Ένα μικρό μόνο ποσοστό των προσφυγικών κυμάτων έχει καταφέρει να φτάσει τα τελευταία χρόνια στις σκανδιναβικές χώρες. Που είναι ζάπλουτες, τουλάχιστον σε σχέση με τον ευρωπαϊκό Νότο. Παρ’ όλα αυτά πρωτοστατούν στην πανευρωπαϊκή αντιπροσφυγική υστερία, «θεσμική» και «εξωθεσμική». Και τα ακροδεξιά κόμματα στη Δανία, τη Σουηδία, τη Φιλανδία (αλλά και την εκτός Ε.Ε. Νορβηγία), αποσπώντας ποσοστά της τάξης του 10 και 20%, καθίστανται ρυθμιστές της πολιτικής ζωής. Είναι πραγματικά ένα ερώτημα, γιατί συμβαίνει αυτό σε κράτη που θεωρούνται από κάθε άποψη «τα πιο προηγμένα και πλούσια στην Ευρώπη»…
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές αποτελεί η επικύρωση (και… επαύξηση) της χρηματικής ποινής που επιβλήθηκε σε διακεκριμένη Δανέζα από τη «δικαιοσύνη» της χώρας της επειδή πήρε στο αυτοκίνητο της μια οικογένεια προσφύγων που βάδιζαν σε έναν αυτοκινητόδρομο με κατεύθυνση τη Σουηδία, τους κέρασε κέικ και χυμό, και τους οδήγησε στο σιδηροδρομικό σταθμό της Κοπεγχάγης. Η υπεράνω υποψίας Λίζμπεθ Ζόρνιγκ, πρώην πρόεδρος του (κρατικού) «Εθνικού Συμβουλίου της Δανίας για τα Παιδιά», καταδικάστηκε πρωτόδικα σε πρόστιμο 45.000 κορόνων, ενώ μπορεί και να διωχθεί ποινικά για… «λαθραία διακίνηση παράνομων μεταναστών».
Έκπληκτη, άσκησε έφεση – που εκδικάστηκε αυτήν την εβδομάδα. Αποτέλεσμα; Επικύρωση του αρχικού προστίμου και αύξησή του σε 50.000 κορόνες. Η απόφαση μάλλον έκανε… καλό στη μέχρι πρότινος αφελή Λίζμπεθ Ζόρνιγκ, που είπε: «Έλπιζα ότι η αρχική απόφαση οφειλόταν σε παρεξήγηση. Και πίστευα ότι τα δικαστήρια στη χώρα μου εδράζονται σε αξιοπρεπείς αρχές. Τώρα πια, δεν πιστεύω στο νομικό μας σύστημα». Η Λίζμπεθ Ζόρνιγκ εξήγησε στο δικαστήριο ότι δεν γνώριζε πως παρανομούσε όταν είδε την εξαντλημένη οικογένεια με τα δύο πεντάχρονα κοριτσάκια και αποφάσισε να τη βοηθήσει. Αλλά έκανε το σφάλμα να συμπληρώσει ότι «έχω πέντε παιδιά – και θα ντρεπόμουν να τους πω ότι άφησα μια οικογένεια να περπατά στον αυτοκινητόδρομο επειδή φοβήθηκα τις νομικές συνέπειες»…
Η Δανία είναι ήδη στιγματισμένη με την απόφασή της να κατάσχει τιμαλφή και άλλα αντικείμενα αξίας που τυχόν έχουν πάνω τους οι πρόσφυγες ώστε να καλύπτει το κόστος της «προσωρινής διαμονής τους στη Δανία». Τώρα γίνεται η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που και επίσημα δεν αναγνωρίζει τη λεγόμενη «ανθρωπιστική εξαίρεση», δηλαδή τη δυνατότητα να βοηθήσει κάποιος πολίτης της έναν υπήκοο τρίτης χώρας για ανθρωπιστικούς λόγους, χωρίς να θεωρηθεί… σωματέμπορος. Σύντομα αναμένεται να χάσουν τις ψευδαισθήσεις για τις «αξιοπρεπείς αρχές» της χώρας τους εκατοντάδες ακόμη Δανοί πολίτες, που κατηγορούνται για τον ίδιο λόγο. Η εκδίκαση των υποθέσεών τους είχε αναβληθεί, αναμένοντας την απόφαση του Ανώτατου Εφετείου για τη Ζόρνιγκ…
Ε.Φ.
