ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Γιώργο Κρατημένο.
«Μπορεί η κατάσταση, έτσι όπως προβάλλεται από τον πολιτικό κόσμο, να δημιουργεί στους πολίτες απέχθεια, πρέπει όμως ο κόσμος να συμμετάσχει μαυρίζοντας τους εκπροσώπους του Μνημονίου», τονίζει μιλώντας στο Δρόμο ο Βασίλης Χατζηλάμπρου, υποψήφιος περιφερειάρχης με την Αντίσταση Πολιτών Δυτικής Ελλάδας.
Αναφερόμενος στα προβλήματα της Δυτικής Ελλάδας και στις προοπτικές ανάπτυξης σημειώνει ότι «το σύνθημά μας είναι “στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις”, ενώ μιλώντας για το πρόγραμμα της παράταξης υπογραμμίζει ότι «είναι διαμορφωμένο από τη λαϊκή εμπειρία».
Είναι οι πρώτες εκλογές που γίνονται στην αυτοδιοίκηση επί Μνημονίου. Τι διακυβεύεται;
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να μιλήσεις σχετικά με το Μνημόνιο, είτε με την έννοια του κεντρικού πολιτικού ζητήματος, είτε με τη έννοια του τι βιώνει ο κόσμος, είτε από την πλευρά της αυτοδιοίκησης: όχι απλώς γιατί θα χάσει πόρους, αλλά επειδή ο «Καλλικράτης» αποτελεί εφαρμογή του Μνημονίου στις τοπικές κοινωνίες.
Οι εκλογές αυτές γίνονται σε έκτακτες συνθήκες. Ο κόσμος βιώνει περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, οι μικρομεσαίοι βιώνουν «λουκέτα», οι νέοι την προοπτική της μετανάστευσης, ο αγροτικός πληθυσμός το ξεκλήρισμά του. Ο πολιτικός κόσμος όλων των αποχρώσεων δεν μιλά για τις συγκεκριμένες συνθήκες. Το μεν ΠΑΣΟΚ ισχυ ρίζεται ότι «σώσαμε τη χώρα από τη χρεοκοπία» και κόβει τη συζήτηση. Η Ν.Δ. αφήνει να εννοείται ότι εκείνη δεν ψήφισε το Μνημόνιο και αρχίζει μια αναπτυξιακή προτασεολογία. Το ΛΑΟΣ εμφανίζει τη θεωρία ότι ψήφισε το Μνημόνιο για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Το ΚΚΕ δεν αποδέχεται την ιδιαίτερη κατάσταση κατοχής και επιτροπείας της χώρας από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, υποστηρίζοντας ότι πάντα ο λαός ήταν εκμεταλλευόμενος και φτωχός. Η Δημοκρατική Αριστερά πολιτεύεται με το ότι «δεν είναι όλα Μνημόνιο». Κινδυνεύεις να πιστέψεις, λοιπόν, ότι δεν άλλαξε τίποτα από τις 6 Μάη 2010 και μετά.
Εμείς υποστηρίζουμε ότι αυτές οι εκλογές γίνονται σε έκτακτες συνθήκες και πρέπει να εκφραστεί η αντίθεση των πολιτών στην ισοπέδωση της ζωή μας από τα μέτρα του ΔΝΤ και της τρόικας, και στη διάλυση των τοπικών κοινωνιών από τον «Καλλικράτη».
Οι εκλογές είναι ένα βήμα του αγώνα που ξεκίνησε ενάντια στα νέα μέτρα. Μπορεί η κατάσταση, έτσι όπως προβάλλεται από τον πολιτικό κόσμο, να δημιουργεί στους πολίτες απέχθεια, πρέπει όμως ο κόσμος να συμμετάσχει μαυρίζοντας τους εκπροσώπους του Μνημονίου και της μέχρι τώρα διαχείρισης. Μόνο με την άμεση επαφή μπορείς να πείσεις κάποιον που δεν θέλει αυτό το πανηγύρι.
Δυτική Ελλάδα, μια φτωχή περιφέρεια. Υπάρχει προοπτική ανάπτυξης;
Στο φυλλάδιό μας έχουμε το σύνθημα «στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις». Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: πρώτον, πολιτικά, γιατί το ζήτημα της ανάπτυξης είναι πολιτική επιλογή. Δεύτερον, δείχνει την κατεύθυνση: στηριγμένοι στις δυνάμεις μας θα μπορούσε να υπάρξει ανάπτυξη, ώστε ο κόσμος να μπορεί να ζει αξιοπρεπώς στον τόπο του.
Η «προίκα» του ΕΣΠΑ είναι μύθος, γιατί τα κονδύλια είναι πολύ λίγα. Το ποσοτικό είναι η πρώτη πλευρά του μύθου. Η δεύτερη είναι ότι η περιφερειακή ανάπτυξη μεταφράστηκε σε εθνική συμμετοχή πόρων για απορρόφηση προγραμμάτων. Έπειτα από τρία κοινοτικά πλαίσια στήριξης, η Δυτική Ελλάδα βρέθηκε τελευταία. Και μόνο αυτό δείχνει ότι το μοντέλο είναι λάθος.
