Κάθε πλευρά στην ουκρανική τραγωδία χρησιμοποιεί κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή της για να επιβληθεί. Αλλά κι αυτό είναι εξαιρετικά περίπλοκο επειδή πάνω από την κάθε πλευρά του εσωτερικού μετώπου επικάθεται η κάθε πλευρά του εξωτερικού μετώπου. Οι εκλογές που οργάνωσαν οι κυβερνητικοί του Κιέβου και οι εκλογές που οργάνωσαν οι αυτονομιστές του Ντονιέτσκ και του Λουγάνσκ είναι μέρος αυτής της διελκυστίνδας. Αμφότεροι προσπαθούν να οριοθετήσουν τις περιοχές που ελέγχουν και να νομιμοποιήσουν στο εσωτερικό και στο εξωτερικό την ισχύ τους. Αναμφίβολα, οι δεύτεροι βρίσκονται σε άμυνα, ενώ οι πρώτοι προσπαθούν να ολοκληρώσουν και να εμπεδώσουν με τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη το πραξικόπημα που τους έφερε στην εξουσία. Κι αυτή η σύγκρουση διεξάγεται κάτω από την πίεση που ασκεί η Αμερική στο Κίεβο και την κάλυψη που προσφέρει η Ρωσία στους ανατολικούς.
Στο εξωτερικό επίπεδο, η Ρωσία, παρ’ όλο το πολύ σημαντικό απόκτημα της Κριμαίας, έχει υποστεί μια κατά κράτος ήττα στην περιφέρειά της. Οι πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές ισορροπίες ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία κατέρρευσαν σε βάρος της Ρωσίας. Η Ουκρανία πλέον όχι μόνο δεν θα ενταχθεί στην κοινοπολιτεία που προσπαθεί να χτίσει η Ρωσία, αλλά φαίνεται βέβαιο ότι θα ενταχθεί -έστω χαλαρά- στο δυτικό μπλοκ και πολύ πιθανά -με κάποια φόρμουλα- στο ΝΑΤΟ. Αυτό σημαίνει ότι, με την ένταση που καλλιεργούν οι Αμερικάνοι, ενδεχομένως, οι Ουκρανοί θα κληθούν κάποια μέρα να πολεμήσουν εναντίον της Ρωσίας. Και όχι σαν αντάρτες του Μπαντέρα το 1940, αλλά σαν τακτικός ουκρανικός στρατός. Και, βεβαίως, ενός κακού μύρια έπονται.
Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι αποσπούν ένα καινούργιο μεγάλο πελάτη, των 46 εκατ. ψυχών, που θα τον υποχρεώσουν να αντικαταστήσει όλα τα ρωσικής κατασκευής οπλικά συστήματα με τα οποία είναι εξοπλισμένος ο ουκρανικός στρατός, με αμερικανικά και ευρωπαϊκά, όπως έγινε σε όλη την ανατολική Ευρώπη, φορτώνοντας με F-16, Mirage κ.λπ., την Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Βουλγαρία, Σλοβενία και άλλες χώρες που ενώ δεν απειλούνται από πουθενά, υπερχρεώνονται. Ήδη, η νέα εξουσία στο Κίεβο ανήγγειλε σχεδόν τον διπλασιασμό του προϋπολογισμού των εξοπλισμών, ενώ η χώρα έχει βυθιστεί στην ανέχεια και ζει με δανεικά που θα τα ακριβοπληρώσει. Επιπροσθέτως, οι δυτικοί θα πάρουν ως αντάλλαγμα για τη «βοήθειά» τους τα φιλέτα της χώρας, τραπεζικά, βιομηχανικά, αγροτικά κ.λπ.
