Με χίλια ζόρια και παρατυπίες έκαναν e-εκλογές για το Συμβούλιο Διοίκησης. Της Φωτεινής Ψαλτάκη
Οι αναφορές βρίθουν στα κατεστημένα ΜΜΕ και στις συνεντεύξεις Τύπου των πολιτικών προϊσταμένων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η συμμετοχή των καθηγητών των Πανεπιστημίων στις εκλογές για τα Συμβούλια Διοίκησης ξεκινούν από το 75% και φτάνουν στο 99%. Πολιτικό συμπέρασμα; Οικτρές μειοψηφίες μάς ταλαιπωρούσαν χρόνια, αντιστεκόμενες στην εφαρμογή νόμων που αλλάζουν το DNA του ελληνικού πανεπιστημίου. Η μεταρρύθμιση προχωρά με τη συναίνεση της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Ταυτόχρονα, σιγή ιχθύος τηρείται για τα αντίστοιχα αποτελέσματα στο χωριό του Αστερίξ-Πανεπιστήμιο Αιγαίου. 52% των ψηφοφόρων ενέκριναν(;) με την ψήφο τους το ψηφοδέλτιο των υποψήφιων εσωτερικών μελών του Συμβουλίου, δηλαδή το 48% αρνήθηκε αυτή τη νομιμοποίηση. Για να φτάσουμε σ’ αυτό το συντριπτικό ποσοστό του 52%, χρειάστηκε η εφορευτική επιτροπή-Πρυτανική Αρχή (τα ίδια πρόσωπα είναι) να παρατείνει, παράτυπα, για ώρες την ηλεκτρονική ψηφοφορία, να δεχθούν εκατοντάδες συνάδελφοι τηλέφωνα «παρότρυνσης», να λοιδορηθεί δημοσίως στα ΜΜΕ το σώμα των μελών ΔΕΠ που κατέθεσε ένσταση για το τυπικό (την οποία ένσταση στην Αρχή αρνήθηκε να πρωτοκολλήσει η γραμματεία της εφορευτικής επιτροπής-Πρυτανικής Αρχής), να ονομαστεί «το κρέας ψάρι» από την εφορευτική επιτροπή (η παρεμπόδιση των δύο πρώτων εκλογικών διαδικασιών ονομάστηκε άγονη διαδικασία, η παρεμπόδιση της ηλεκτρονικής-τρίτης στη σειρά εκλογικής διαδικασίας ονομάστηκε «αναβολή»), να απειληθούν με Αυτόφωρο τα μέλη ΔΕΠ και φοιτητικών συλλόγων που ήταν παρόντα στην τρίτη παρεμπόδιση, να βγάλουν καταγγελτικές ανακοινώσεις το προεδρείο της ΠΟΣΠΕΠ και νομαρχιακές οργανώσεις της Νέας Δημοκρατίας ζητώντας την επέμβαση του εισαγγελέα. Σε ένα καθεστώς -που ένας κακοπροαίρετος θα ονόμαζε τρομοκρατίας- είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτο που ένα ποσοστό 48% των εχόντων δικαίωμα του εκλέγειν, αρνήθηκε να το χρησιμοποιήσει. Τι συμβαίνει, λοιπόν, σ’ αυτό το γαλατικό χωριό, το οποίο οδήγησε στη σιωπή τους άλλοτε λαλίστατους ΔΕΠ που αντιπροσωπεύουν την κυβερνητική πολιτική, την οποία συχνά-πυκνά δε, υπηρετούν από τη θέση του γενικού γραμματέα υπουργείου; Μήπως αυτό το γεγονός συνδέεται και με ένα άλλο πρόσφατο, όπως εκείνης της απεργίας διαρκείας των καθηγητών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όταν κανένας άλλος συνδικαλιστικός φορέας σε ελληνικό πανεπιστήμιο (ΔΕΠ, φοιτητές, διοικητικοί) δεν έκανε κάτι αντίστοιχο εκείνη την περίοδο;
«Ιδιαιτερότητα» με ιστορικό
Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε καλύτερα αυτή την «ιδιαιτερότητα» θα πρέπει να δούμε, καταρχήν, κάποια δεδομένα που καταγράφει η τοπική ιστορία. Η αναλογία 50-50 περίπου είναι μια καταγραφή η οποία αποτυπώνεται στις τελευταίες δύο εκλογικές διαδικασίες του συλλόγου ΔΕΠ, με την αριστερή πλειοψηφία του συλλόγου να τη δίνει η συμμετοχή κυρίως των συμβασιούχων διδασκόντων, οι οποίοι δεν είχαν το δικαίωμα του εκλέγειν στις εκλογές για το Συμβούλιο Διοίκησης. Η παρούσα κοινοβουλευτική πλειοψηφία των τριών κομμάτων, στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου εκφράζεται ήδη εδώ και πολλά χρόνια σε μια ενιαία συνδικαλιστική παράταξη (πριν καν δημιουργηθεί το κόμμα της ΔΗΜΑΡ), γεγονός το οποίο έχει οδηγήσει σε αντίστοιχη συνένωση των αριστερόστροφων δυνάμεων σε ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο επίσης (για τον κεντρικό Σύλλογο κατεβαίνει και ψηφοδέλτιο της ΔΗΠΑΚ-ΚΚΕ, ενώ για το Παράρτημα Μυτιλήνης κατεβαίνει ένα μόνο ενιαίο ψηφοδέλτιο με το όνομα Αριστερή Κίνηση Μυτιλήνης απέναντι στους ενιαίους –νυν- «κυβερνητικούς»).