Αν είχαμε τους εθνικούς πόρους σε άλλη κατεύθυνση, δηλαδή, στήριξη του πραγματικού παραγωγού, στήριξη της εργασίας, θα μπορούσες με αυτούς τους πόρους να αναπτύξεις δυνάμεις, καθετοποιώντας παραγωγές, ξεπερνώντας τη διατροφική εξάρτηση. Να υπάρξει εργασία, μεροκάματο και ασφάλιση, και περισσεύματα τέτοια που να έχεις κοινωνικό κράτος. Στην περιοχή δεν λείπει η παραγωγική εμπειρία, ούτε η τεχνογνωσία, ενώ ο τόπος μας έχει φυσικούς πόρους και παραγωγική παράδοση.
Συμπληρωματικά θα μπορούσε να λειτουργήσει και ο τουρισμός, τα λιμάνια. Όχι όμως σαν «μονοκαλλιέργεια» ή με τη λογική των μεγάλων μονάδων που καταστρέφουν το περιβάλλον.
Η επιλογή να στηριχθεί ο παραγωγός και η εργασία είναι μια επιλογή συγκρουσιακή με αυτό που προβάλλουν σαν ανάπτυξη στην περιοχή.
Όσον αφορά το μοντέλο «χωρίς ξένες επενδύσεις δεν υπάρχει ανάπτυξη» αυτό στηρίζεται στη λογική του ξένου κεφαλαίου και των επιλογών του. Κυρίως αφορά τα χρηματοπιστωτικά και ως προς την πραγματική οικονομία συγχωνεύσεις και εξαγορές. Είτε ζητούν «φιλέτα» με τη λογική του fast track, όπως στην περίπτωση του Αστακού, δηλαδή χωρίς περιβαλλοντικούς και πολεοδομικούς όρους.
Γιατί Αντίσταση Πολιτών Δυτικής Ελλάδας;
Η αντίσταση των πολιτών είναι προγραμματικό στοιχείο, είναι το πρώτο στοιχείο του προγράμματός μας. Το περιφερειακό πρόγραμμα της παράταξης είναι διαμορφωμένο από τη λαϊκή εμπειρία, αποτελείται από τα βιωμένα αιτήματα των κινήσεων πολιτών που δημιούργησαν την ατζέντα της συζήτησης όλο το προηγούμενο διάστημα, που χρωμάτισαν τις εξελίξεις σε τοπικό επίπεδο, που αντιστάθηκαν στον οδοστρωτήρα της απαξίωσης της ζωή μας και της περιοχής.
Το πρόγραμμά μας αποτελείται από τα αιτήματα των κινήσεων πολιτών στον Αστακό, που πάλεψαν ενάντια στην επικίνδυνη επένδυση, των πολιτών που αντιστέκονται στην καταστροφική εκτροπή του Αχελώου, των επιτροπών κατοίκων στις πυρόπληκτες περιοχές της Ηλείας και των πολιτών που αγωνίζονται ενάντια στη χάραξη της Ιόνιας Οδού και τη μετατροπή του οικοσυστήματος του Καϊάφα σε γήπεδα γκολφ.
Αλλά και στην Πάτρα, τα αιτήματα των κινήσεων ενάντια στις κεραίες, στους πυλώνες της ΔΕΗ, της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των προσφύγων είναι κομμάτια του προγράμματός μας. Όπως οι διεκδικήσεις του κόσμου της δουλειάς και των σωματείων που αγωνίζονται ενάντια στα μέτρα και σε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
Αυτόν τον κόσμο κατάφερε να συνενώσει η Αντίσταση Πολιτών Δυτικής Ελλάδας. Το ζωντανό κομμάτι δυνάμεων όχι μόνο της Αριστεράς, αλλά θιγόμενων πολιτών που αντιστέκονται.
Ποιο είναι το κλίμα που συναντάτε;
Ξεκινά από το «μπράβο παιδιά», περνά στη φάση αν φτάνει αυτό, και προσπαθεί να βάλει ένα λιθαράκι στο «στήσε στην περιοχή σου μια ομάδα αντίστασης» που να μείνει και μετά. Δεν τελειώνουν όλα στις 7 Νοέμβρη.
Ο δικός μας απολογισμός θα είναι θετικός αν καταφέρουμε να έχουμε πολλές τέτοιες κινήσεις που θα συναντηθούμε ξανά μετά τις εκλογές.
Ο μόνος δρόμος σήμερα είναι η αντίσταση. Αυτό που εμείς υποστηρίζουμε είναι το «λαέ πάλεψε, βρες τα κουράγια και αγωνίσου». Αυτός είναι ο δικός μας ρεαλισμός.
