη του φεμινιστικού καραβανιού στις 8 Μάρτη στο τουρκικό Κουρδιστάν, στα σύνορα με το Κομπάνι, θέλοντας να τιμήσουμε τις Κούρδισες αγωνίστριες/ μαχήτριες. Το φεμινιστικό καραβάνι στη συνέχεια το υποδεχτήκαμε και στην πόλη μας οργανώνοντας ένα τριήμερο δράσεων σε συνεργασία και με τα άλλα κινήματα της πόλης μας.
Ολοκληρώνοντας, θα έλεγα, ότι ως Χώρος Αλληλεγγύης Γυναικών, απέναντι στην αναχρονιστική κουλτούρα της επίθεσης, της βαρβαρότητας, του ατομισμού, απαντάμε με μία άλλη κουλτούρα, αυτή της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης, της συνεργασίας και κοινής δράσης με όλα τα κινήματα της πόλης για να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να ανατρέψουμε αυτές τις μνημονιακές πολιτικές της ανεργίας, της φτώχειας, του ξεπουλήματος και της καταστροφής της χώρας μας.