Και πάλι, όμως, αυτό από μόνο του δεν εξηγεί πως αυτή η αναλογία διατηρήθηκε σε ένα κλίμα δύσκολο, όπως περιγράφηκε παραπάνω και ειδικά καθώς αρκετοί πίστευαν ότι η πραγματική κατάσταση στο συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο ομοιάζει με την κατάσταση για τη χώρα όπως παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ, δηλαδή δυο άκρα και ένας μεγάλος μεσαίος χώρος που ψάχνει μια light λύση που μπορούν να προσφέρουν η Πρυτανική Αρχή και οι αποφάσεις της Συνόδου της. Με αυτό τον τρόπο καθηγητές-υποψήφιοι για το Συμβούλιο Διοίκησης που παρουσίαζαν τις «αριστερές» τους θέσεις και η ίδια η Πρυτανική Αρχή που ανέλαβε το ρόλο της εφορευτικής επιτροπής, θα αποτελούσε το δούρειο ίππο για την εκμηδένιση του ποσοστού της αντίθεσης προς τις εκλογές, όπως έγινε αντίστοιχα σε άλλα Πανεπιστήμια.
Αμ δε! Οι δούρειοι ίπποι δεν μπόρεσαν να λειτουργήσουν ως τέτοιοι, γιατί είχαν ήδη αποδεχθεί ότι ήταν απλά ξύλινα αλογάκια τους προηγούμενους μήνες, μέσα από μια ευρεία γκάμα γεγονότων που είχαν προηγηθεί. Καταρχήν, δύο χρόνια πριν, είχε συγκροτηθεί ένας συντονισμός όλων των συνδικαλιστικών φορέων του πανεπιστημίου. Οι δράσεις αυτού του συντονισμού δεν είχαν πάντα τη στήριξη των Πρυτανικών Αρχών, αντίθετα μερικές φορές οδηγούνταν σε ενέργειες και κείμενα που έθεταν τα κακώς κείμενα και πρακτικές. Μερικοί φοιτητικοί σύλλογοι, δε, έπαιξαν ενεργό ρόλο σ’ αυτό, αναδεικνύοντας την αδυναμία αντιμετώπισης των ύψιστων προβλημάτων σίτισης και στέγασης, παρά την απεγνωσμένη προσπάθεια της πλειοψηφούσας ΔΑΠ να τα υποβαθμίσει, στηρίζοντας τη λειτουργία της Πρυτανικής Αρχής με ημερίδες και happening στα μπαράκια. Ακολουθεί ο Σύλλογος Συμβασιούχων ο οποίος σπάει ένα απόστημα ετών και αναδεικνύει για πρώτη φορά ένα άλλο πρόσωπο. Παρατυπίες στις επιλογές συνεργατών-υπαλλήλων, διπλές και τριπλές συμβάσεις στους ίδιους «καλούς» υπαλλήλους. Δημοσιεύματα σε τοπικό και αθηναϊκό Τύπο εμφανίζουν πολλαπλές ταυτόχρονες συμβάσεις σε ημέτερους καθηγητές και «δικούς» μας υπαλλήλους, με σχεδόν διπλασιασμό του μισθού τους, όταν ταυτόχρονα η μείωση των πιστώσεων για τους διδάσκοντες 407/80, τους οδηγεί σε πραγματική απόγνωση. Καθηγητές πιέζουν τους φοιτητές να αγοράζουν χωρίς απόδειξη τα βιβλία τους, στα εκλεκτορικά χρησιμοποιούνται για τον σωφρονισμό ορισμένων και πολιτικά κριτήρια και αυτό αντί να στηλιτευτεί από τους «άρχοντες», αποτελεί τελικά κριτήριο επιβράβευσής τους με τη συμμετοχή σε ιδρυματικά ερευνητικά προγράμματα. Και το κερασάκι στην τούρτα ήταν όταν με μεγάλη πλειοψηφία και χωρίς να έχει προηγηθεί συνδικαλιστικής παράταξης πρόταση (μόνο κάποια μέλη της Αριστερής Κίνησης Μυτιλήνης το πρότειναν) αποφασίστηκε απεργία διαρκείας, η Πρυτανική Αρχή ταξίδευε στα νησιά του Πανεπιστημίου Αιγαίου, διοργανώνοντας συναντήσεις στις οποίες καλούσε τα μέλη ΔΕΠ να σταματήσουν άμεσα τις κινητοποιήσεις.
