Ή, στο σπίτι του κρεμασμένου…
«Το ΣΕΠΕ διαμορφώνει, παράλληλα με τη δράση του, συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων και συμβάλλει στη διατήρηση της εργασιακής ειρήνης. Επιλύει ατομικές και συλλογικές διαφορές και συνδράμει τους εταίρους στην υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας».
Όταν στο Σώμα των Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) το υπουργείο θέτει ως στόχους τη διαμόρφωση υγιούς ανταγωνισμού και την εργασιακή ειρήνη και μάλιστα αυτό το ονομάζει αναμόρφωση, τότε μην ψάχνει αλλού αποδιοπομπαίους τράγους για την εγκληματική κατάσταση που επικρατεί στις εργασιακές σχέσεις. Μετά τις δεκάδες νομοθετικές παρεμβάσεις του τελευταίου χρόνου που νομιμοποιούν τις παρανομίες της εργοδοσίας (επέκταση σε 36 από 18 μήνες της ενοικιαζόμενης εργασίας, άρση των όποιων περιορισμών για την ελαστική απασχόληση και την εκ περιτροπής εργασία, αύξηση της διαθεσιμότητας κ.λπ.) και τις παρεμβάσεις που έγιναν όλα τα προηγούμενα χρόνια και ακυρώνουν την όποια δυνατότητα ελέγχου και τιμωρίας των παραβάσεων, έρχεται και νέο νομοσχέδιο για το ΣΕΠΕ. Και ο υφυπουργός Εργασίας δεν διστάζει να δηλώσει: «Η μεγάλη απορρύθμιση που παρατηρείται στην αγορά εργασίας σε μεγάλο βαθμό οφείλεται και στους ελλιπείς ελέγχους και τις αδυναμίες του ΣΕΠΕ» και να την χαρακτηρίσει «μια υπηρεσία υποστελεχωμένη, γραφειοκρατική χωρίς σύγχρονα μέσα και υποδομές, χωρίς διοικητική αυτοτέλεια, δυσκίνητη».
Κι όμως, στην απόκρυψη επί δεκαήμερο του θανατηφόρου εργατικού ατυχήματος σε κτίριο του υπουργείου Εργασίας, δεν είναι οι υπηρεσίες της επιθεώρησης εργασίας που ολιγώρησαν, αλλά η πολιτική ηγεσία. Οι πράγματι αποδεκατισμένες και απονευρωμένες υπηρεσίες του ΣΕΠΕ, ακόμα και όποτε διενεργούν ελέγχους ή επιβάλλουν κυρώσεις, υπονομεύονται από τις πολιτικές αποφάσεις, ή τα νομοθετικά παραθυράκια. Χθες μόλις, ένας εργοδότης επιτέθηκε σε υπαλλήλους του ΣΕΠΕ που πήγαν να ελέγξουν την επιχείρησή του. Πού είναι η νομική θωράκιση των ελεγκτών, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τέτοιες μορφές εργοδοτικής αυθαιρεσίας και παραβατικότητας;
Μάλλον αλλού στοχεύει η «αναμόρφωση» του ΣΕΠΕ. Στην εξυπηρέτηση της «εργασιακής ειρήνης», δηλαδή στην κατευναστική παρέμβαση προς τους διαμαρτυρόμενους εργαζόμενους, ή στην απορρόφηση τυχόν εργασιακών κραδασμών. Αυτό, άλλωστε, επιβάλλει το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα και ορίζει το ΣΕΠΕ ως γνωμοδοτικό όργανο για τις Ειδικές Επιχειρησιακές Συμβάσεις.
Τέλος, για να έχουμε μια πλήρη εικόνα του… οργασμού πολιτικών που παράγει το υπουργείο της κυρίας Κατσέλη, να σημειώσουμε και τα προγράμματα που θα μοιράσει σε ένα άλλο συμπαθή (στους κυβερνητικούς κύκλους) κλάδο επιχειρηματιών: τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης. Αυτά, λοιπόν, θα αναλάβουν την επιμόρφωση των μικρών εργοδοτών για να αναλάβουν οι ίδιοι το ρόλο του τεχνικού ασφαλείας! Αν, δηλαδή, ο εργολάβος καθαριότητας του υπουργείου Εργασίας είχε επιμορφωθεί, θα είχε γλιτώσει ο Αιγύπτιος εργαζόμενος;
Γ.Κ.