Χώρα υπό κατάρρευση
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Michelle Caruso-Cabrera (12 Νοεμβρίου), διευθύντρια του διεθνούς τμήματος του CNBC, η οικονομία της Ουκρανίας είναι σε «ελεύθερη πτώση». Η οικονομική κατάσταση είναι «πραγματικά απελπιστική». «Οι πιθανότητες για την Ουκρανία να καταρρεύσει είναι πολύ, πολύ μεγάλες», δήλωσε ο Lubo Mitov, επικεφαλής οικονομολόγος του Institute of International Finance. Μέσα στο χρόνο, η οικονομία της Ουκρανίας θα πέσει τουλάχιστον κατά άλλο ένα 20%, γεγονός που θα δημιουργήσει πελώριο χάσμα στα φορολογικά έσοδα. Στους επόμενους έξι μήνες, η Ουκρανία θα χρειαστεί από 10 μέχρι 15 δισ. δολάρια περισσότερα απ’ αυτά που της έχουν υποσχεθεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και άλλοι οργανισμοί. Εάν δεν δοθεί χρήμα γρήγορα, «οι άνθρωποι θα ξεπαγιάσουν το χειμώνα», υπογραμμίζει με έμφαση ο Mitov, γιατί η χώρα δεν θα μπορεί να πληρώσει για το αέριο που χρειάζεται. «Η βιομηχανική παραγωγή, οι εξαγωγές, τα φορολογικά έσοδα και τα πραγματικά εισοδήματα έχουν διψήφια πτώση. Και ο χρηματοπιστωτικός τομέας είναι παγωμένος.» Τα κεφάλαια εγκαταλείπουν τη χώρα, γράφει η Caruso-Cabrera, προκαλώντας πτώση του εθνικού νομίσματος κατά 30% μόνο μέσα στην τελευταία βδομάδα!
Η αξία της ουκρανικής γρίβνια μειώθηκε στο μισό σε σχέση με το δολάριο και το ευρώ μέσα σε μερικούς μήνες και οι τιμές όλων των προϊόντων αυξάνονται αλματωδώς καθιστώντας τη ζωή των ανθρώπων ανυπόφορη.
Για να μην διακοπεί η ηλεκτροδότηση όλης της Ουκρανίας, με τη διαμεσολάβηση των Ευρωπαίων η ουκρανική Naftogaz κατέβαλε 1,45 δισ. ευρώ στη ρωσική Gazprom, μέρος μιας οφειλής 3 δισ. δολαρίων. Αλλά αυτή η καταβολή αφορά μόνο τμήμα από τα περασμένα. Πού θα βρεθούν τα χρήματα για το υπόλοιπο χρέος και για τις νέες δαπάνες;
«Το πλήρες κόστος του πακέτου λιτότητας που θέλουν οι Βρυξέλλες να επιβάλουν, και το οποίο επίσης θέλει να επιβάλει ο πρόεδρος Πιοτρ Ποροσένκο, υπολογίζεται ότι θα στοιχίσει τουλάχιστον 200 δισεκατομμύρια δολάρια», δήλωσε ο Αμερικανός δημοσιογράφος Martin Sieff.
Σαν συνέπεια της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ, συνεπικουρούντων των Ευρωπαίων και με εκτελεστικά όργανα τους Ουκρανούς εθνικιστές και φασίστες υπό τον ηγεμονία μερίδας των εντόπιων ολιγαρχών, η Ουκρανία βρίσκεται σε καθολική αποσύνθεση. Αφενός έχασε σημαντικό μέρος των εδαφών, του πλούτου και των κατοίκων της και αφετέρου καταρρέει παταγωδώς σε όλα τα επίπεδα μπαίνοντας σε τροχιά σκληρής εξάρτησης από το δυτικό μπλοκ.
Ποιες εκλογές;
«Αυτές δεν ήταν ελεύθερες εκλογές, αλλά μία φάρσα», δήλωσε ο Andrei Purgin, αναπληρωτής πρωθυπουργός της αυτοαποκαλούμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ. «Οι πολίτες εκφοβίστηκαν, οι εκλογές έγιναν με ένοπλους άντρες παντού σε όλη τη χώρα και η Ανατολική Ουκρανία δεν εκπροσωπήθηκε. Η Ουκρανία είναι σε βαθιά κρίση και αμφιβάλλω ότι η νέα Βουλή θα βρει κάποια διέξοδο. Έχουν διακόψει τη λειτουργία της χημικής βιομηχανίας, έχασαν το ανατολικό τμήμα και η Ευρώπη πληρώνει για το γκάζι που χρειάζεται η χώρα. Μία ελίτ που κόντραρε μία άλλη ελίτ ήρθε στην εξουσία, που δεν ενδιαφέρεται να δώσει λύση στην κρίση.»
