της Εύας Μπαμπαλώνα*
Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, το τρίτο ιατρείο αλληλεγγύης που δημιουργήθηκε στη χώρα, ξεκίνησε την πορεία του 3 χρόνια πριν, όταν μετά τη συμμετοχή υγειονομικών στο κίνημα αλληλεγγύης των μεταναστών απεργών πείνας, μια μικρή ομάδα 15 περίπου ανθρώπων αποφάσισε να βάλει μπροστά μία υγειονομική δομή πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας για όλους εκείνους που το κράτος θέλει να μην βλέπει: τους ανθρώπους χωρίς χαρτιά, είτε πρόκειται για Έλληνες είτε για μετανάστες.
Εξαρχής, το ΚΙΑ Θεσσαλονίκης είχε ξεκάθαρο τον αντιφασιστικό χαρακτήρα της δράσης του, τη διαφύλαξη της αυτονομίας του και της ανεξαρτησίας του και το γεγονός ότι, εκτός από τον καθημερινό πολιτικό αγώνα για την άρση των αποκλεισμών στην Υγεία, θα παρέχει πραγματικές ποιοτικές υπηρεσίες υγείας σε όσους είναι αποκλεισμένοι και ακροβατούν καθημερινά στη γραμμή ζωής-θανάτου και αρρώστιας-υγείας.
Στο μεταξύ, το ΚΙΑ Θεσσαλονίκης αγκαλιάστηκε πολύ γρήγορα από τους κατοίκους της πόλης τόσο με όρους αναγνώρισης, όσο και με όρους εμπιστοσύνης. Τα δυο βασικά χαρακτηριστικά της συνάντησης και της αλληλεγγύης.
Στη διάρκεια αυτής της πορείας, μεταξύ των υψηλών απαιτήσεων σε παροχή φροντίδας Υγείας και εσωτερικών πολλές φορές παλινωδιών, το ΚΙΑ Θεσσαλονίκης συνέβαλε στη δημιουργία κι άλλων αυτόνομων δομών στη χώρα, όπως π.χ. τα ΚΙΦΑ Δράμας και Κορίνθου, συμμετείχε ενεργά στη δικτύωση των υγειονομικών δομών αλληλεγγύης και προσπάθησε με τις αντίστοιχες καμπάνιες να απαντάει διαρκώς και με συνέπεια στη φασιστική ρητορεία του Υπουργείου Υγείας. Ταυτόχρονα, αγωνίζεται καθημερινά με τους χρήστες των υπηρεσιών, με αλληλέγγυες συλλογικότητες και υγειονομικούς φορείς να χτίσει ένα κίνημα διεκδίκησης του αυτονόητου: την άρση των αποκλεισμών στην Υγεία.
Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης μαζί με τα περισσότερα αυτόνομα κοινωνικά ιατρεία αλληλεγγύης στη χώρα, κατάφεραν με τη συνέπειά τους τόσο στην παροχή υπηρεσίας, όσο και με τις πολιτικές τους δράσεις να έχουν το ηθικό πλεονέκτημα απέναντι σε όποιες επιφυλάξεις μπορούν να παρουσιαστούν, καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα, να αποδείξουν πως η αλληλεγγύη είναι πολιτική δράση αντίστασης απέναντι στη βαρβαρότητα και τον φασισμό και να κάνουν ρητό πολιτικό λόγο το αίτημα να αρθούν όλοι οι αποκλεισμοί στην Υγεία.
Την υπόθεση της Αλληλεγγύης, λοιπόν, γιόρτασε τις προάλλες το ΚΙΑ μαζί με άλλες δομές αλληλεγγύης της πόλης, με το κινηματικό κομμάτι της και με μεμονωμένους αλληλέγγυους πολίτες, σε μια μεγάλη συναυλία-γιορτή με τους Θανάση Παπακωνσταντίνου, Ματούλα Ζαμάνη και Γιάννη Χαρούλη.
Μια γιορτή Αλληλεγγύης για να συναντηθούμε, να στηρίξουμε το ΚΙΑ, να γιορτάσουμε και να δώσουμε την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε να συναντιόμαστε με αλληλεγγύη στον δρόμο και στον αγώνα για την αξιοπρέπεια, τη ζωή και τη χαρά! Και έτσι κι έγινε…
* Εύα Μπαμπαλώνα, Μέλος του ΚΙΑ Θεσσαλονίκης