Ταυτόχρονα, μέλη ΔΕΠ τα οποία επικαλούνταν την αριστεροφροσύνη τους, δηλώνοντας πως είναι κοντά ή ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ δήλωναν δημοσίως ότι είναι αντίθετοι με την απεργία και θα κάνουν μαθήματα. Τα επιχειρήματά τους δε, ήταν έωλα, καθώς είτε καταδίκαζαν τη μοναχικότητα του συγκεκριμένου αγώνα μακριά από το εργατικό κίνημα (τη στιγμή που τοπικά συνδικαλιστικά σωματεία, εργατικά κέντρα και τα μη κυβερνητικά αριστερά κόμματα δήλωναν δημοσίως τη συμπαράστασή τους), είτε χρησιμοποιούσαν τη φρασεολογία των δεξιών συνδικαλιστών («οι φοιτητές μας θα χάσουν το εξάμηνο», «μα τι απεργία είναι αυτή αφού πληρώνεστε»). Βέβαια, η αιτία της επιθετικής αυτής αντίδρασης ήταν άλλη. Όπως ειπώθηκε, «ευτυχώς που έγινε η απεργία και είδαμε συναδέλφους που πριν δεν πατούσαν το πόδι τους στις αίθουσες, να διδάσκουν ως απεργοσπάστες. Αυτοί οι προγραμματάκηδες «ιπτάμενοι», είχαν κλείσει εκ των προτέρων εισιτήρια και δεν ήθελαν να τα χάσουν. Συνολικά η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθαρά ταξική, με τους χαμηλόβαθμους και χαμηλοαμειβόμενους να συμμετέχουν.
Στο χορό και φοιτητές, συμβασιούχοι, διοικητικοί
Σιγά-σιγά στον αγώνα μπήκαν και οι φοιτητές, οι οποίοι υποχρεώθηκαν να πληρώνουν τη σίτισή τους και να αποχωρήσουν από τις φοιτητικές εστίες. Εκνευρισμένοι από την πρυτανική απάθεια, έφτασαν στο σημείο να αφήσουν στο γραφείο του πρύτανη, δεκάδες πιάτα με σούπα (το μόνο που έτρωγαν στη φοιτητική λέσχη, για μέρες) κι αυτό παρά τις προσπάθειες της πρυτανικής φοιτητικής παράταξης ΔΑΠ, η οποία μάζεψε τον κόσμο από τα μπαρ και τους είπε να σηκώσουν το χέρι στην πρόταση να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις.
Στο χορό των κινητοποιήσεων είχαν μπει οι συμβασιούχοι υπάλληλοι, αντίθετοι με την προσπάθεια της Πρυτανικής Αρχής να δώσει το φιλέτο της φύλαξης και της καθαριότητας σε εργολάβους με ISO (και όχι στους αυτο-οργανωμένους φύλακες και καθαρίστριες), θέμα που ήρθε μέχρι τη Βουλή με ερώτηση του ΚΚΕ, αλλά και το μεγάλο σωματείο των διοικητικών, όταν ήρθε το φιρμάνι με τη διαθεσιμότητα. Είχε προηγηθεί, βέβαια, νέο Δ.Σ. στο σωματείο αυτό, με την παλιά φουρνιά των συνδικαλιστών (που θα τους αναγνώριζες από τις θέσεις προϊσταμένων και τα ποσά στο Διαύγεια για παροχή έξτρα έργου) να μην κατεβάζει ψηφοδέλτιο. Ήδη το Πανεπιστήμιο Αιγαίου διανύει την τρίτη βδομάδα κινητοποιήσεων των διοικητικών. Στην άλλη πλευρά, η Πρυτανική Αρχή δήλωσε αρχικά ότι θα κλείσει το Πανεπιστήμιο αν υπάρξει έστω και μια αποχώρηση υπαλλήλου, ενώ τώρα παρακαλεί και απειλεί για «ανοικτό» πανεπιστήμιο, οι κυβερνητικοί- πρυτανικοί ΔΕΠ ζητούν να σταματήσει η κατάληψη για να πληρωθούν από τα ερευνητικά τους προγράμματα και οι κυβερνητικοί-πρυτανικοί υπάλληλοι αναφέρουν στις συνελεύσεις τους ότι δεν πρέπει να διεκδικήσουν δικαστικώς τη δικαίωσή τους (οι υπό διαθεσιμότητα) γιατί θα πτωχεύσει η χώρα από τις αποζημιώσεις! Την τελική λύση θα τη δώσει το υπουργείο με… χειρουργείο. Θα αφαιρέσει τα «κακά» τμήματα στο Σχέδιο «Αθηνά» για να καθαρίσει ο τόπος… Τότε είναι όμως που η χύτρα που βράζει μήνες τώρα, θα ανατιναχθεί και ξαφνικά θα γίνουν όλοι Οβελίξ.