«Οι πιο βρόμικες εκλογές που έχουν γίνει στην Ουκρανία», δήλωσε ο Γιούρι Μπόικο, επικεφαλής του Αντιπολιτευτικού Μπλοκ, όπως ονομάζεται το κόμμα που θεωρείται από τους δυτικούς σαν ο αντικαταστάτης του Κόμματος των Περιφερειών, του ανατραπέντος προέδρου Γιανουκόβιτς. Το Αντιπολιτευτικό Μπλοκ συμμετείχε στις εκλογές και μπήκε στη Βουλή με ένα ποσοστό σχεδόν 10%, εκπλήσσοντας τους δημοσιογράφους του φιλοκυβερνητικού Τύπου, κάτω από τις συνθήκες που διεξάχθηκαν οι εκλογές και με το πολύ μεγάλο ποσοστό αποχής που σημειώθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Ένα ποσοστό αποχής κοντά στο 50% που μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μεγαλύτερο.
Όλοι οι δείκτες επιβεβαιώνουν τον τρομακτικό διχασμό που καλλιεργήθηκε και εμπεδώθηκε σ’ αυτή την πρώην ειρηνική χώρα. Εάν εξαιρέσει κανείς το 70% που προσήλθε στις κάλπες σε δύο-τρεις περιφέρειες, όλες στο δυτικό τμήμα με επίκεντρο την περιφέρεια του Λβοβ, στις περισσότερες από τις 27 της χώρας το ποσοστό συμμετοχής ήταν πολύ χαμηλότερο, φτάνοντας μόλις στο 30% σε αρκετές από τις ανατολικές και νότιες περιφέρειες. Στην περιφέρεια του Ντονιέτσκ, που είναι η μεγαλύτερη της χώρας, με πάνω από τέσσερα εκατομμύρια κατοίκους και στην περιφέρεια του Λουγάνσκ, κάλπες στήθηκαν μόνο στη Μαριούπολη και σε κάποιους θύλακες που ελέγχονται από τον ουκρανικό στρατό. Σε εννιά περιφέρειες, το ποσοστό συμμετοχής ήταν κάτω από 45%, ενώ σε 15 περιφέρειες κάτω από 55%. Μόνο σε έξι δυτικές περιφέρειας η συμμετοχή πέρασε το 60%. Στην Οδησσό, το Χάρκοβο, το Κρίβιριγ, το Ντνιπροπετρόφσκ, τη Μαριούπολη και σχεδόν σε όλες τις περιφέρειες και τις πόλεις της ανατολικής, νότιας και κεντρικής Ουκρανίας κυριάρχησε η αποχή, και το Αντιπολιτευτικό Μπλοκ πήρε τα μεγαλύτερα ποσοστά του. Ακόμα και στην ίδια την περιφέρεια της πρωτεύουσας, του Κιέβου, το ποσοστό συμμετοχής ήταν χαμηλό. Εννοείται ότι στην Κριμαία, την οποία η κυβέρνηση του Κιέβου συνεχίζει να περιλαμβάνει στους χάρτες της, δεν στήθηκαν κάλπες, αφού η χερσόνησος έχει πλέον ενταχθεί κανονικά στη Ρωσική Ομοσπονδία.
