Προκύπτει ερώτημα αν καλείται επίσημα η Κυπριακή Δημοκρατία ή αν ο Αναστασιάδης θα παραστεί σαν εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς, ισότιμος δηλαδή του Τουρκοκύπριου εκπροσώπου Ακιντζί
Του Σπύρου Παναγιώτου
Οι επικίνδυνοι εφησυχασμοί που γέννησε η «κατάρρευση» του κύκλου των συνομιλιών Αναστασιάδη – Ακιντζί στην Ελβετία δεν κράτησαν πολύ, παρά τις προθέσεις των κατ’ επάγγελμα και συνήθεια εφησυχαζόντων. Όλοι τώρα προετοιμάζονται για έναν νέο γύρο διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού στα πλαίσια μιας διεθνούς συνάντησης, αυτή τη φορά στη Γενεύη στις 12 Γενάρη.
Η σύνθεση της Διεθνούς Συνόδου ακόμα και η ημερήσια διάταξη, δεν έχουν ακριβώς καθοριστεί και συμφωνηθεί. Έχει καθοριστεί, με ασφυκτική πίεση της τουρκικής πλευράς και της εκπροσώπου των ΗΠΑ, μόνο η ημερομηνία. Είναι και αυτό ενδεικτικό της «σπουδής» με την οποία εξωθείται η Κυπριακή Δημοκρατία, και αποδέχεται ο Κύπριος πρόεδρος Αναστασιάδης, να κλείσει άρον – άρον το Κυπριακό το συντομότερο δυνατόν.
Από την πλευρά της Τουρκίας δηλώθηκε, ότι θα παραβρεθεί ο ίδιος ο Ερντογάν. Παραμένει άγνωστο αν θα ικανοποιηθεί το ελληνικό αίτημα να προηγηθεί διμερής συνάντηση Τσίπρα – Ερντογάν, προκείμενου να διερευνηθούν δυνατότητες και όρια συμφωνιών. Προς το παρόν η τουρκική πλευρά δεν αξιολογεί ως σημαντική τη διμερή συνάντηση και η ελληνική πλευρά, όχι τυχαία, δεν έχει γνωστοποιήσει τι θα κάνει αν δεν ικανοποιηθεί το αίτημα της.
Σύμφωνα με καταγγελία πέντε κομμάτων της Κύπρου (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Συμμαχία Πολιτών, Αλληλεγγύη και Κίνημα Οικολόγων-Συνεργασία Πολιτών), προκύπτουν ερωτήματα αν καλείται επίσημα η Κυπριακή Δημοκρατία ή αν αντίθετα ο Αναστασιάδης θα παραστεί σαν εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς, ισότιμος δηλαδή του Τουρκοκύπριου εκπρόσωπου Ακιντζί. Το γεγονός ότι η καταγγελία δεν διαψεύστηκε ευθέως από τον Αναστασιάδη μαρτυρά την επιβολή στην πράξη, όσων προβλέπει το σχέδιο «λύσης» του Κυπριακού που κάνει λόγω για «εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία». Στη σύνοδο θα πάρει μέρος η Βρετανία, σαν εγγυήτρια δύναμη, ενώ συζητείται ακόμα η συμμετοχή της Ε.Ε. (η τουρκοκυπριακή πλευρά αποδέχεται την παρουσία της ως παρατηρητή) και του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Το ίδιο άγνωστη είναι και η ημερήσια διάταξη της Συνόδου Κορυφής. Στην κοινή δήλωση των πέντε κομμάτων της Κύπρου επικρίνεται ο πρόεδρος Αναστασιάδης «για την αποδοχή και εφαρμογή ενός ασφυκτικού χρονοδιαγράμματος που καταλήγει στη Διάσκεψη της 12ης Ιανουαρίου 2017, ανεξαρτήτως της όποιας εξέλιξης στη διαπραγμάτευση της πτυχής του εδαφικού ή των άλλων πτυχών που είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης αυτό το χρονικό διάστημα».
Η υπαναχώρηση δίνει τη δυνατότητα στην τουρκική πλευρά να οδηγήσει στο τραπέζι της Διάσκεψης της 12ης Ιανουαρίου 2017 όλα τα μη συμφωνηθέντα θέματα, όλων των πτυχών.
Έτσι στο τραπέζι της Διάσκευψης θα εξεταστούν όλα τα θέματα, υπό την πίεση ενός προαναγγελθέντος εκβιασμού, και όχι αποκλειστικά το θέμα της αποχώρησης του τουρκικού στρατού και της κατάργησης των εγγυήσεων, από την πρώτη ημέρα εφαρμογής της λύσης, που θα ήταν και το μοναδικό της αρμοδιότητας της.
Κάτω από αυτές τις εξελίξεις δικαιώνονται οι εκτιμήσεις του δημοσιογράφου Δ. Κωνσταντακόπουλου που σε πρόσφατο άρθρο του σημείωνε: «Το αν θα “λυθεί” το Κυπριακό, δηλαδή, αν θα διαλυθεί το κυπριακό κράτος δεν εξαρτάται από Αναστασιάδη, Ακιντζί, Κοτζιά, Τσίπρα. Εξαρτάται: α) από το τι θα πράξουν οι Κύπριοι πολίτες, που είναι σε θέση να υπερασπιστούν το κράτος τους, σε τυχόν νέο δημοψήφισμα
β) από το αν θα τα βρουν αυτοί που όντως διαπραγματεύονται την Κύπρο, δηλαδή Ερντογάν, Νούλαντ, διάφορες ομάδες της Ουάσιγκτον, Νετανιάχου, στα πλαίσια ευρύτερων διακανονισμών. Μπορεί να μην τα βρούν και να γλυτώσουμε. Αν τα βρούν όμως, θα ‘ταν θανάσιμη αυταπάτη να βασιστούμε για να σωθούμε, στις ανύπαρκτες “αντιστασιακές” ικανότητες-διαθέσεις Αθήνας-Λευκωσίας».
Δείτε επίσης τα συμπεράσματα της Διασκεπτικής Συνόδου που πραγματοποιήθηκε στην Πάφο στις 26/11, όπως και την ομιλία του Λουκά Αξελού που έγινε κατά τις εργασίες αυτής της Συνόδου.