Είναι φανερό ότι οι εκλογές αυτές, οι βουλευτικές, για την ουκρανική Φερχόβνα Ράντα, έγιναν βεβιασμένα προκειμένου να νομιμοποιηθεί στο εσωτερικό και το εξωτερικό το νέο καθεστώς που κυβερνάει την Ουκρανία, ή ό,τι έχει απομείνει από την Ουκρανία, ελέω Αμερικανών και Ευρωπαίων, που έβαλαν το δηλητηριασμένο χέρι τους σε μια χώρα ακέραιη και την έκαναν θρύψαλα, όπως συνηθίζουν να κάνουν τα τελευταία χρόνια, με απτά τα παραδείγματα Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύης, Αιγύπτου, Συρίας, Υεμένης, Σομαλίας, Σουδάν, Μάλι, Σιέρα Λεόνε, Τσαντ, Νιγηρίας, και, βεβαίως, της Παλαιστίνης, ενώ συνεχίζεται η υπονομευτική προσπάθειά τους για το Ιράν, την Κούβα, τη Βενεζουέλα και άλλες χώρες. Η Ουκρανία είναι η δεύτερη χώρα στη Μαύρη Θάλασσα, που υφίσταται τις καταστροφικές συνέπειες της αμερικανοευρωπαϊκής εμπλοκής, μετά τη Γεωργία, που από την ξένη παρέμβαση και τους τυχοδιωκτισμούς μιας ντόπιας κάστας, έχασε, μετά την Αμπχαζία, άλλο ένα κομμάτι από την επικράτειά της, τη Νότια Οσετία.
Για νοθεία στις εκλογές, μιλάνε και οι ακροδεξιοί εθνικιστές του κόμματος Σβόμποντα, που είναι το αντίστοιχο της Χρυσής Αυγής, που έκανε διαδήλωση διαμαρτυρίας στο Κίεβο επειδή έμεινε έξω από τη νέα Βουλή, με ποσοστό κάτω από το 5% που είναι το όριο εισόδου. Απ’ έξω έμεινε, με ακόμα χαμηλότερο ποσοστό, το κόμμα του επίσης φασιστικού και ακόμα πιο δολοφονικού Δεξιού Τομέα, που μαζί με το Σβόμποντα ανέλαβαν όλες τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, δολοφονίες, απαγωγές, βασανιστήρια, ξυλοδαρμούς, απειλές και βιασμούς, του νέου καθεστώτος, το οποίο εμφανίζεται πιο «μεσαίο», πράγμα αναγκαίο για να παρασύρεται η αμερικανική και η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Οι δυτικές ελίτ ξέρουν τον τρόπο και διαθέτουν τα κατάλληλα μέσα και εργαλεία για να χειραγωγούν τους πολίτες των χωρών τους και να αποσπούν τη συναίνεση ή τουλάχιστον την ανοχή τους για τις διεθνείς τυχοδιωκτικές πρακτικές των ολιγαρχών, που καταλήγουν σε εγκάθετα καθεστώτα, κατά κανόνα αυταρχικά.
«Οι βουλευτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής αποτελούν προσβολή στη δημοκρατία και σε εκατομμύρια Ουκρανούς», δήλωσε ο εκδότης του βρετανικού περιοδικού Politics First, υπογραμμίζοντας ότι με την αποτελεσματική καταστροφή, με συγκεκριμένες αποφάσεις και πρακτικές, εκατομμύρια Ουκρανοί πολίτες στερήθηκαν την εκπροσώπησή τους. Να σημειωθεί ότι το Κόμμα των Περιφερειών και το Κ.Κ. Ουκρανίας, σε όλη την προηγούμενη περίοδο, έπαιρναν αθροιστικά περίπου το 50% των ψήφων σε όλη τη χώρα. Είναι η πρώτη φορά που το Κ.Κ. Ουκρανίας μένει εκτός Βουλής από το 1991. Ο αποκλεισμός τους αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της άσκησης του εκλογικού δικαιώματος των πολιτών.
Διεθνείς αναλυτές επισημαίνουν ότι όλη η διαδικασία των εκλογών ήταν αντιδημοκρατική και σαθρή. Εννοείται ότι οι θεσμικοί παρατηρητές των Ευρωπαίων και των Αμερικάνων βιάστηκαν, πριν ακόμα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα, να ανακοινώσουν ότι οι εκλογές διεξάχθηκαν ομαλά και έγκυρα.
Συγκεντρώνοντας πληροφορίες από την καρδιά των διεκδικούμενων εδαφών ανάμεσα στους αυτονομιστές του Ντονιέτσκ και του Λουγάνσκ απ’ τη μια και των κυβερνητικών δυνάμεων, στρατού και παραστρατιωτικών, απ’ την άλλη, επιβεβαιώνεται η αλλοίωση των αποτελεσμάτων. Πέρα από τους αποκλεισμούς κομμάτων και υποψηφίων, τη μαζική τρομοκρατία, την πλύση εγκεφάλου κ.λπ., φαίνεται ότι παραποιήθηκαν τα αποτελέσματα όχι μόνο ως προς τα ποσοστά των κομμάτων που συμμετείχαν, αλλά και των βουλευτών που φέρονται ότι εξελέγησαν, ειδικά στις περίπου 200 μονοεδρικές, από τις 423 συνολικά. Στην ανατολική Ουκρανία, βουλευτές που σύμφωνα με τις καταμετρήσεις στα εκλογικά κέντρα έβγαιναν πρώτοι σε σταυρούς προτίμησης, βρέθηκαν δεύτεροι ή τρίτοι στα επίσημα αποτελέσματα. Οι Έλληνες βουλευτές που υπήρχαν στην προηγούμενη Βουλή φαίνεται ότι αποτελούν πλέον ανάμνηση μιας άλλης εποχής.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ακόμα κι απ’ αυτούς που ψήφισαν, εκφράστηκε -εμμέσως πλην σαφώς- μια έντονη δυσαρέσκεια για το υπό διαμόρφωση πολιτικό μόρφωμα και τους πολιτικούς που το επιβάλλουν. Κανένας από τους πρωταγωνιστές της νέας κατάστασης δεν πήρε σίγουρη ψήφο εμπιστοσύνης, παρ’ όλο που αυτοί μονοπωλούν όχι μόνο τα πόστα εξουσίας, αλλά και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ της χώρας, που προβάλλουν μόνο τη δική τους πολιτική θέση. Τόσο το κόμμα του προέδρου Ποροσένκο όσο και του πρωθυπουργού Γιατσενιούκ πήραν από ένα ισχνό 22%, ποσοστό που θεωρείται εξαιρετικά καχεκτικό. Επίσης, η μεγάλη αγαπημένη των διεθνών κύκλων και των δυτικών ΜΜΕ, η Γιούλια Τιμοσένκο, που την έβγαλαν από τη φυλακή χωρίς δικαστική συνδρομή, με το έτσι θέλω, μόλις κατάφερε να ξεπεράσει το όριο του 5%! Αυτή που διαλαλούσε ότι έπρεπε οι Ρώσοι της Ανατολικής Ουκρανίας να αφανιστούν με ατομική βόμβα. Κάτι που ζητάει και ο Ολέγ Λιασκό, με «το κόμμα του ενός» όπως το ονομάζουν οι Ουκρανοί, που μπήκε στη Βουλή με γραμμή κραυγαλέα εθνικιστική.
Εκλογές στην Αν. Ουκρανία
Κάτω απ’ αυτές τις σκληρές συνθήκες, πραγματοποιήθηκαν στο Ντονιέτσκ και το Λουγάνσκ εκλογές για τις νεοσύστατες Λαϊκές Δημοκρατίες, στις 2 Νοεμβρίου, με αναμενόμενα αποτελέσματα, αφού δεν συμμετείχαν τα κόμματα της εχθρικής παράταξης. Κι αυτές οι επίσης μονοδιάστατες εκλογές ενόχλησαν πολύ την ηγεσία του Κιέβου, που άρχισε να στέλνει στρατιωτικές ενισχύσεις στα περίχωρα των αυτονομημένων περιοχών και να παρενοχλεί με επιδρομές και βομβαρδισμούς τους 27 χιλιάδες στρατιώτες που υπολογίζεται ότι επανδρώνουν τις στρατιωτικές δυνάμεις του DPR και του LPR. Επί πλέον, ο πρόεδρος Ποροσένκο προχώρησε στην κατάργηση του ειδικού στάτους που υποτίθεται ότι θα ίσχυε στην Ανατολική Ουκρανία.
Όπως όλα δείχνουν, η κατάσταση, μετεκλογικά, εκτραχύνεται ραγδαία.
Οι νεκροί σε όλη την περιοχή έχουν ξεπεράσει τους τέσσερις χιλιάδες, εκ των οποίων περίπου χίλιοι στρατιώτες του ουκρανικού στρατού και ανυπολόγιστος αριθμός αμάχων. Οι τραυματίες υπολογίζονται σε 10 χιλιάδες. Πόλεις και χωριά έχουν ήδη αδειάσει ή μισοαδειάσει. Πολλοί άνθρωποι, που τα σπίτια τους καταστράφηκαν από τις εχθροπραξίες, ζούνε σε υπόγεια νοσοκομείων, σχολείων ή εργοστασίων, χωρίς ρεύμα, χωρίς θέρμανση, χωρίς τρεχούμενο νερό και χωρίς συντάξεις. Η κυβέρνηση απειλεί ότι θα διακόψει πλήρως την παροχή ρεύματος, επικαλούμενη ότι οι αυτονομημένες περιοχές δεν πληρώνουν. Από την πλευρά τους, οι αυτονομιστές κάλεσαν την κυβέρνηση να διαπραγματευτεί μαζί τους όλα τα εκκρεμή ζητήματα και δήλωσαν ότι θα μπορούσαν να αποπληρώνουν τα χρέη τους με άνθρακα που βγαίνει από τα μεγάλα ανθρακωρυχεία του Ντονμπάς.
Τα μισά ελληνικά χωριά είναι υπό την κατοχή των μεν και τα άλλα μισά των δε. Μερικά έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές. Δεκάδες σπίτια καταστράφηκαν από βομβαρδισμούς στο ελληνικό χωριό Καράν και ο κυβερνητικός στρατός μπήκε ξαφνικά στο ελληνικό χωριό Κιρίλοβκα για να εγκαταστήσει ανάμεσα στα σπίτια συστοιχίες πυραύλων! Οι κάτοικοι θορυβημένοι πετάχτηκαν έξω από τα σπίτια τους και διαμαρτυρήθηκαν, λέγοντας στους στρατιωτικούς ότι με αυτό τον τρόπο, το χωριό ολόκληρο καθίσταται στόχος των αντιμαχομένων και επίκειται η ολική καταστροφή του. Οι αξιωματικοί απάντησαν ότι εάν φοβούνται, να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να φύγουν από το χωριό. Μία οβίδα που έπεσε στο προαύλιο ενός σχολείου στο Ντονιέτσκ, διαμέλισε δύο μαθητές και τραυμάτισε αρκετούς άλλους. Σε όλες τις περιοχές ακούγονται καθημερινά εκρήξεις και πυροβολισμοί και, τις τελευταίες μέρες, κυκλοφορούν έντονες φήμες για επικείμενη επίθεση μεγάλης κλίμακας του κυβερνητικού στρατού, ενισχύοντας την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα όλων των κατοίκων ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης. Εντωμεταξύ, άρχισαν να δημοσιοποιούνται οι εκθέσεις διεθνών οργανώσεων που καταγγέλλουν τις φρικαλεότητες των παραστρατιωτικών, των οποίων ορισμένοι ηγέτες εκλέχτηκαν στη νέα Βουλή, κατακτώντας θέσεις σε μονοεδρικές περιοχές, όπως ο Ντμίτρο Γιαρός, ηγέτης του Δεξιού Τομέα και ο Αντρέι Μπιλιέτσκι, διοικητής του παραστρατιωτικού τάγματος «Αζόφ» και ηγέτης της οργάνωσης «Πατριώτης της Ουκρανίας».
Παντού, σε όλη τη χώρα γίνονται τρομοκρατικές ενέργειες κυρίως σε βάρος εκείνων που αντιτίθενται στο νέο καθεστώς ή εκφράζουν ιδέες και συμπεριφορές που δεν είναι αρεστές στους εθνικιστές και τους φασίστες. Σοκ προκάλεσε ο εμπρησμός, στις 29 Οκτωβρίου, στην Καρδιά του Κιέβου, του σινεμά «Οκτώβρης», που χτίστηκε το 1931, με ρίψη χειροβομβίδας μέσα στην αίθουσα την ώρα προβολής ταινίας στο πλαίσιο ενός προοδευτικού φεστιβάλ κινηματογράφου που διεξάγεται κάθε χρόνο στην ουκρανική πρωτεύουσα. Εκφοβιστικές ενέργειες, από το γκρέμισμα αγαλμάτων και τη βεβήλωση αντιπολεμικών μνημείων μέχρι τον εμπρησμό του μεγάρου στην Οδησσό με δεκάδες θύματα, δεν ξαφνιάζουν πλέον κανέναν. Η χώρα υποκύπτει στη βία και την εξουσία των συμμοριών.
Η αμερικανική παρέμβαση
Τελικά, οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι, σε συνεργασία με μερίδα των ολιγαρχών της Ουκρανίας και χρησιμοποιώντας τις φασιστικές και εθνικιστές οργανώσεις της δυτικής Ουκρανίας, κατάφεραν να διαλύσουν τη χώρα. Με τη συμμετοχή των πολιτικών και των μυστικών υπηρεσιών τους υπέθαλψαν τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς, αναζωπύρωσαν τις εθνικιστικές διαιρέσεις, χρηματοδότησαν άτομα και οργανώσεις για να ανατρέψουν τον νόμιμο πρόεδρο και να στεριώσουν το νέο καθεστώς. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ αναγνωρίζουν τις εκλογές της κυβέρνησης του Κιέβου υπό το βάρος των «έκτακτων περιστάσεων», δεν αναγνωρίζουν τις εκλογές στην Ανατολική Ουκρανία υπό το βάρος των ίδιων «έκτακτων περιστάσεων». Δημοκρατία κομμένη και ραμμένη στα συμφέροντά τους, όπως πάντα.
Μάλιστα, ο γερουσιαστής Τζον ΜακΚέιν βιάστηκε να καλέσει επισήμως στην Αμερική τους αρχηγούς των πιο γνωστών παραστρατιωτικών ομάδων, με τα εθνικιστικά και φασιστικά σύμβολα, για να νομιμοποιήσει τις αγριότητές τους και τη συμμετοχή τους στη νέα εξουσία. Έτσι, ο Semen Semenchenko, αρχηγός του παραστρατιωτικού τάγματος του Ντονμπάς, ο Yurii Bereza του Dnipro και ο Andrii Teteruk του Myrotvorets ταξίδεψαν με όλες τις τιμές στην Ουάσιγκτον.
Οι Δυτικοί έχουν γυρίσει πολιτικά την Ουκρανία στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου και οικονομικά στον Μεσαίωνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα χρησιμοποιούν για την προπαγάνδα τους το ραδιοσταθμό της CIA Radio Liberty/Radio Free Europe που εκπέμπει στα ρωσικά, τα ουκρανικά, τα πολωνικά κ.λπ. από τα χρόνια της αντιπαράθεσης ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης.
O Γερμανός Alexander Neu, βουλευτής του Die Linke, δήλωσε ότι «το ουκρανικό καθεστώς δεν κάνει τίποτα χωρίς την έγκριση των Αμερικάνων». Και έτσι, η Ουκρανία γκρεμίζεται στην άβυσσο.
Φωτο Στ. Ελληνιάδη: Το σφυροδρέπανο παρέμεινε συμβολικά στην ανατολική Ουκρανία και μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας, το 1991
